🕊چه شد که بارِ دگر، یادِ آشنا کردی؟
چه شد که شیوهی بیگانگی رها کردی؟
به قهر، رفتن و جور و جفا شعار تو بود
چه شد که بر سر مِهر آمدی، وفا کردی؟
منم که جور و جفا دیدم و وفا کردم
تویی که مِهر و وفا دیدی و جفا کردی
بیا که چشمِ تو تا شرم و ناز دارد
کس نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی؟
بیا که با همه نامهربانی ات، ای ماه!
خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی
اگر چه کار جهان بر مرادِ ما نشود
بیا که کار جهان، بر مرادِ ما کردی...
#شهریار