📍درباره خودسانسورى زنانه
مريم صيامىنمين
🔻وقتی صحبت از خودسانسوری زنانه در موقعیتهای مختلف زندگی می کنیم، بسیاری با گذشت و فداکاری اشتباه گرفته و به چشم یک حسن و حتی الزام به آن می نگرند. در حالی که بحث فداکاری و تعامل در زندگی، جایگاه ویژهای در مدیریت روابط و حفظ و تداوم زندگی دارد که البته چون منظور نظر ما نیست، به آن نمیپردازیم.
موضوع مورد نظر ما خودسانسوری تحمیلی یا خودخواسته است.
🔻از
#زنان زیادی درباره تجارب خودسانسوری در زندگی پرسیدهام و بی برو برگرد، تمامی آنها موارد گوناگونی را در پس ذهن خود داشته و پس از بیان آن، به فکر فرو رفته و غرق در افکار ناخوشایند خود میشدند. اما دلیل این خودسانسوری چیست و منشا و مبدا آن چه بوده است؟
🔻شاید بزرگترین ضربه را فرزندان دختری خوردهاند که برادری بزرگتر از خود در خانه داشتهاند، چرا که اگر خوشبین باشیم و نخواهیم از قید همیشه استفاده کنیم؛ باید بگوییم اکثر اوقات این پیام آشنا از طرف والد یا والدین به آنها القا شده است که به نفع برادر بزرگترش از حقوق اولیه خود کوتاه بیاید. ترکیب جملهبندی این پیام معمولا با اشاره به غرور مردانه
#برادر خوش اقبال همراه بوده است. پس گام نخستین در بازیهای کودکانه، به شکل یک پیام تربیتی به طفل دختر داده شده است، از او در قالب خواهش و بعضا هشدار خواسته میشود که "حق با توست ولی چون غرور برادرت جریحهدار میشود و برای حفظ آرامش و پرهیز از تنش، بهتر است از خواسته و حقت کوتاه بیایی."
🔻پدر به عنوان سرپرست و ولی و کسی که خط مشی زندگی اعضای خانواده را تعیین میکند، میتواند به بهانه درایت و صلاحدید، عقاید و سلایق شخصی خود را به اعضای خانواده تحمیل کند و در این میان، بر اساس طبیعت خانوادههای مردسالار ایرانی، حقوق فرزندان دختر، بیش از دیگر اعضای خانواده، پایمال میشود. این نوع از خانواده، به تمامی اعضای ذکور خود، اجازه دخالت و مزاحمت در امور شخصی دختران خانواده را میدهند. (در موردظاهر، پوشش، رفتار، معاشرت با دیگران و...)
دایره این دخالتها به نسبت فرهنگ خانوادهها، تنگتر یا گشادتر میشود.
🔻دختر این خانواده، اتوماتیکوار آموزش میبیند که پیش از همه او باید کوتاه بیاید و به نفع دیگر اعضا کنار بکشد. این دختران، وقتی در کسوت
#همسر ظاهر میشوند، همین الگوی تربیتی را در چمدان خود به خانه بخت میبرند و به صورت کاملا توجیه شده، آسایش دیگران را به راحتی خود ترجیح می دهند. بعدها این گونه روابط را با پسران خود در پیش گرفته، به دختران خود آموزش داده و از عروسهای خود نیز انتطار چنین مراعاتی را دارند.
🔻از میان گفتگوهایی که پیشتر از آن سخن گفتیم، نکته واحدی شایان توجه بود که مربوط به خاطرات زنانی بود که پدران یا همسرانی مهربان تر داشتند، این افراد به اشکال مختلف به مواردی برخورده بودند که شخص
#پدر یا همسرشان، تمایل شدید به تبادل نظر با آنها داشته اند و در ذهنیت خود طالب دموکراسی و خردجمعی بودند ولی ترجیحشان در رسیدن به نتیجه، شنیدن جواب مثبت به رای و نظر خودشان بوده است. یعنی چه این زنان با مورد مشورت موافق چه مخالف بوده اند، باید پاسخ خوشایند و مورد قبول شخص پدر یا
همسر را به عنوان رای و نظر شخصی، اعلام کنند تا مشکلی در نظرسنجی پیش نیاید. به عبارت ساده تر جواب از پیش تعیین شده پرسشگر را به عنوان نظر خود اعلام کرده و بابت این نظرخواهی و فضای خردجمعی موجود در خانواده، از شخص پدر و یا
همسر ممنون و متشکر باشند. نمود این تربیت خانوادگی در سطح کلان و در جامعه باعث به وجود آمدن مشکلات عدیدهای برای زنان، خصوصا قشر فعال در اجتماع می شود.
🔻مردی که در خانواده تنها اطاعت و همرایی دریافت کرده است، تحمل مخالفت یا مقابله با عقیده و نظر خود را نداشته و با ابزارهای ابتدایی توهین، شوخیهای جنسیتی و تحقیر کلامی و کارشکنی در موارد گوناگون، سد راه زنان همگام و همکار و همراه خود، در جامعه میشود.
🔻اگر یاد بگیریم که هر فرد از اعضای جامعه، در درجه اول انسان، و در درجه دوم زن یا مرد هستند و اگر بپذیریم که هر فرد فارغ از جنس و نژاد و زبان و دین و ...حق زندگی برابر و بهره برداری از منافع گروهی و جمعی اجتماع را دارد، اگر بیاموزیم که رای و نظر دیگری میتواند بر میل و خواست ما ارجحیت داشته باشد، اگر بیاموزیم که دنیا بر مدار آسایش یک گروه از انسانها خلق نشده است و اگر بیاموزیم که با تغییر در باورهای غلط و عقاید کهنه و پوسیده، می توان دنیا را جای بهتری برای زندگی همگان کرد، بی شک سختی های بسیاری را از پیش پای خود و همنوعان دیگرمان برداشتهایم.
@womenwatcher