تاثیر مربی بر کودک از سخنانی که از دهانش خارج میشود ناشی نمیشود، بلکه به رفتار او،
و اینکه خود او چه هست، مربوط میگردد. هر مربی به طور کلی باید همیشه این سئوال را از خود بکند که آیا آنچه را میآموزد خود در زندگیاش
و در مورد شخص خویش به کار میبندد
و یا خیر؟
رواندرمانی امکان فهم این مسئله را برای ما فراهم میآورد، زیرا نه دانش رواندرمانگر
و نه مهارتی که در کارش دارد هیچ یک دارای اثر درمانی نیستند، بلکه تنها شخصیت درمانگر در این باب موثر است.
تعلیم و تربیت نیز از این قاعده مستثنی نیست
و تربیت خود مربی را مقدمۀ ضروری این امر تلقی میکند.
#روانشناسی_و_تعلیم_و_تربیت#کارل_گوستاو_یونگ