ديده‌بانِ زنان
#کارگری
Channel
1.86K
subscribers
2.2K
photos
296
videos
1.11K
links
با ما در ارتباط باشيد: [email protected]
📍دیوان عالی هند در حکمی تاریخی حرفه کارگران جنسی را به رسمیت شناخت
🔻دیوان عالی #هند شغل #کارگری_جنسی را به عنوان یک حرفه به رسمیت شناخت و از پلیس این کشور خواست کارگران جنسی که با رضایت به این شغل مشغولند، دستگیر یا آزار و اذیت نکند. پس از انتشار این خبر، عده‌ای از کارگران جنسی در هند با مالیدن پودرهای رنگی به صورت‌های خود به شادی پرداختند.
🔻این حکم که رسانه‌ها آن را یک حکم تاریخی توصیف کردند، پس از آن صادر شد که وضعیت حرفه‌ای کارگران جنسی در هند به دلیل شیوع ویروس کرونا بحرانی شده و آنان با مشکلات شدید مالی مواجه شده‌اند.
🔻بر اساس گزارش‌ها، نزدیک به یک میلیون نفر از جمله تراجنسیتی‌ها در هند به کارگری جنسی مشغولند.
اکنون بر اساس قانون، این افراد باید از حقوق حمایتی برابر برخوردار شوند.
🔻قاضیان دیوان عالی هند روز جمعه (شش خرداد) از پلیس این کشور خواستند هر گونه شکایت از سوی کارگران جنسی را جدی بگیرد.
🔻همچنین بر اساس این حکم جدید، پلیس قادر نخواهد بود با یورش به روسپی‌خانه‌های غیرقانونی، کارگران جنسی را که داوطلبانه به این کار مشغولند، آزار و اذیت یا دستگیر کند.
🔻از سوی دیگر، دولت هند موظف شد کارگران جنسی یا نمایندگان آنان را در تصمیماتی که بر آنان تأثیر می‌گذارد، مانند اصلاح قوانین کار، مشارکت دهد.
🔻همچنین دولت از این پس نمی‌تواند فرزندان کارگران جنسی را که پس از آزمایش تأیید شده‌اند، از آنان بگیرد و رسانه‌ها نیز حق انتشار عکس‌های آنان با مشتریان یا افشای هویت آنان را در جریان عملیات پلیس ندارند.
🔻دیوان عالی هند همچنین از دولت این کشور خواست تا کارگاه‌های منظمی را برای کارگران جنسی ترتیب دهد تا آنان از حقوق خود و حقوق پلیس آگاه شوند.
🔻بر اساس حکم این دیوان، هر کارگر جنسی قربانی تجاوز جنسی نیز همانند هر مورد دیگر قربانی تجاوز جنسی در هند باید از حق کمک فوری پزشکی برخودار باشد.
🔻پیشتر کارگری جنسی در هند به طور کلی ممنوع نبود اما بر اساس چند قانون، می‌شد کارگران جنسی را به زندان انداخت؛ به ویژه زمانی که آنان در مکان‌های عمومی یا هتل‌ها فعالیت می‌کردند.
🔻در پی اعلام حکم دیوان عالی هند، کارگران جنسی خیابان‌های محله سوناگاچی کلکته، یکی از بزرگ‌ترین مناطق محل کار کارگران جنسی در آسیا، با مالیدن پودرهای رنگی به صورت‌های خود و پخش شیرینی، به شادی پرداختند.
🔻مسئول حقوقی یک انجمن حمایت از کارگران جنسی (Durbar Mahila Samanwaya Committee) اعلام کرد که ۲۷ سال تلاش این سازمان سرانجام به ثمر نشست.
🔻رییس این انجمن که خود یک کارگر جنسی است گفت حکم دیوان عالی برای بسیاری که مرتبا به دلیل انتخاب کارگری جنسی به عنوان حرفه خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، مایه آرامش است.
🔻با وجود این، بر اساس حکم جدید دیوان عالی هند، روسپی‌خانه‌ها همچنان یک مکان غیرقانونی در نظر گرفته شده‌اند./ایران‌اینترنشنال
@womenwatcher
🔻دیوان عالی #هند شغل #کارگری_جنسی را به عنوان یک حرفه به رسمیت شناخت و از پلیس این کشور خواست کارگران جنسی که با رضایت به این شغل مشغولند، دستگیر یا آزار و اذیت نکند. پس از انتشار این خبر، عده‌ای از کارگران جنسی در هند با مالیدن پودرهای رنگی به صورت‌های خود به شادی پرداختند.
