✳ بدون یک نیروی انقلابی خودساخته نمیتوان از این میان کاری را پیش برد و نباید مسئولیتهای فردی و اجتماعی خود را واگذاشت و همه چیز را از حاکمیت و دولت خواست.
نیروهای انقلابی که فرجام خود را به بوروکراسیها میسپارند، در نهایت به دام محافظهکاری، دگماتیسم و بیعملی میافتند و دچار آفات مسری دیوانسالاری التقاطی میشوند. یکی از معدود جریانهایی که میتواند در برابر این دیوانسالاری بایستد و از آن گذر کند، جریان اجتماعی انقلابیان تحولخواه است که از قضا در همین جامعه متلاطم متولد شده است.
اگر از این دیوانسالاری، طبقه تنآسا و اشرافِ لمپن ظهور کردهاند، در یک دهه گذشته از درون «اردوهای جهادی» یک جریان اجتماعی دردمند میان دانشجویان مسلمان متولد شده که از سیاست روزمره و ابتذال سیاسی خسته است.
در زمانی که از متفکران دردمند برای جامعه الگوسازی نمیشود، این جریان ترجیح میدهد بیشتر به منش اجتماعی «
#جلال_آلاحمد» و روش فکری استاد «
#مرتضی_مطهری» تکیه کند تا به دیگر نمونههای سیاسی یا روشنفکری.
#پیام_فضلینژاد #عصر_اندیشه شماره ۱۳، دی ۹۵
ص ۹.
@Ab_o_Atash