✳ در آغاز داستان بود...
آینشتاین اشتباه میکرد. شاعرهٔ امریکایی، موریل رو کایزر، در جایی گفته: «جهان نه از اتمها که از
#داستانها ساخته شده است.» جان اشتاینبک در سخنرانی دریافت جایزهٔ نوبل میگوید: «ادبیات قدمتى به درازای
#تكلم دارد. ادبیات زادهٔ نیاز بشر به آن بوده و این نیاز تغییری نکرده، جز اینکه پیوسته شدیدتر شده است.»
این سخن امروزه نیز همچنان به قوت خود باقى است. از شکسپیر تا جنگ ستارگان و از دانته تا لوکاره، راه داستان سفری اکتشافى است که با انضباط و فن ايجاد شده است.
هرچند، با
#فن است که الهاماتِ خامِ اولیه به هنر بدل میشود، اما داستانگویی از
#درون آغاز میشود و به همان اندازه که بخشی از گذشتهٔ ماست، بخشی از ساختار
#ژنتیک ما را نیز تشکیل میدهد.
داستانگويى نه تنها ریشهٔ سينما، تئاتر، ادبيات و فرهنگ، كه ریشهٔ خودِ «تجربهٔ زندگی» است. شنوندهٔ داستان با خودِ اساطیریاش و حقایقی که در آنجا بازنمایی میشوند،
تماس برقرار میکند. اگر
#تماس ما با اسطورههایمان قطع شود، این خطر هست که تماسمان با خودمان قطع شود. جامعهٔ معاصر جامعهای تجزیه شده و تکهتکه است و اغلب ما را از هستهٔ مرکزی یا روحمان جدا میکند.
برغم همهٔ پیشرفتی که داشتهایم، چیزی را از دست دادهایم که در فرهنگهای کهن گرامی داشته میشد: یعنی اتصال با
#روح.
داستان شالوده و مبنای آیینهایی است که از بدو تاریخ به ارزشهای فردی و جمعی اعتبار و قدرت بخشیدهاند. داستان، هم
#هویت و هم استانداردهایی را برای
#زندگی به وجود میآورد و بنابراين، برای سعادت و مهروزی ما ضرورت تام دارد. داستان آینهای است که خودمان و باورهایمان را در آن میبینیم.
کدام داستان را انتخاب میکنید تا براساس آن زندگی کنید؟ پاسخی که به این سؤال میدهید کلیدِ آشنایی با روح شما، عمیقترین بخش وجود شماست.
#کاترین_آن_جونز#راه_داستان فن و روحِ نويسندگى
#محمد_گذرآبادى نشر هرمس
ص ٥.
@Ab_o_Atash