ديده‌بانِ زنان
#سیمون_دوبووار
Канал
1,86 тыс.
подписчиков
2,2 тыс.
фото
296
видео
1,11 тыс.
ссылок
با ما در ارتباط باشيد: [email protected]
ديده‌بانِ زنان
📍تجربه #سقط_جنین زیرزمینی در افغانستان 🔻 #روایت_دوم از سقط جنین غیرقانونی زنان: تجربه نازنین از افغانستان 🔻نازنین بیست و سه ساله بود، عاشق و در ازدواجی خوب. بهترین فرصت‌‌های تحصیلی برای نازنین فراهم بود و از نظر حرفه‌ای هم در موقعیت بسیار خوبی قرار داشت.…
📍بخشی از متن و امضا کنندگان #مانیفست۳۴۳، از مشهورترین بیانیه های #تاریخ_زنان درباره #سقط_جنین :
« #منهم_یکی_از_آنها_هستم...»
🔻مانیفست ۳۴۳
( le manifeste des 343)
بیانیه ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی گرد قضایی قرار دادند. متن مانیفست را #سیمون_دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه درنشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.
🔻متن بیانیه این طور آغاز می شد: «یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می دهند. محکوم به نهان کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده ترین عمل ها است. این زنان در حجاب سکوت فرو می روند.من هم اعلام می کنم که یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده ام. ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم».
🔻در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون #دوبووار، کریستین #دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت #دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت #لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژن مورو، ماری پیله، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز #ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک #ویتیگ و...
🔻یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سؤال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به سیاست مداران حمله کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند و برخورد های تند و حمله های متعدد نسبت به نویسندگان دیده شود.
#بدن_من_حق_من
#حق_بر_بدن
@womenwatcher
« #منهم_یکی_از_آنها_هستم...»
🔻مانیفست ۳۴۳
( le manifeste des 343)
بیانیه ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی گرد قضایی قرار دادند. متن مانیفست را #سیمون_دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه درنشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.
🔻متن بیانیه این طور آغاز می شد: «یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می دهند. محکوم به نهان کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده ترین عمل ها است. این زنان در حجاب سکوت فرو می روند.من هم اعلام می کنم که یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده ام. ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم».
🔻در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون #دوبووار، کریستین #دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت #دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت #لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژن مورو، ماری پیله، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز #ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک #ویتیگ و...
🔻یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سؤال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به سیاست مداران حمله کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند و برخورد های تند و حمله های متعدد نسبت به نویسندگان دیده شود.
#بدن_من_حق_من
#حق_بر_بدن
@womenwatcher
📍«برای اینکه کسی را عاشقانه دوست داشته باشیم، بایدسخت به هیجان بیاییم! وقتی‌بازی دوطرفه باشد،ارزش هیجان را دارد ولی اگر قرارباشد آدم به تنهایی بازی کند، احمقانه میشود»
#سیمون_دوبووار
@womenwatcher
#سیمون_دوبووار
@womenwatcher
📍درباره اهداف و امضا کنندگان #مانیفست۳۴۳، از مشهورترین بیانیه های جنبش زنان
#تاریخ_زنان
🔻مانیفست ۳۴۳
( le manifeste des 343)
بیانیه ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی گرد قضایی قرار دادند. متن مانیفست را #سیمون_دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه درنشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.
🔻متن بیانیه این طور آغاز می شد:
«یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می دهند. محکوم به نهان کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده ترین عمل ها است.
این زنان در حجاب سکوت فرو می روند.من اعلام می کنم یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده ام. ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم».
🔻در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون #دوبووار، کریستین #دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت #دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت #لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژن مورو، ماری پیله (مادر جولی دلپی)، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز #ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک #ویتیگ و...
🔻یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سؤال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به سیاست مداران حمله کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند و برخوردهای تند و حمله های متعدد نسبت به نویسندگان دیده شود
#۸_مارس
#روز_جهانی_زن نزدیک است...
#حق_بر_بدن
@womenwatcher
#تاریخ_زنان
🔻مانیفست ۳۴۳
( le manifeste des 343)
بیانیه ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی گرد قضایی قرار دادند. متن مانیفست را #سیمون_دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه درنشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.
🔻متن بیانیه این طور آغاز می شد:
«یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می دهند. محکوم به نهان کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده ترین عمل ها است.
