شاه فقط در زمین «ایران» ایستاده بود. در مورد شاه فقید ایران، مرحوم محمدرضاشاه پهلوی، کلیشه‌های بی‌پایه زیادی مطرح است، یکی از کلیشه‌ها را مخالفین غیرمذهبی و ضدمذهبی او ساخته‌اند، مبنی بر اینکه وی فردی مذهبی بود. و یکی هم اینکه او بخاطر ترسو بودن از کشور رفت. انگار برای ماندن، باید حمام خون راه می‌انداخت! شاه یک مسلمان شیعه غیرمتشرع بود، مسلمانی او آلوده به ویروس ایدئولوژی‌های زمانه نبود، و تقریباً مثل مسلمانی مردم عادی بود. کشور را با در نظر گرفتن برخی قواعد به دردبخور تشیع، خیلی خوب اداره می‌کرد. قانون خانواده و اصلاحات قانون راجع به مجازات عمومی، و از همه مهم‌تر اصلاحات درخشان اوایل دهه چهل، مانند اعطای حق رأی به زنان، گواه این مدعاست. در عصر او نهاد دین حرمت داشت و در عین حال بخش‌های تندرو و رادیکال آن کنترل می‌شدند. شاه در برخورد با نهاد دین کمترین اشتباه را داشت. او شباهت زیادی به شاهان اصلاح‌گر اروپا در قرون 15 تا 18 دارد که هم به اصلاح و کنترل نهاد دین در مقابل «ولایت وطلقه پاپ و کلیسا» کوشیدند و هم در اصلاح اقتصادی و فرهنگی و سیاسی همت گماشتند. #آرشیو_ایرانمهر @Ariyamehr_2581 @list_Arshiv ادامه 👇👇👇