🔻این حکم که رسانه‌ها آن را یک حکم تاریخی توصیف کردند، پس از آن صادر شد که وضعیت حرفه‌ای کارگران جنسی در هند به دلیل شیوع ویروس کرونا بحرانی شده و آنان با مشکلات شدید مالی مواجه شده‌اند.
🔻بر اساس گزارش‌ها، نزدیک به یک میلیون نفر از جمله تراجنسیتی‌ها در هند به کارگری جنسی مشغولند.
اکنون بر اساس قانون، این افراد باید از حقوق حمایتی برابر برخوردار شوند.
🔻قاضیان دیوان عالی هند روز جمعه (شش خرداد) از پلیس این کشور خواستند هر گونه شکایت از سوی کارگران جنسی را جدی بگیرد.
🔻همچنین بر اساس این حکم جدید، پلیس قادر نخواهد بود با یورش به روسپی‌خانه‌های غیرقانونی، کارگران جنسی را که داوطلبانه به این کار مشغولند، آزار و اذیت یا دستگیر کند.
🔻از سوی دیگر، دولت هند موظف شد کارگران جنسی یا نمایندگان آنان را در تصمیماتی که بر آنان تأثیر می‌گذارد، مانند اصلاح قوانین کار، مشارکت دهد.
🔻همچنین دولت از این پس نمی‌تواند فرزندان کارگران جنسی را که پس از آزمایش تأیید شده‌اند، از آنان بگیرد و رسانه‌ها نیز حق انتشار عکس‌های آنان با مشتریان یا افشای هویت آنان را در جریان عملیات پلیس ندارند.
🔻دیوان عالی هند همچنین از دولت این کشور خواست تا کارگاه‌های منظمی را برای کارگران جنسی ترتیب دهد تا آنان از حقوق خود و حقوق پلیس آگاه شوند.
🔻بر اساس حکم این دیوان، هر کارگر جنسی قربانی تجاوز جنسی نیز همانند هر مورد دیگر قربانی تجاوز جنسی در هند باید از حق کمک فوری پزشکی برخودار باشد.
🔻پیشتر کارگری جنسی در هند به طور کلی ممنوع نبود اما بر اساس چند قانون، می‌شد کارگران جنسی را به زندان انداخت؛ به ویژه زمانی که آنان در مکان‌های عمومی یا هتل‌ها فعالیت می‌کردند.
🔻در پی اعلام حکم دیوان عالی هند، کارگران جنسی خیابان‌های محله سوناگاچی کلکته، یکی از بزرگ‌ترین مناطق محل کار کارگران جنسی در آسیا، با مالیدن پودرهای رنگی به صورت‌های خود و پخش شیرینی، به شادی پرداختند.
🔻مسئول حقوقی یک انجمن حمایت از کارگران جنسی (Durbar Mahila Samanwaya Committee) اعلام کرد که ۲۷ سال تلاش این سازمان سرانجام به ثمر نشست.
🔻رییس این انجمن که خود یک کارگر جنسی است گفت حکم دیوان عالی برای بسیاری که مرتبا به دلیل انتخاب کارگری جنسی به عنوان حرفه خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، مایه آرامش است.
🔻با وجود این، بر اساس حکم جدید دیوان عالی هند، روسپی‌خانه‌ها همچنان یک مکان غیرقانونی در نظر گرفته شده‌اند./ایران‌اینترنشنال
@womenwatcher
📍#مدگرایی برای تأیید گرفتن از دیگران_ #وحید_میره‌بیگی
«هدایت #سرمایه_داری در مد»
🔻تا جایی که علوم مختلف نشان داده‌اند، «قابلیت اندیشیدن به خویشتن» و «میل به تغییر دادن ویژگی‌های خویشتن» خصلت‌هایی منحصر به نوع بشر هستند. امروزه که به مدد صنعت پزشکی-آرایشی، افرادمی‌توانند حتی شکل اعضای بدن خود را تغییر دهند، ممکن است قابلیت و میل مذکور توانایی‌ای همگانی پنداشته شود.
🔻اماواقعیت این است که عملی شدن تمایلات و خواسته‌های فردی راجع به سیمای ظاهری، درتاریخ بشری سابقه‌ای طولانی ندارد و حتی از منظر علم جامعه‌شناسی افراد از چنین قابلیتی به نحو کامل بهره‌مند نیستند. نمی‌توان از مدهای فراگیر، متنوع و دائماً متغیر پوشش و پیرایش در دوره‌های پیشامدرن نشانی یافت؛ مثلاً در قرون گذشته، در یک جامعه روستایی، این «سنت» و «عرف» بود که دست‌کم تا حد زیادی شیوه پوشش و پیرایش افراد را تعیین می‌کرد؛ طبیعی به نظر می‌رسید که افراد یک قشر خاص همگی رفتار و سیمای مشابهی داشته باشند.
