↩️ گواهی دیگر اندر سیراب شدن دانشمندان پس از اسلام، از دانش ایرانیان پیش از اسلام
💠 روزبه پوردادویه (ابنمقفع، نویسندهی ایرانی) که در آغاز سدهی دوم هجری میزیست و فاصلهی زمانی کمی با ساسانیان داشت، در اینباره میگوید: «در این زمان تنها کوشش دانشمندان ما این است که از دانش پیشینیان بهره گیرند.»
💠 او سپس میافزاید: «حاصل اینکه آنچه از کتب ایشان دستگیرمان میشود، همانا گزیدهی آراء پیشینیان و دستچین اخبار و آثار آنهاست؛ نه چیزی بیش از این. حقیقت آنست که ما در این گونه کتب به مطلبی بر نخورده ایم که نویسندگان هر چه بلیغتر آن به نتیجه و مقصودی رسیده باشند که پیشینیان سبقت نگرفته بدان دست نیافته باشند.» او در ادامه به برتری پیشینیان در اموری چون دین، اخلاق، ادب و علوم گوناگون اشاره میکند. روشن است که منظور او از پیشینیان، بیگمان ایرانیان پیش از اسلام بوده است.
💠 پس، آن چنان که ابنمقفع نوشته است، دانشمندان و نویسندگان پس از اسلام، دستکم در دورهی او، نه تنها از دانش دانشمندان ایرانشهر سیراب شده بودند، بلکه کاری جز تکرار سخن آنها به شیوهای نازلتر انجام ندادند.
✍ بهدین تیرداد نیک اندیش
🔥 @AshemVohu2581 🔥