✳ رسانههای دیداری چه بلایی سر فرزندان ما میآورند؟
چه چیز مقدستر و زیباتر از حفظ روح و روان کودکان در مقابل اثرات فراگیر رسانههای ارتباط جمعی، میتوان پیدا کرد؟ همین جا بگویم که این کار از دو طریق میسر است:
راه اول، محدود کردن مواجهه اطفال و خردسالان و نوجوانان با رسانههای ارتباطی، بویژه تلویزیون میباشد. راه دوم، پیگیری و دقت در محتوای برنامههای رسانههایی است که کودکان با آن مواجه میگردند. در این حالت باید با دقت و ظرافت هر چه تمامتر، با گفتوگوهای مستمر و انتقادی، پیرامون مطالبی که به گوش و چشم نوجوان میرسد، او را یاری رساند، تا بتواند با نظام ارزشی و مقدس و مطلوب خود مقایسه کرده، به بهرهمندی از تفکر و قضاوت تحلیلی و منطقی نایل گردد. مناسبترین روش در این راه آن است که پدران در کنار فرزندانشان به تماشا بنشینند و به هنگام ضرورت با یکدیگر گفتوگو کنند. اعتراف میکنم که این امر، کاری است بسیار دشوار، حوصله و استمرار و دقت لازم را طلب میکند.
#نیل_پستمننقش رسانههای تصویری در
#زوال_دوران_کودکی#صادق_طباطبایی انتشارات اطلاعات
صص ۳۰۴ و ۳۰۵.
@Ab_o_Atash