↩️ بریده‌ای از مقاله‌ی «استوره‌ی آفرینش ایرانی-زرتشتی در سنجش با خلقت ابراهیمی»: 💠 《از هنگام پیدایش نوع بشر، آنچه همیشه او را از دیگر باشندگان زمین متمایز می‌کرده، امری به نام "اندیشه" بوده است. همانا هر رفتاری که در درازای تاریخ از بشر سر می‌زده، دانه‌ی آن نخست در اندیشه کاشته شده و سپس نمود خود را در رفتار آشکار کرده است. اما اندیشه‌ی بشر نه تنها همواره از شیوه‌ای یکسان پیروی نکرده، بلکه از مراحل گوناگونی گذشته و در هر مرحله به شیوه‌ی متفاوتی برای اندیشیدن رو آورده است. در این میان، نخستین مرحله‌ای که بشر می‌کوشیده تا در آن به دریافتی ساختارمند از جهان پیرامون دست یابد، مرحله‌ی "استوره‌ای اندیشیدن" بوده است. از این رو، در این مقاله بر آنیم تا دو نگرش استوره‌ای ایرانی و ابراهیمی را در سنجش با یکدیگر بررسی نماییم و بدین سان به جایگاه مهم استوره‌ها در شکل‌دهی رفتار ملت‌ها و تمدن‌ها پی بریم.》 ✍ بهدین تیرداد نیک اندیش 💠 برای خواندن این مقاله، برگه‌ی 10 از شماره‌ی هشتم واج‌نامه را از راه پیوند (لینک) زیر بگشایید: 🔗 https://t.center/AshemVohu2581/395 🔥 @AshemVohu2581 🔥