🔻در دوره پیشامدرن، فردیت بسیار کمتر از آنچه امروزه ظاهراً یا واقعاً-مجال بروز یافته، وجود داشت. علاوه بر این، عموماً خودابرازی و جلب توجه و تأیید دیگران مستلزم «تفاوت» نبود. یعنی اگرچه انسان‌ها در آن دوره نیز به دنبال نمایش خود، جاذبه داشتن و کسب تحسین دیگران بودند اما شیوه‌ها و استراتژی‌های آنان برای رسیدن بدین اهداف بسیار به یکدیگر شبیه بود. معیار های زیبایی، برازندگی، جذابیت و... معیارهایی جمعی و به غایت عمومی بودند. برای ذهن جمعی پیشامدرن، تغییر و متفاوت‌سازی پوشش و آرایش، یک دغدغه و مسأله نبود، زیرا معیارهای مورد توافق اکثریت اعضای جامعه، نسبت به «تفاوت»، حساسیت مثبتی نداشت.
🔻اما چرا افراد با عمل‌های جراحی مختلف حجم و اندازه اعضای بدن خود را تغییر می‌دهند؟ چرا در جامعه ما بخش مهمی از دغدغه جوانان و حتی میانسالان به مدیریت ظاهرشان معطوف شده است؟ مناسبات اقتصادی دوران مدرن به گونه‌ای پیش رفت که از طرفی روز به روز افراد متخصص بیشتری توسط نهاد آموزشی برای مشاغل مختلف آماده و سپس استخدام می‌شدند، تعداد بالای کارکنان و متخصصان و پیشرفت تکنولوژی که بخشی از کار را انجام می‌داد، موجب شد میزان کل ساعات کار لازم در جامعه میان تعداد بیشتری از افراد تقسیم شود و میزان ساعات کار هر فرد کاهش یابد، البته یکی از مهم‌ترین سابقه های این امر نیز مبارزات و جنبش های #کارگری بود که قوانینی برای کاهش ساعت کار به تصویب رسانده و بتدریج در سطح جهان لازم‌الاجرا ساختند.
🔻دیگر مناسبات اقتصادی در جهتی سامان یافت که #زنان را باوجود تمام شعارها و ادعاهای حکومت های مفتخر به دموکراسی- در حاشیه امر تولید و تا جای ممکن بیرون از دایره نگاه داشت: یعنی اوقات فراغت بسیاری به آنها بخشید. بنابراین، اقتصاد مدرن با به کار گماردن بخشی از اعضای هر خانواده، تولید را تنظیم کرد. سیستم‌های مسلط اقتصادی-سیاسی بخوبی بر این واقعیت آگاه بودند که اگر اوقات فراغت پیش آمده برای کارکنان که به‌طور متوسط 8 ساعت در روز کار می‌کردند و اوقات فراغت بیشتر اعضای خانواده آنها به حال خود رهاشود، امکان شکل‌گیری و هم‌پیوندی #اندیشه‌های_انتقادی علیه #ظلم‌های رایج سیستم بیشتر می‌شود. راه‌حل رندانه‌ای که آگاهانه یا غیرآگاهانه به کارگرفته شد، تنظیم اوقات فراغت بود؛ به گونه‌ای که دغدغه‌ها ونیازهای بی‌خطر توسط بمباران رسانه‌ای در افراد ترویج داده شود تا آنها بیشتر اوقات فراغت خود را صرف این دغدغه‌ها کنند.
🔻این موفقیت روی دیگری نیز داشت: مصرف‌کنندگانی بسیار برای تولیدات این سیستم فراهم کرد. افراد از سویی در فرآیند تنظیم‌شده تولید، کالاها را می‌ساختند و به دلیل ناگزیری #بهره‌کشی ذاتی سیستم #سرمایه‌داری، بخش عمده ارزش تولید شده توسط آنان، درتملک کارفرما قرار می‌گرفت و از سوی دیگر در فرآیند تنظیم شده مصرف، باقی‌مانده اندک ثروتی را که طی فرآیندکار کسب کرده و نیازهای اولیه خود را با آن رفع نموده بودند به خرید کالاهای تبلیغ و ترویج شده همان سیستم اختصاص می‌دادند. مد نیزبخشی از کالاها و خدماتی است که باقی‌مانده حقوق کارکنان را به خود اختصاص می‌دهد.
