🔸گزارشی از جلسه نقد رمان
#ماهو نوشته
#منیرالدین_بیروتی در مجتمع ناشران
#قم🔸#مهدی_حمیدی_پارسا: من در سه بخش میخواهم درباره این کتاب صحبت کنم. فرم، حضور و مفهوم «دیگری» در رمان و بعد در صورت فرصت، نسبت این رمان با ادبیات پست مدرن. ما در
ماهو با رمانی طرف هستیم که با چیزی که به صورت متعارف و کلاسیک میشناسیم، تفاوت دارد. بخش عمده این رمان دیالوگ است که در برخی مواقع خستهکننده میشود. سؤال این است که آیا این دیالوگها رمان را به یک اثر چندآوایی تبدیل کرده است یا نه. و سؤالاتی از این دست که مجال گفتنش را نداریم. همچنین درباره زبان رمان میتوان گفت گاه از قراردادهای زبانی رایج خارج میشود.
#حسین_ورجانی منتقد دیگر جلسه، در بخش اول صحبتهای خود این رمان را از منظر روانکاوی آلفرد آدلر بررسی کرد و گفت: در روانکاوی آدلر چند مسئله اهمیت دارد. اول اینکه هر شخصی در تمام زندگی خود در حال رفع ضعفهای خود است و از طریق کسب قدرت پیش میرود. کسب قدرت از مسیر ایجاد برتری به وجود میآید و ایجاد برتری با نگاه به آیندهای که مدنظر شخص است، شکل میگیرد. به نظر میرسد که هر سه برادر در این رمان با تمام علاقه اجتماعیای که دارند با هم متفاوت هستند. با وجود این میتوان شخصیت هر سه برادر را در این بخش به لحاظ ارتباطات اجتماعی بررسی و ارتباط آنها با ریشه و خانوادهشان را روانکاوی کرد.
#گروه_داستان_جمعه🔸متن کامل گزارش این نشست را در سایت ادبیات اقلیت بخوانید:
👇🏼https://goo.gl/i6ow4y@aghalliat