عصر دلفان

🔴جغرافیای لرستان به قلم ظل السلطان و اشاره به #دیار_خاوه و شجاعت مردم مناطق لرستان:

♨《...خاک لرستان بعین خاک فارس است و همان قسم زمینش بخس و حاصلخیز بلکه به سلیقه و عقیده من بهتر از فارس است و حاصلخیزتر. گویا این با کوچکیش[از نظر مساحت] بیش از فارس مداخل داشته باشد و قابل آبادی باشد و زودتر آباد میشود. چه در اینجا چندین شّط و رودخانه ی عظیم است که به اندک مرمتی به کارون و شّط العرب وصل میشوند مثل رودخانه "سیمره" و "جایدر". طول مملکت از "رازان بروجرد" تا آخر خاک "پشت کوه"باید ۹۵ فرسنگ باشد. [مردم این مناطق] در هیچ تاریخی من ندیدم کاملاً مطیع باشند حتی به شاه عباس بزرگ و مرحوم آقا محمد خان قاجار. [مردمش] هرگز کاملاً رعیت نشده و اطاعت نکرده اند به واسطه ی رشادت فطری که دارند و سختی مکان. با وجود غلبه و دخول اعراب، سلاجقه، مغولان و تاتاران در تمام خاک ایران، مردم این مناطق[دست نخورده باقی مانده] و همان نسل قدیم و همان تخم و نژاد و بقیه ی ساسانیان و پیشدادیان و کیان هستند. آثار شهرهای عظیم " #خاوه" و "الش در" و "سیمره" و "جایدر" که بلوکات بزرگ معظم لرستان است علی الحساب هست و موجود است و هر سال مقداری گزاف فرنگیها از آنجا آنتیک [عتیقه] درآورده و به فروش می رسانند و معلوم میشود مرکز آبادیهای عظیم و شهرهای بزرگ در عهد سلاطین عجم بوده است. یک وقتی این بلوک که می نویسم از جمله دهات آباد و بلوکات معتبر بودند اما به جهت جنگهای پی در پی و بی نظمیهای فوق العاده بکلی از آبادی افتاده است و فقط اسمی از آنها باقی مانده است مثلاً بلوک " #خاوه"، بلوک "الش در"، بلوک "جایدر"، بلوک "سیمره". از این قبیل زیاد است بالتمام حالا مبدل شده اند به سیاه چادر و طوایف و ایلات که هر روزی در یکجا سکنا دارند...》.


📚منبع: کتاب خاطرات ظل السلطان(سرگذشت مسعودی) نوشته ی میرزا ظل السلطان باهتمام و تصحیح حسین خدیو جم،جلد دوم، صفحات ۶۰۳ تا ۶۰۸.

🔷پ.ن: در این کتاب، ظل السلطان به طوایف و خوانین مهم لرستان در آن زمان و چگونگی اعدام، انقیاد، تمکین و مرعوب کردن آنها نیز اشاراتی داشته اند.



@asredelfan