↩️ نیکنامی شاهنشاه کورش بزرگ هخامنشی در یادمان ملت‌ها و تمدن‌های باستانی منطقه: پروپاگانداگر کیست؟ 💠 یکی از دروغ‌هایی که ایرانستیزان معمولا درباره‌ی این شهریار فرهمند ایران‌زمین می‌گویند، آن است که آنچه کورش در استوانه‌ی خود پیرامون رفتارش با مردم بابل گفته است، چیزی جز یک پروپاگاندای باستانی برای فریب مردم آن زمانه نبوده است. آنها حتی پا را فراتر نهاده و اهمیت دادن به جایگاه تاریخی کورش از سوی میهن‌پرستان ایرانی را امری زاییده‌ی پروپاگاندای محمدرضاشاه پهلوی در دوره‌ی معاصر می‌خوانند. 💠 با این همه، راست این است که آنها، هر اندازه نیز که دست و پا زده، آسمان و ریسمان به هم بافته و خود را به این در و آن در زنند، هرگز نمی‌توانند کوچک‌ترین خدشه‌ای بر سیمای تاریخی این ابرمردی وارد نمایند که همه‌ی ملت‌های باستانی زیر فرمانش، چه ایرانی و چه اَنیرانی، از او به نیکی یاد کرده اند. 💠 اکنون، نمونه‌هایی از این یادکرد را در زیر می‌آورم که مشتی دندان‌شکن باشد در دهان ایرانستیزان و خاری کورکننده باشد در چشمشان: 1⃣ کورش، منجی موعود یهودیان «او آرام است و در کوچه‌ها فریاد نخواهد کرد و کسی صدایش را نخواهد شنید. نی خردشده را نخواهد شکست و شعله‌ی ضعیف را خاموش نخواهد کرد. او عدل و انصاف واقعی را به اجرا در خواهد آورد. دلسرد و نومید نخواهد شد و عدالت را بر زمین استوار خواهد ساخت. مردم سرزمین‌های دوردست منتظرند تعالیم او را بشنوند.» (عهد عتیق؛ کتاب اشعیا) 2⃣ کورش، شهریار آرمانی یونانیان «هنگامی که دیدم چگونه كورش بر عده‌ی درخور توجهى از افراد حكومت كرد و شمار بسیاری از شهرها و اقوام و ملل گوناگون را به زیر فرمان خود درآورد، از دیدگاه نخست خود برگشتم و ناچار به اعتراف شدم كه نه تنها حکومت بر مردم امرى ناشدنی نيست، بلكه مسئله‌ی دشوار و بغرنجى نيز نخواهد بود؛ مشروط بر اينكه حكومت‌كننده چاره‌اندیش و زیرک باشد. در واقع، در قلمرو شاهى كورش ملل و اقوام پرشمارى همگی طوق اطاعتش را به گردن نهادند و با اينكه از يكديگر روزها، بلكه ماه‌ها دور بودند و عده‌اى هرگز او را به چشم خود نديده بودند و برخى بیگمان بودند كه هرگز او را نخواهند ديد، اما همگی يكدل و يكسو می‌كوشيدند در زير درفش پادشاهی‌اش درآيند و فرمان‌هایش را پیروی نمايند.» (کورش‌نامه‌ی گزنفون) 3⃣ کورش، فرستاده‌ی خدای بابلیان «شاهی دادگر را جستجو کرد که دلخواهش باشد. او کورش، شاه شهر انشان را با دستانش گرفت و او را به نام خواند و شهریاری او بر همگان را به آوای بلند اعلام کرد. [...] مردوک او را بدون جنگ و نبرد به درون بابل وارد کرد. او شهر بابل را از سختی رهانید.» (از زبان نگارنده‌ی استوانه‌ی بابلی کورش بزرگ) 4⃣ کورش، پدر مهربان ایرانیان «کوروش پدر بوده است زیرا [...] مهربان و انسان‌دوست و در اندیشه‌ی آسایش رعایای خود [بود].» (تاریخ هرودوت) 💠 آری؛ کورش پادشاهی‌ست که نام ارجمند و پرآوازه‌ی او، نه تنها هرگز از یادمان ملی هم‌میهنانش پاک نخواهد شد، بلکه تا ابد در اندیشه‌ی جهانیان ماندگار خواهد بود؛ درست همان سان که او جهان را، از گزنفون در یونان باستان گرفته تا توماس جفرسون در ایالات متحده‌ی آمریکا، شیفته‌ی خود نموده بود. 💠 اکنون، کدام نادانی می‌تواند سخن مشترکی را که مردمان گوناگون جهان باستان، با فرسنگ‌ها فاصله از یکدیگر درباره‌ی کورش بزرگ بر زبان می‌آوردند و همگی بر دادگری، بزرگمنشی، رواداری و آشتی‌جویی توام با دلاوری، دانایی، خردمندی و شکوه او دلالت دارند، انکار نماید؟ به‌راستی جای شگفتی دارد که چگونه عده‌ای که خود کار و زندگی‌شان در پروپاگاندا (تبلیغات گسترده) علیه کورش و تاریخ ایران‌زمین خلاصه شده است، همه را به کیش اهریمنی خود می‌پندارند و از این شاهنشاه بزرگ هخامنشی گرفته تا پهلوی دوم را به پروپاگاندا متهم می‌کنند؟! ✍ بهدین تیرداد نیک‌اندیش 🔥 @AshemVohu2581 🔥