✳ [گورباچف] هنگامی که
در نشست ژنو
در سال ۱۹۸۵ با مواضع سرسختانه ریگان مواجه شد، تن به
#سازش داد
و در نشست ریکاویک
در سال ۱۹۸۶ شروط آمریکا را پذیرفت.
در آن نشست یک بار دیگر رئیس جمهوری آمریکا بر روی مواضع سرسختانه خود تأکید
و رهبر
شوروی هم بار دیگر عقبنشینی کرد. به این ترتیب واشینگتن یاد گرفت که برای رسیدن به هدف مورد نظر باید اندکی سرسختی نشان دهد تا روسها مجبور به تسلیم
و سازش شوند.
گورباچف با خوشخیالی به قول
و قرارهای شفاهی آمریکاییها بسنده کرد [
و در مقابل] آمریکاییان
در افغانستان درباره قطع کمک تسلیحاتی به [مجاهدان] افغان تعهدی را نپذیرفتند
و در اثنای وحدت دو آلمان نیز از امضای قرارداد کتبی
در مورد انحلال پیمان ناتو پس از وحدت دو آلمان سرپیچی کردند.
گورباچف با دگرگونی
در نگرش سیاست خارجی کشورش، دست دوستی به سوی غرب دراز کرد، امّا آمریکاییها هرگونه کمک واقعی را به تغییر بنیادین اتحاد
شوروی منوط کردند.
گروه نویسندگان
#اصلاحات_در_چین_و_شوروی(تهران: انتشارات مؤسسه ابرار معاصر ، پاییز ۱۳۸۰)
صفحات ۱۸۸، ۱۸۹
و ۱۹۲.
@Ab_o_Atash