🔻بنابراین مدپیش از اینکه امری فرهنگی یا روانشناختی باشد، با اقتصاد سیاسی جوامع مرتبط است. یعنی باشیوه‌هایی که ارزش تولید شده توسط کارکنان مختلف را در دو مقطع «کار» و«اوقات فراغت» ازآنان اخذ نموده، به تملک سرمایه‌داران درآورده ومجدداً در فرآیندی اینچنین سرمایه‌گذاری میکند و علاوه براین هم وغم افراد درحال گذراندن اوقات فراغت را، به جای ایجادهویت آزادیخواه و استقلال‌طلب به آزادی و استقلالی صوری #مد معطوف می‌سازد؛ بخشی ازاعضای خانواده (احتمالاً مردان) رامستقیماً درفرآیندکار مورد بهره‌کشی قرار می‌دهد ومابقی اعضارا ازطریق تعیین سلیقه‌های آنان به #مدگرایی هدایت میکند
@womenwatcher
«هدایت #سرمایه_داری در مد»
🔻تا جایی که علوم مختلف نشان داده‌اند، «قابلیت اندیشیدن به خویشتن» و «میل به تغییر دادن ویژگی‌های خویشتن» خصلت‌هایی منحصر به نوع بشر هستند. امروزه که به مدد صنعت پزشکی-آرایشی، افرادمی‌توانند حتی شکل اعضای بدن خود را تغییر دهند، ممکن است قابلیت و میل مذکور توانایی‌ای همگانی پنداشته شود.
🔻اماواقعیت این است که عملی شدن تمایلات و خواسته‌های فردی راجع به سیمای ظاهری، درتاریخ بشری سابقه‌ای طولانی ندارد و حتی از منظر علم جامعه‌شناسی افراد از چنین قابلیتی به نحو کامل بهره‌مند نیستند. نمی‌توان از مدهای فراگیر، متنوع و دائماً متغیر پوشش و پیرایش در دوره‌های پیشامدرن نشانی یافت؛ مثلاً در قرون گذشته، در یک جامعه روستایی، این «سنت» و «عرف» بود که دست‌کم تا حد زیادی شیوه پوشش و پیرایش افراد را تعیین می‌کرد؛ طبیعی به نظر می‌رسید که افراد یک قشر خاص همگی رفتار و سیمای مشابهی داشته باشند.
🔻در دوره پیشامدرن، فردیت بسیار کمتر از آنچه امروزه ظاهراً یا واقعاً-مجال بروز یافته، وجود داشت. علاوه بر این، عموماً خودابرازی و جلب توجه و تأیید دیگران مستلزم «تفاوت» نبود. یعنی اگرچه انسان‌ها در آن دوره نیز به دنبال نمایش خود، جاذبه داشتن و کسب تحسین دیگران بودند اما شیوه‌ها و استراتژی‌های آنان برای رسیدن بدین اهداف بسیار به یکدیگر شبیه بود. معیار های زیبایی، برازندگی، جذابیت و... معیارهایی جمعی و به غایت عمومی بودند. برای ذهن جمعی پیشامدرن، تغییر و متفاوت‌سازی پوشش و آرایش، یک دغدغه و مسأله نبود، زیرا معیارهای مورد توافق اکثریت اعضای جامعه، نسبت به «تفاوت»، حساسیت مثبتی نداشت.
🔻اما چرا افراد با عمل‌های جراحی مختلف حجم و اندازه اعضای بدن خود را تغییر می‌دهند؟ چرا در جامعه ما بخش مهمی از دغدغه جوانان و حتی میانسالان به مدیریت ظاهرشان معطوف شده است؟ مناسبات اقتصادی دوران مدرن به گونه‌ای پیش رفت که از طرفی روز به روز افراد متخصص بیشتری توسط نهاد آموزشی برای مشاغل مختلف آماده و سپس استخدام می‌شدند، تعداد بالای کارکنان و متخصصان و پیشرفت تکنولوژی که بخشی از کار را انجام می‌داد، موجب شد میزان کل ساعات کار لازم در جامعه میان تعداد بیشتری از افراد تقسیم شود و میزان ساعات کار هر فرد کاهش یابد، البته یکی از مهم‌ترین سابقه های این امر نیز مبارزات و جنبش های #کارگری بود که قوانینی برای کاهش ساعت کار به تصویب رسانده و بتدریج در سطح جهان لازم‌الاجرا ساختند.
