🔻« مادر»، روایت زندگی یک زوج است که با ورود غریبه ای وارد جریانی خارج از روال آرام و همیشگی رابطه خود میشوند. این فیلم با بازی #جنیفرلارنس، میشل فیفر، اد هریس و #خاویرباردم در جشنواره ونیز نیز بهنمایش درآمد و با واکنش های بسیار متفاوتی روبرو شد.
🔻برخی از حاضرین در سالن فیلم را هو کردند و تماشای آن را یک تجربه تقریبا احمقانه نامیدند اما از آن سو منتقدان زیادی فیلم را تحسین کردند، منتقدان از جسارت فیلم تمجید کردهاند و تماشای آن را یک تجربه درگیرکننده دانستهاند.
🔻مادر از یکسو مانند روایتی محرمانه به سبک فیلم «بچه رزمری» است که یقه مخاطب را میچسبد و او را آنقدر غرق خود میکند تا نشان دهد هنر برای برخی خالقانش، از زندگی هم مهمتر است. مثل تمام فیلمهای #رادیکال دیگر!
🔻فیلم درابتدای کار با قدرت مخاطب را درگیر موقعیت دراماتیک فریبندهاش میکند و باهمان قدرت ما را از فیلم بیرون میاندازد! از بین آثار پیشین #آرونوفسکی، بیش از همه به «قوی سیاه» شباهت دارد و اثراتی از «مرثیهای برای یک رویا» نیز در آن قابلمشاهده است.
📍نقد فیلم #Mother (مادر) ساخته دارن آرنوفسکی: نگاهی به اسطورههای #پدرسالارانه و اصالت طبیعی- پریسا صنیعی
🔻فیلم سینمایی مادر، به کارگردانی و نویسندگی دارن آرنوفسکی و با بازی بینظیر جنیفر لاورنس و خاویر باردم توسط کمپانی پارامونت پیکچرز، در سال 2017 ساخته شد. در کارنامهی این کارگردان، آثاری چون "مرثیهای برای یک رویا"، "قوی سیاه" و "ژاکت" میدرخشند، اما شاید بتوان گفت که او در فیلم مادر طرحی نو درانداخته است؛ با رویکردی تازه به سراغ موضوعی کهن رفته و موتیفهای اساطیری را با استفاده از ابزارهای تخیلی و روانشناختی به پرسشی تازه کشیده است.
🔻نشانگان فیلم از #زبان_بدن بازیگران گرفته تا اشیا و دیالوگها یا سکوتها، همه رازآلود و تمثیل گونه هستند. این فیلم با التهاب و اضطرابی که مستمراً اوج میگیرد و فرودهای آن چیزی جز آرامش های پیش از طوفان نیستند و با رمز و رازها و نمادهای پیچیدهای که گشودن گرهِ آنها برای مخاطبانی که سینما را برای سرگرمی یا لذت-و نه تفکر- دنبال میکنند، انتقادات بسیاری را به دنبال داشت؛ تا آنجا که جایزهی تمشک طلایی بدترین کارگردان، بدترین نقش اول و بدترین نقش مکمل را از آن خود کرد. آیا این فیلم واقعاً ضعیف است؟ http://www.academyhonar.com/branches/sociology-of-art/4494-mother-aronofsky.html