✳ ضرورت کار تشکیلاتی در عرصههای فرهنگی
یادم میآید یک شب در مسجد الجواد یک سخنرانی کردم. شب عاشورا بود. یک سخنرانی بسیار پرشوری. مرحوم
#طالقانی، مرحوم
#مطهری، و بعضی از اساتید دیگری که جزو بزرگان بودند در آن جلسه خیلی تحسین کردند، تشویق کردند که عجب سخنرانیی بود. آمدم منزل، یکی از دوستان مبارزمان آمد، گفت: «تو فهمیدی امشب چه کار کردی؟» گفتم بله، مثل اینکه میگفتند سخنرانی خیلی خوبی بود. گفت: «بله، سخنرانی خیلی خوبی بود برای سازمانها و گروههای چپ.» گفتم چطور؟ گفت: «برای خاطر اینکه شما این دلها را آتش زدید و ولشان کردید. شما سخنرانی کردید از امام حسین و از حرکت پرشور عاشورا و از اسلام، که به ما میگوید با ظلم مبارزه بکنید و از قرآن، که به ما میگوید با بدی سازش نکنید و از جان، که ودیعهای است در دست انسانها و باید در راه خدا بریزند و از «مَنّ رَآی سُلطاناً جائِراً...»* اینها را به مردم گفتی بعد آمدی بیرون، آنها را رهایشان کردی. خب، این جوان منتظر است یک جایی برود این متاع را عرضه کند. شما که
#تشکیلات ندارید، سازمان ندارید، آنها سازمان دارند، میآیند دامی میگسترانند، از این زمینه مساعدی که شما آماده کردهاید آنها استفاده میکنند.»
من ناگهان احساس کردم که سرمان کلاه رفته. ده شب در مسجد سخنرانی میکردیم، حرف میزدیم، مطلب میگفتیم، اما رها میکردیم جوان را. نه به سؤالش پاسخ میدادیم، نه به اشکالش جواب میدادیم، نه هدایتش میکردیم، نه آموزشش میدادیم، میرفت میافتاد توی دام تشکلهای دیگر- چه تشکلهای چپ، چه تشکلهای راست – همه خساراتی که ما کردیم از این باب است. شما خیال میکنید که ایدئولوژیی که تودهایها و منافقین و پیکاریها و چریکهای فدایی و دیگران دادند، ایدئولوژی محکمی بود؟ ابداً، والله این قدر پوچ است این ایدئولوژیها که هر کسی یک مقدار فکر کند، پوچی آن را خواهد فهمید. پس چرا به دام افتادند؟ چون ما این طرف سازمان نداشتیم. ما رها کردیم، همین طور رفتند آنها. آمدند بنا کردند از این فضای مناسب و مساعد هیجانی و احیاناً حتی فکریی که ما فراهم کرده بودیم، استفاده کردند. یکی را زودتر بردند و یکی را دیرتر؛ ما این تجربه را کردیم، ما این ضرر را بردیم، میخواهیم «لا یُلْسَعُ المُؤمِنُ مِنّ جُحرٍ مَرَّتَیْن».
*اشاره دارد به حدیثی از پیامبر اکرم که امام حسین در یکی از منازل راه کربلا در خطبهای فرمودند: «هر کس سلطان ستمکاری را دید که حرامهای خدا را حلال میشمرد ... پس با عمل یا سخن با او مخالفت نکند، حق خداوند است که او را همان طور به دوزخ وارد کند، که آن ستمکار را وارد میکند». وقعة الطف/ خروج الحسین من مکة/ منازل الطریق.
آیت الله سید علی خامنهای، ۱۳۶۳/۴/۷، قرارگاههای فرهنگی، (چاپ اول، تهران: مؤسسه جهادی، معاونت صهبا، فروردین ۱۳۹۳)، صفحات ۳۶ و ۳۷.
#سید_علی_حسینی_خامنه_ای#قرارگاههای_فرهنگی#ضرورت_تشکیلات#جوانان_را_رها_نکنیم!
@Ab_o_Atash