✳ معاویة بن وهب مىگوید: از امام صادق «علیه السلام» شنیدم که می فرمود:
«إذا تابَ العَبدُ تَوبةً نَصوحاً أحَبّهُ اللَّه فَسَتَرَ علیه فِی الدُّنیا و الآخرة،
قلتُ: وَ کیفَ یَسْتُرُ عَلیه؟
قال: ینسی مَلکیْهِ ما کَتَبا علیه مِن الذُْنوب، و یوحی إلى جوارحه: اِکتِمی علیه ذنوبه، و یوحی إلى بِقاعِ الأرض: اِکتِمی ما کانَ یعمل علیک مِنَ الذنوب، فَیلقى اللَّه حینَ یلقاهُ و لیس شیءٌ یشهد علیه بِشیءٍ مِن الذنوب».
«اگر بندهاى توبه خالص کند خداوند او را گرامى داشته و در دنیا و آخرت، گناهانش را بپوشاند.
گفتم: چگونه بر او مىپوشاند؟
فرمود: خداوند فراموشی میدهد دو فرشتهاش را از آنچه براى او از گناهان نوشتهاند، و به اعضاى بدنش وحى میکند که گناهانش را کتمان کنند، و به اطراف زمین وحى میکند که مخفى کنید آن گناهانى را که بر روى شما انجام داده است. پس او خدا را ملاقات میکند در حالی که چیزى نیست که به گناهان او شهادت دهد.»
وسائل الشیعه، محمد بن الحسن حر عاملی، ج۱۱، باب۸۶، ص۳۵۶، حدیث ۱.
#امام_جعفر_صادق#وسائل_الشيعة#شيخ_حر_عاملى#حديث#توبه@Ab_o_Atash