عصر دلفان

تکمیلی

#جهیزیه_در_مناطق لک نشین

در مورد #جهیزیه عروس در سیمره که در متن قبلی مطلبی بیان کردیم باید گفت: درسیمره و هر منطقه دیگر جهیزیه یکسان نبوده است ، یعنی بگونه ای نبوده که همه مردم میبایستی بصورت حتم یک شکل آنرا انجام دهند
بلکه آن بود که پدر دختر در روز خواستگاری تعیین میکرد که درباره آن بین پدر دختر و خواستگارها به بحث و مباحثه می کشید تا انکه بتوافق ختم می شد که این توافق نیز متفاوت بود و بستگی به موقعیت طرفین داشت بعضی ها با توجه به موقعیت پدر داماد و خودش نیازی به صورت گرفتن نداشتند ولی انچه معمول بود ومن یاد دارم پدر داماد می بایست:
دو #پاتیل نسبتا بزرگ که حالا دیگ شان گویند
یک #پاتیلچه که از پاتیل ها کوچک تر بود خریداری کند دو پاتیل بزرگ یکی برای #ماست_بندی و یکی برای #طبخ_برنج و دومی برای غذاهای دگر..
#شش_مجمعه(سینی بزرگ)
دو سه دست #رختخواب
دو یا سه تخته #قالی دو متری محلی
شش #کاسه_مسی البته ظروف ان زمان همه مسی بودند..
#قوری
#سماور
یک #صندوق بنام هزار پیشه که دوازده سراستکان و زیر استکان در آن جا سازی شده بود
سه #پاتیلچه قد و نیم قد و
یک #حوراسبان که بگمانم امروز انرا خورجین گویند برای جای وسایل خانه با #قفل و #کلید
#آفتابه و
#لگن وخیلی خورد و ریز اولیه دیگر...
اینها جهاز آن زمان بود ..
ضمنا آن ظرفی که شام عروس در درونش بود جزو جهاز به حساب نمی آمد

@asredelfan