#شاعران_اراک « اَکی جون »
تعجّب می کنُم با عی زَمُنَه
چطِو مردم شدَن ویلُن زخُنَه ؟
دَک و دیم زنُم پُر پَرّ و پشمَه
دمادم بی پدر می گیرَه بُنَه
بِشِش می گوم به قُربُنِت الهی
خودُم می شُم بَرَت موچین و شُنَه
بَرَ عی که بامُنَه بیخِ پَسّو
یه چی دادُم به خان داییش سرُنَه !
اَکی اَی مونگول ابرو قَشنگُم
کجا با نیش وا هِسّی رَوُنَه ؟
یِه دَف نِینُم که رفتی سمت گیلون
به شِوق دیدن آجّی سَمُنَه
اگه بَلّی سگا پاک زیر لَقَّه
محالَه بَلَّه پا بیرون زِ لُنَه
چطِو از توی ماشینت بلندَه
صدای ساز و آواز و چَغُنَه ؟
دلُم تنگَه مُنَم والله اَکی جون
بَرَ دریا ، بَرَه جنگل ، کرُنَه !
ز دَسِّ عی کوید نوزَّه اکبر
سه چار شِو هِس شدَم بی اِو ، بی دُنَه
چرا هَشتی تو بار بند پرایدِت
یِه من گِوجَه سه چار تا هندِوُنَه ؟
نرو اکبر به سمت ملک گیلون
نگیر از ماسک و از دَسکَش نشُنَه
اگه بَلّی تو پاتا از اراک دَر
می یَلُّم اسمتا اکبر دیوُنَه
زِبُنُم مو دِر آوُرد بسکه گفتُم
نرو اکبر تو دَر از آشیُنَه
نصیحت می کنُم آمّا چه فایدَه
به تخمت می کُنَه دایم کمُنَه !
به لج بازی و شوت بازی مُن و تو
شدیم
در عالم هستی یِگُنَه !
پرستارا ، طبیبون زحمتاشون
بَرَ بعضی شدَه نَلق و فسُنَه !
به ایرُن تا تو باشی ، عی کرونا
زِبُنُم لال می مُنَه جاودُنَه
مو شَک دارُم با عی مغز خِرابِت
لِوات وا شَه به آواز و ترُنَه
اگه مُردی با عی ویروس منحوس
می رقصُم با یِه رِنگِ شادمُنَه
برو بَمّیر که اَ دَسِّت هِلاکُم
چطِو می شَه ؟ یکی کم زین میُنَه ؟!
✍ #محمد_علمدار نوروز ۹۹ - کرونا همچنان می کشد
#در_خانه_بمانیم @ArakiBass