✳️ #قرآن کتابی است که با نام
#خدا آغاز میشود و با نام
#مردم پایان میپذیرد.
کتابی "آسمانی" است اما ــ بر خلاف آنچه مؤمنین امروزی میپندارند و بیایمانان امروز قیاس میکنند ــ بیشتر توجهش به طبیعت است و زندگی و آگاهی و عزت و قدرت و پیشرفت و کمال و جهاد!
کتابی است که نام بیش از ۷۰ سورهاش از مسائل انسانی گرفته شده است و بیش از ۳۰ سورهاش از پدیدههای مادی، و تنها ۲ سورهاش از عبادات! آن هم حج و نماز!
کتابی است که حاملش یک امی است که، به تعبیر خود قرآن، نه کتاب میدانسته و نوشتن و خواندن نمیتوانسته و آنگاه به مُرکّب سوگند میخورد و به قلم و به نوشته [ن. والقلم و
ما یسطرون]؛ کتابی که شماره آیات جهادش با آیات عبادتش قابل قیاس نیست، کتابی است که نخستین پیامش
#خواندن است و افتخار خدایش به
#تعلیم! تعلیم انسان با قلم [اقرأ باسم ربک الذی خلق ... علّمَ الانسان بالقلم]، آنهم در جامعهای بدوی و قبایلی که کتاب و قلم و تعلیم و تربیت مطرح نیست!
این کتاب را از آنروزی که به "حیلهٔ دشمن" و به "جهل دوست"، "لایش" را بستند، "لایه"اش مصرف پیدا کرد و وقتی "متن"ش متروک شد، "جلد"ش رواج یافت و از آن هنگام که این کتاب را ــ که "خواندنی" نام دارد ــ دیگر نخواندند و برای تقدیس و تبرک و اسبابکشی بهکار رفت، از وقتی که دیگر درمان دردهای فکری و روحی و اجتماعی را از او نخواستند[فإنّ فیه شفاء مِن اکبر الداء و هو الکفر و النفاق و الغی و الضلال]، وسیله شفای امراض جسمی چون درد کمر و باد شانه و … شد و چون در بیداری رهایش کردند، بالای سر در خواب گذاشتند و بالاخره، اینکه میبینی، اکنون در خدمت اموات قرارش دادهاند و نثار ارواح گذشتگانش میکنند و ندایش از قبرستانهای
ما به گوش میرسد، از آن است که نمیدانی برادر و خواهر روشنفکر من! نمیدانی که چه کوششها کردند تا آن را از میان زندهها دور کنند و اثرش را از زندگی قطع کنند و ندایش را، هم در صحنههای
#جهاد خاموش کنند و هم در حوزههای
#اجتهاد!
#علی_شریعتی#دکتر_علی_شریعتی#پدر_مادر_ما_متهمیممجموعه آثار ۲۲
#مذهب_علیه_مذهب(چاپ اول، تهران: انتشارات سبز، خرداد ۱۳۶۱)
صفحات ۱۱۸ و ۱۱۹.
@Ab_o_Atash