یارِ خاکسار

هو

چون نور ذکر رو به انتشار آرد در اندک فرصت جمیع اقطار بدن را احاطه کند و از سر تا ناخن پا به ذکر معمور گردد و احوال مختلف رو نماید، گاه شادان و خندان و گاه افسرده و حیران و گاه گریان بریان، اما به هیچ ملتفت نشده، اشتغال به ذکر اهمّ مهمّات دینی و دنیوی داند. به تائید الهی چنان شود که به یک مرتبه از تمام بدن ذکر «الله» بشنود و همه اعضاء با دل موافقت نماید و به یک صوت و یک صدا. در این حال گاه غلبه ذکر در بعضی اجزاء بیشتر باشد و در بعضی کمتر، و گاه در جميع اجزاء متساوی باشد، اما عند المُساوات لذت بیشتر یابد و این حالت را در اصطلاح این قوم «سلطان الذکر» می‌گویند.

کشکول
شاه کلیم الله چشتی
@yarekhaksar

مولای غریبان
هژیر مهرافروز
@yarekhaksar

هو

و هم از او [فاطمه‌ی خانقاهی] نقل شده است که گفته است شادیِ دل عارفان به دیدار جوانمردان است و اندوهِ ایشان از دوری جوانمردان.

ذکر النّسوه المتعبّدات الصوفیات
ابوعبدالرحمن سُلمی
@yarekhaksar

پدرم را خدا بیامرزد
مردِ سنگ و زغال و آهن بود
سالهای دراز عمرش را
کارگر بود، اهل معدن بود

از میان زغال ها در کوه،
عصرها رو سفید بر می‌گشت
سربلند از نبرد با صخره،
او که خود قله‌ای فروتن بود

پا به پای زغال‌ها می‌سوخت
سرخ می‌شد، دوباره کُک می‌شد
کوره‌ای بود شعله‌ور در خود‌
کوره‌ای که همیشه روشن بود

بارهایی که نانش آجر شد
از زمین و زمان گلایه نکرد
دردهایش یکی دوتا که نبود!
دردهایش هزار خرمن بود

از دل کوه‌های پابرجا
از درون مخوف تونل‌ها
هفت‌خوان را گذشت و نان آورد
پدرم که خودش تهمتن بود

پدرم مثل واگنی خسته
از سرازیر ریل خارج شد
بی‌خبر رفت او که چندی بود
در هوای غریب رفتن بود

مردِ دشت و پرنده و بارا
مردِ آوازهای کوهستان
پدرم را خدا بیامرزد
کارگر بود، اهل معدن بود

موسی عصمتی

به یاد روان پاک جانباختگان حادثه اندوهناک انفجار معدن طبس

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

@MehdiQorbani

هو

تا مرید بر جمال ولایت شیخ عاشق نشود، از تصرّف ارادت و اختیار خویش بیرون نتواند آمد و در تصرّف ارادت شیخ نتواند رفت. عبارت از مرید آن است که مریدِ مراد شیخ بوَد نه مریدِ مراد خویش. پس وظیفه‌ی او این بیت شود:

ای دل اگرت رضای دلبر باید
آن باید کرد و گفت کو فرماید

گر گوید خون گری، مگو کز چه سبب
ور گوید جان بده، مگو کی باید

چون مریدِ صادق، عاشقِ جمالِ ولایتِ شیخ گشت، شایستگی قبول تصرّف ولایت شیخ در او پدید آید.

مرصاد العباد
شیخ نجم الدین رازی
@yarekhaksar

هو

ای ایمان! ای ایمان! ای فضیلت تحسین‌برانگیزی که روح آدمی را منوّر می‌سازی و او را به شناخت شخصی خالق رهنمون می‌شوی! ای فضیلت دوست‌داشتنی، چه‌سان اندک شناخته شده‌ای، و بلکه کمتر به عمل درآمده‌ای، هر چند شناخت تو بسی باشکوه و از نظر معنوی بسی سودمند است!

تمرین حضور خداوند
نیکولاس هرمان، ترجمه‌ی حمیده قَمری
@yarekhaksar

هو

سؤال کرد یکی که اگر از گناهان که کرده‌ام استغفار کنم عجب آن گناه از من برخیزد؟
گفتم که تو در خود نظر کن که الله آن گناه را از تو برداشت یا نه، معنی این آن‌است که هرگاه از آن که کرده‌ای و استغفار کردی اگر دیدی که آن خصلت اول که گناه کردی از دل تو پاک شد و از تو برفت که دگر گِرد آن نگردی و آن گرانی و سیاهی آن از دل تو برخاست، بدان که الله ترا آمرزید از آن گناه، و اگر همچنان دل تو به آن گناه است و گرانی و سیاهی آن با توست بدانک تو را نیامرزیده است. نشان آمرزیش آنست که دل تو رقّتی یابد و آرامی یابد به‌طاعت، و دلت نفور شود از معصیت، و اگر اندکی پریشانیِ معصیت بر جای باشد و یا سیاه دلیِ اندکی مانده باشد، اندک عتاب الله هنوز با تو باقی باشد و این از بهر آنست تا بدانی که الله تو را به‌استغفار آمرزید. هرگاه ببینی که عقوبت گرفتگی را از روح تو برداشت و تو را کشوفی یا راحتی داد و اوصاف ناخوش را از روح تو برداشت، تو را آمرزیده بود.