🔻دیگر مناسبات اقتصادی در جهتی سامان یافت که #زنان را باوجود تمام شعارها و ادعاهای حکومت های مفتخر به دموکراسی- در حاشیه امر تولید و تا جای ممکن بیرون از دایره نگاه داشت: یعنی اوقات فراغت بسیاری به آنها بخشید. بنابراین، اقتصاد مدرن با به کار گماردن بخشی از اعضای هر خانواده، تولید را تنظیم کرد. سیستم‌های مسلط اقتصادی-سیاسی بخوبی بر این واقعیت آگاه بودند که اگر اوقات فراغت پیش آمده برای کارکنان که به‌طور متوسط 8 ساعت در روز کار می‌کردند و اوقات فراغت بیشتر اعضای خانواده آنها به حال خود رهاشود، امکان شکل‌گیری و هم‌پیوندی #اندیشه‌های_انتقادی علیه #ظلم‌های رایج سیستم بیشتر می‌شود. راه‌حل رندانه‌ای که آگاهانه یا غیرآگاهانه به کارگرفته شد، تنظیم اوقات فراغت بود؛ به گونه‌ای که دغدغه‌ها ونیازهای بی‌خطر توسط بمباران رسانه‌ای در افراد ترویج داده شود تا آنها بیشتر اوقات فراغت خود را صرف این دغدغه‌ها کنند.
🔻این موفقیت روی دیگری نیز داشت: مصرف‌کنندگانی بسیار برای تولیدات این سیستم فراهم کرد. افراد از سویی در فرآیند تنظیم‌شده تولید، کالاها را می‌ساختند و به دلیل ناگزیری #بهره‌کشی ذاتی سیستم #سرمایه‌داری، بخش عمده ارزش تولید شده توسط آنان، درتملک کارفرما قرار می‌گرفت و از سوی دیگر در فرآیند تنظیم شده مصرف، باقی‌مانده اندک ثروتی را که طی فرآیندکار کسب کرده و نیازهای اولیه خود را با آن رفع نموده بودند به خرید کالاهای تبلیغ و ترویج شده همان سیستم اختصاص می‌دادند. مد نیزبخشی از کالاها و خدماتی است که باقی‌مانده حقوق کارکنان را به خود اختصاص می‌دهد.
🔻بنابراین مدپیش از اینکه امری فرهنگی یا روانشناختی باشد، با اقتصاد سیاسی جوامع مرتبط است. یعنی باشیوه‌هایی که ارزش تولید شده توسط کارکنان مختلف را در دو مقطع «کار» و«اوقات فراغت» ازآنان اخذ نموده، به تملک سرمایه‌داران درآورده ومجدداً در فرآیندی اینچنین سرمایه‌گذاری میکند و علاوه براین هم وغم افراد درحال گذراندن اوقات فراغت را، به جای ایجادهویت آزادیخواه و استقلال‌طلب به آزادی و استقلالی صوری #مد معطوف می‌سازد؛ بخشی ازاعضای خانواده (احتمالاً مردان) رامستقیماً درفرآیندکار مورد بهره‌کشی قرار می‌دهد ومابقی اعضارا ازطریق تعیین سلیقه‌های آنان به #مدگرایی هدایت میکند
@womenwatcher
Forwarded from عکس نگار
📍درباره #روزا_لوکزامبورگ
از پرچمداران جنبش #زنان و رهبر توانای جنبش #کارگری
او می‌گفت: « #آزادی فقط برای طرفداران قدرت حاکم و برای اعضای احزاب، هر قدر هم که پرشمار باشند ابدأ آزادی نیست. آزادی برای کسی است که متفاوت می اندیشد. حیات عمومی کشورهایی که آزادی محدودی دارند، فقر زده، مفلوک، صلب و بی ثمر خواهد بود دقیقأ به این دلیل که با حذف دمکراسی سرچشمه های تمامی غنا و پیشرفت انسانی قطع می شود»
🔻 این سخنان روزا لوکزامبورگ ، مبارز کارگری، انقلابی بزرگ و رهبر توانای جنبش کارگری جهان است. او یک قرن پیش این سخنان را بر زبان می آورد: « انتخابات عمومی، بدون آزادی نامحدود مطبوعات و اجتماعات، بدون مبارزه آزاد افکار، زندگی در هر نهاد اجتماعی از بین خواهد رفت و به ظاهری صرف تبدیل خواهد شد، تنها دیوانسالاری به عنوان عنصری فعال باقی خواهد ماند. زندگی عمومی رفته رفته به خواب می رود»
🔻اینها همه در ارتباط با دولت کارگری (دیکتاتوری پرولتاریا ) گفته شده است. او به عمده ترین نیاز انسانی یعنی #آزادی_فردی ایمان داشت و می دانست که بدون آزادی مطبوعات و بیان اندیشه و اجتماعات آزاد، جامعه به خواب عمومی دچار خواهد شد. او به خوبی بر این امر واقف بود که در جامعه به خواب رفته، در ظاهر نخبگان گزینش شده، بجای توده ها می اندیشند و تصمیم می گیرند وحکم می رانند.
