عصر دلفان

مستند نگاری

ماجراهای من و #گلونی


در سفرهایی که طی سالیان گذشته به شهر تبریز داشتم در بازار سنتی این شهر به صورت اتفاقی چشمم به مغازه‌ای افتاد که چندین گلونی از آن آویزان بود،از فروشنده سراغ کارگاه بافندگی آن را گرفتم که ایشان آدرس شهر اسکو در ۵۰ کیلومتری تبریز را دادند پس  به اسکو رفتم پرس‌و‌جو کنان به کارگاهی رسیدم که مشغول بافتن بود اما با گلونی ما فرق داشت و درحال تولید پارچه ترکمنی بودند.
نا امید و مایوس برگشتم و به علت پایان مسافرت، به نورآباد آمدم .
سال بعد مجدد به تبریز برگشتم و اینبار به اسکندان رفتم باز همان اتفاق افتاد و بدون نتیجه برگشتم.
امسال در سفر به تبریز به مغازه گلونی فروشی رفتم و این بار به جای کارگاه گلونی سراغ شخص بافنده را گرفتم آقای #عزیز‌_نوبری که آدرسش را پیدا کردم به سراغش در یکی از محلات شهر تبریز رفتم، منزل و کارگاهش را از نزدیک دیدم مردی۷۲ ساله خدایش سال‌ها نگه‌دارد مدت ۶۰ سال به تولید گلونی مشغول بودند با حدود ۲۵ کارگر، که به گفته خودش علیرغم تمکن مالی صرفاً به این دلیل کار می‌کرد که به نان‌آوری این ۲۵ کارگر کمک کرده باشد،یک طاقه گلونی قدیم از جنس ناب ابریشم برای مادرم ازش خریدم که بهای بسیار کمی در حد پول پارچه ازم گرفتند و گلونی هم به خانمم کادو دادند مردی بودند به غایت مهمان نواز که اصرار داشتند ناهار مهمانش باشیم


@asredelfan