پاک نمودن بدن و لباس
هرگاه بدن و لباس به نجاست و پلیدی، آلوده گردند، واجب است آنها را با آب شست تا آن نجاست ظاهری که دیده میشود، از بین برود مانند خون. اگر بعد از شستن اثری از آن باقی بماند، که زوال آن دشوار باشد مورد عفو قرار میگیرد. اگر نجاست دیده نشود مانند ادرار و شاش، شستن آن کافی است اگرچه یکبار هم باشد.
از اسماء دختر ابوبکر - رضی الله عنها - روایت شده است که زنی به خدمت پیامبر صلي الله عليه و سلم آمد و گفت: (إحدانا يصيب ثوبها من دم الحيض كيف تصنع به؟ فقال: تحته، ثم تقرضه بالماء، ثم تنضحه ثم تصلي فيه) [گاهی لباس ما با خون قاعدگی آلوده میشود، با آن چکار کنیم؟ فرمودند: آنرا با انگشتان دست بمالید و بر آن آب بریزید و سپس آنرا بشوئید، و در آن نماز بخوانید]. این حدیث مورد اتفاق محدثین است. هرگاه دامن لباس زن، با نجاست آلوده گردد، با کشیدن روی زمین پاک میشود، زیرا روایت شده است که: “زنی به ام سلمه -رضی الله عنهما -گفت: إني أطيل ذيلي وأمشي في المكان القذر؟ فقالت لها: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: يطهره ما بعده [من دامن لباس خود را بلند میگیرم و از محلهای ناپاک نیز میگذرم، چه کار کنم؟ ام سلمه گفت پیامبر صلي الله عليه و سلم فرموده است: دنبالهي آن که بر روی خاک کشیده میشود، آنرا پاکيزه مینماید]. احمد و ابوداود آنرا روایت کردهاند.