معارف
محمد بن‌حسین بن‌احمد خطیبی معروف به  سلطان‌العلما (پدر مولانا)
@yarekhaksar

هو

شیخ ما [ابوسعید ابوالخیر] گفت سهل بن عبدالله گوید:
صعب‌ترین حجابی میان خدا و بنده، دعوی است.

اسرار التوحید
محمدبن منوّر
@yarekhaksar

سرو خرامان منی ای رونق بستان من
دزديده چون جان می‌روی اندر ميان جان من
چون می‌روی بی‌من مرو ای جانِ جان بی‌تن مرو
از ديده‌ام بيرون مشو ای شعله تابان من
هفت آسمان را بردرم وز هفت دريا بگذرم
تا دلبرانه بنگری در جان سرگردان من

سرو خرامان
مقام الله مدد تربت جام
محمد ابراهيم شريف‌زاده
شاعر: حضرت مولانا
@yarekhaksar

هو

ای دوست دانی که این حزن از چه باشد؟ مگر از آن بزرگ نشنیده‌ای که گفت: همه مریدان در آرزوی مقام پیران باشند، و جمله پیران در مقام تمنای مریدان باشند. زیرا که پیران از خود بیرون آمده باشند. آن‌کس که با خود باشد حظ و لذت چون یابد؟ مگر آن بزرگ از این‌جا گفت که همه در عالم در آرزوی آنند که یک لحظه ایشان را از خود بستانند، و من در آرزوی آنم تا مرا یک لحظه به من دهند و مریدان با خود باشند و آن‌که با خود باشد از یگانگی و بی‌خودی او را نصیبی نباشد.

دریغا من خود کدام و تو که؟! این سخن در حقیقت خود نمی‌گنجد، در عالم شریعت کجا گنجد؟! تو هنوز جمال شریعت ندیده‌ای، جمال حقیقت کی بینی؟!
و اگر خواهی که این را مثال گویم گوش دار: پروانه که عاشق آتش است او را هیچ حظّی نیست از آتش تا دور است مگر از نور او؛ و چون خود را بر آتش زند بی‌خود شود و از او هیچ پروانگی بنماند و جمله آتش شود. چه گویی آتش از آتش هیچ بهره برگیرد؟ و چون که آتش نباشد پروانه غیر آتش باشد، چه بهره یابد از آتش؟

تمهیدات
عین‌القضات همدانی
@yarekhaksar

هو

گفت: در سفری بودم، صحرا پربرف بود، و گبری را دیدم دامن در سرافگنده و از صحرای برف می‌رفت و ارزن می‌پاشید.
ذالنون گفت: ای دهقان! چه دانه می‌پاشی؟
گفت: مرغکان چینه نیابند. دانه می‌پاشم تا این تخم به برآید و خدای بر من رحمت کند.
گفتم: دانه‌ای که بیگانه پاشد از گبری نپذیرد.
گفت:اگر نپذیرد، بیند آنچه می‌کنم.
گفتم: بیند.
گفت: مرا این بس باشد.

پس ذوالنون گفت چون به حج رفتم آن گبر را دیدم عاشق‌آسا در طواف گفت: یا اباالفیض! دیدی که دید و پذیرفت، و آن تخم به برآمد، و مرا آشنایی داد، و آگاهی بخشید، و به خانه خودم خواند؟

ذوالنون از آن سخن در شور شد. گفت: خداوندا! بهشتی به مشت ارزن به گبری چهل ساله ارزان می‌فروشی.

هاتفی آواز داد:
که حق تعالی هرکه را خواند، نه به علت خواند و هرکه را راند، نه به علت راند.
تو ای ذوالنون!
فارغ باش که کار انفعال لمایرید با قیاس عقل تو راست نیوفتد.

تذکرة الأولیاء
ذکر ذوالنون مصری
@yarekhaksar

هو

نقل است از جعفر صادق از پدران بزرگوارشان از رسول خدا نقل کرده‌اند که آن حضرت فرمود
جوانمردی امّت مرا ده علامت است: راست‌گویی، وفای به عهد، ادای امانت، ترک دروغ‌گویی، بخشودن بر یتیم، دستگیری از سائل، سخا و بخشش آنچه رسیده، احسان، خواندن مهمان و در راس همه حیا است.