🔻به باور #لوکزامبورگ، دولت چنین جامعه ای را هم نمی توان دولت مدافع حقوق کارگری و دموکرات دانست. او می‌گفت:« این در اصل مانند تدبیراندیشی برای امورات یک فرقه است، یقینأ یک دیکتاتوری است ولی نه دیکتاتوری پرولتاریا، بلکه دیکتاتوری به مفهوم بورژوایی است! بله، از این هم می توان فراتر رفت، چنین شرایطی ناگزیر باید موجب شود که زندگی عمومی به #توحش کشیده شود، اقدام به ترور، تیرباران گروگان گیری و هرج و‌مرج عواقب این چنین ساختارهایی هستند»
#تاریخ_زنان_مبارز_حقوق_بشری
@womenwatcher
از پرچمداران جنبش #زنان و رهبر توانای جنبش #کارگری
او می‌گفت: « #آزادی فقط برای طرفداران قدرت حاکم و برای اعضای احزاب، هر قدر هم که پرشمار باشند ابدأ آزادی نیست. آزادی برای کسی است که متفاوت می اندیشد. حیات عمومی کشورهایی که آزادی محدودی دارند، فقر زده، مفلوک، صلب و بی ثمر خواهد بود دقیقأ به این دلیل که با حذف دمکراسی سرچشمه های تمامی غنا و پیشرفت انسانی قطع می شود»
🔻 این سخنان روزا لوکزامبورگ ، مبارز کارگری، انقلابی بزرگ و رهبر توانای جنبش کارگری جهان است. او یک قرن پیش این سخنان را بر زبان می آورد: « انتخابات عمومی، بدون آزادی نامحدود مطبوعات و اجتماعات، بدون مبارزه آزاد افکار، زندگی در هر نهاد اجتماعی از بین خواهد رفت و به ظاهری صرف تبدیل خواهد شد، تنها دیوانسالاری به عنوان عنصری فعال باقی خواهد ماند. زندگی عمومی رفته رفته به خواب می رود»
🔻اینها همه در ارتباط با دولت کارگری (دیکتاتوری پرولتاریا ) گفته شده است. او به عمده ترین نیاز انسانی یعنی #آزادی_فردی ایمان داشت و می دانست که بدون آزادی مطبوعات و بیان اندیشه و اجتماعات آزاد، جامعه به خواب عمومی دچار خواهد شد. او به خوبی بر این امر واقف بود که در جامعه به خواب رفته، در ظاهر نخبگان گزینش شده، بجای توده ها می اندیشند و تصمیم می گیرند وحکم می رانند.
🔻به باور #لوکزامبورگ، دولت چنین جامعه ای را هم نمی توان دولت مدافع حقوق کارگری و دموکرات دانست. او می‌گفت:« این در اصل مانند تدبیراندیشی برای امورات یک فرقه است، یقینأ یک دیکتاتوری است ولی نه دیکتاتوری پرولتاریا، بلکه دیکتاتوری به مفهوم بورژوایی است! بله، از این هم می توان فراتر رفت، چنین شرایطی ناگزیر باید موجب شود که زندگی عمومی به #توحش کشیده شود، اقدام به ترور، تیرباران گروگان گیری و هرج و‌مرج عواقب این چنین ساختارهایی هستند»
#تاریخ_زنان_مبارز_حقوق_بشری
@womenwatcher
دکتر #سعیدمدنی، پژوهشگراجتماعی وعضو انجمن جامعه‌شناسی ایران،که دغدغه وتحقیقاتش درباره، روسپیگری، #کارگری_جنسی وسایر موضوعات خاموش جامعه بوده، امروز پس از۵سال زندان و۲سال تبعید، آزاد شد.
@womenwatcher
@womenwatcher