من واقعا عاشق فیلمای ساده‌ام. فیلمایی که توشون اتفاق بزرگی نمیفته، زندگی آدم‌ها زیر و رو نمی‌شه و هیچ قهرمانی نداره. فقط و فقط راجع به یک تیکه از زندگی آدم‌های معمولی و دغدغه‌هاشونه. باعث می‌شه احساس زنده بودن بکنم، باعث می‌شه حتی یک لحظه هم که شده به خودم بگم شاید زندگی واقعا همین دقیقه‌های خیلی ساده باشه، شاید نباید دنبال چیز بزرگی براش بگردم چون احتمالا تمام مسیرها تهش پوچیه وقتی خود زندگی رو نپذیرفته باشم؟ نمی‌دونم، فیلم‌های ساده و معمولی باعث می‌شن حس کنم زنده تر بودم اون لحظه‌هایی که داشتم می‌دیدمشون.