کتاب الفتوه
ابوعبدالله محمد بن ابی المکارم
@yarekhaksar

هو

اگر چه انبیا علیهم الصّلوه و السّلم هر یک قافله‌سالار کاروان امتی بودند که "تلک الرّسل فضّلنا بَعضهم علی بَعض" همه گزیدگان بودند و بعضی را بر بعضی بر گزیدند تا پیشروی امّتی کنند و به‌عرصات از راه دین و دروازه یقین در آورند. اما خواجه علیه الصّلوه و السّلام [حضرت مصطفی] قافله‌سالاری بود که اول از کتم عدم قدم بیرون نهاد و کاروان موجودات را پیشروی کرد و به‌صحرای وجود آورد "نحن الآخرون السّابقون" و چون وقت بازگشتن کاروان آمد، آنک پیشرو بود دُمدار شد که "و خُتم بی النبیّون".

مرصاد العباد
نجم‌الدین رازی معروف به دایه
@yarekhaksar

نعت حضرت مصطفی (ص)
نصرت‌ فاتح علی‌خان

@yarekhaksar

هو

منکری از جعفر بن محمد [امام صادق] سوال کرد چرا کسی را می‌پرستی که او را نمی‌بینی؟
امام گفت: من آن کس را می‌پرستم که می‌بینم.
آن منکر گفت پس من چگونه نمی‌بینم؟
صادق (ع) گفت: چون من شو تا ببینی.

تحقیق الروح
تاج‌الدین اُشنوی
@yarekhaksar

هو

«إِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیما»
قاری: اسحاق المطوع


سلامٌ علیک ای نبی مکرّم
مکرّم‌تر از آدم و نسل آدم

سلامٌ علیک ای ز اسماء حسنا
جمال تو آئینهٔ اسم اعظم

عبدالرحمن جامی
@yarekhaksar

مردانِ خدا پرده‌‌ی پندار دریدند
یعنی همه ‌جا غیرِ خدا یار ندیدند


مردان خدا | آلبوم ش م س
همایون شجریان - کیخسرو پورناظری
@yarekhaksar

هو                     ۷۸۶
در جان چو كــرده منزل جانان ما محمّــد        
صد ره گشــاده در دل از جـان ما محمّــد
 مـا بلبليــم و نـــالان در گلستــان احمـد         
ما لؤلؤليم و مرجان عمــّان مـــا محمّــد
مستغرق گناهيم هر چندكه عذر خواهيم        
پــژمـــرده چــون گياهيم باران مــا محمــّد
 امـــروز اگــر از خون عاشق جان بـدرش          
فردا ز دوست خواهــــد تاوان مـا محمــّد
ازدردورنج وعصيان ما را غم چه ســـازد         
از مرهـــم شفاعت درمـــان مـــا محــمــّد
 ما طالب خدائيم بـــر ديــن مصـــطفائيـم        
بر درگهـــش گدائيـــم سلطان ما محمـــّد
 اي آب و گل درودي اي جان و دل سرودي     
تا بــشنود به يثــرب افغـــان مــا مــحمّـــد
 از امّــتـــان ديــگـــر ما گشتــه ايم بـرتـــر        
وي را كـــه نيست باور برهان مــا محمـّد
 در باغ و بوستانش ديگر مخوان «معيني»    
 بـاغـــم بس است قرآن بستــــان مـا محمّد
حضرت خواجه معین الدین چشتی
@erfaneeslami1

هو

گفته‌اند اولیاء‌الله مختلف‌اند: بعضی بی‌صفت‌اند و بی‌نشان، و بعضی به صفت‌اند، و بعضی از ایشان از صفات نشان‌مند گشته‌اند مثلاً گویند ایشان اهل معرفت‌اند یا اهل معاملت‌اند یا اهل محبت‌اند یا اهل توحیدند. و کمال حال و نهایت درجات اولیاء را در بی‌صفتی و بی‌نشانی گفته‌اند.
بی‌صفتی اشارت به کشف ذاتی است، که مقامی بس بلند است و درجه‌ای بس شریف است، و عبارت و اشارت از کُنه آن مرتبه قاصر است...
و کمال این مرتبه‌ی بی‌صفتی حضرت سیّدالمرسلین راست -صلّی الله علیه و سلّم- و همه‌ی انبیا و اولیا علی حسب مراتبهم خوشه‌چینان خرمن سعادت اویند و به استمداد از باطن مقدس او در درجات آن مرتبه ترقی می‌نمایند و مقام محمود که مخصوص به حضرت اوست اشارت به کمال این مرتبه است.

رساله قدسیه (کلمات بهاءالدین نقشبند)
خواجه محمد پارسای بخارایی
@yarekhaksar

هو

ناد علیّاً مظهر العجائب
تَجده عوناً لکَ فی النّوائب
کلّ همّ وَ غمّ سینجلی
بولایتک یاعلی یاعلی یاعلی

علی آن مظهر عجائب را صدا بزن که در مشکلات او را یاور خوبی خواهی یافت.
هر غم و اندوهی به زودی برطرف خواهد شد به ولایت تو یا علی، یا علی، یا علی

بحرالمعارف
عبدالصمد همدانی

@yarekhaksar