این زنان در حجاب سکوت فرو می روند.من اعلام می کنم یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده ام. ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم».
🔻در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون #دوبووار، کریستین #دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت #دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت #لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژن مورو، ماری پیله (مادر جولی دلپی)، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز #ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک #ویتیگ و...
🔻یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سؤال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به سیاست مداران حمله کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند و برخوردهای تند و حمله های متعدد نسبت به نویسندگان دیده شود
#۸_مارس
#روز_جهانی_زن نزدیک است...
#حق_بر_بدن
@womenwatcher
Forwarded from عکس نگار
📍به بهانه زادروز #سیمون_دوبووآر، فمینیست فیلسوف و خالق کتاب #جنس_دوم
#زن‌بودن برای من چه معنایی داشته‌است؟
🔻تا چهل‌سال تمام وانمود می‌کردم که زن بودن تفاوتی ایجاد نمی‌کند. روشنفکر بودم و روشنفکر یعنی روشنفکر. من با روشنفکر شدن، هویت بزرگسالی خود را بر الگوی تعارض و مخالفتی عمدی قرار داده بودم. من به عنوان روشنفکر می‌توانستم احساس حاد زنانه #طرد شدگی‌ام را با پناه بردن به سنت فردگرایی افراطی، نه به عنوان یک زن که به عنوان یک فرد، مانع شوم.
🔻همان‌گونه که قبلا تن نداده بودم که به من برچسب «کودک» بزنند، حالا نیز خود را تنها یک #زن نمی‌دانستم. «من»، من بودم. وقتی بالاخره شروع به تحقیق کردم تا ببینم #زنانگی به واقع چه تاثیر متفاوتی در سرنوشت من داشته‌است، به یک‌باره همه چیز برایم روشن شد. این دنیای روشنفکری من، دنیایی مردانه بود!حتی کودکی من با اسطوره‌هایی گذشته بود که مردان ساخته بودند!
🔻این انقلاب شخصی من در یک جمله خلاصه میشود: «من که می‌خواستم درباره خودم حرف بزنم، به این نتیجه رسیدم که برای این کار نخست باید وضع زنان را به طور کلی توصیف کنم».
از این‌رو کتاب #جنس_دوم خلق شد، زمانیکه من چهل ساله بودم.
#جنس_دوم
#سیمون_دوبووار
@womenwatcher
#زن‌بودن برای من چه معنایی داشته‌است؟
🔻تا چهل‌سال تمام وانمود می‌کردم که زن بودن تفاوتی ایجاد نمی‌کند. روشنفکر بودم و روشنفکر یعنی روشنفکر. من با روشنفکر شدن، هویت بزرگسالی خود را بر الگوی تعارض و مخالفتی عمدی قرار داده بودم. من به عنوان روشنفکر می‌توانستم احساس حاد زنانه #طرد شدگی‌ام را با پناه بردن به سنت فردگرایی افراطی، نه به عنوان یک زن که به عنوان یک فرد، مانع شوم.
🔻همان‌گونه که قبلا تن نداده بودم که به من برچسب «کودک» بزنند، حالا نیز خود را تنها یک #زن نمی‌دانستم. «من»، من بودم. وقتی بالاخره شروع به تحقیق کردم تا ببینم #زنانگی به واقع چه تاثیر متفاوتی در سرنوشت من داشته‌است، به یک‌باره همه چیز برایم روشن شد. این دنیای روشنفکری من، دنیایی مردانه بود!حتی کودکی من با اسطوره‌هایی گذشته بود که مردان ساخته بودند!
🔻این انقلاب شخصی من در یک جمله خلاصه میشود: «من که می‌خواستم درباره خودم حرف بزنم، به این نتیجه رسیدم که برای این کار نخست باید وضع زنان را به طور کلی توصیف کنم».
از این‌رو کتاب #جنس_دوم خلق شد، زمانیکه من چهل ساله بودم.
#جنس_دوم
#سیمون_دوبووار
@womenwatcher
#زن‌بودن برای من چه معنایی داشته‌است؟_ #سیمون_دوبووآر
🔻تا چهل‌سال تمام وانمود می‌کردم که زن بودن تفاوتی ایجاد نمی‌کند. روشنفکر بودم و روشنفکر یعنی روشنفکر. من با روشنفکر شدن، هویت بزرگسالی خود را بر الگوی تعارض و مخالفتی عمدی قرار داده بودم. من به عنوان روشنفکر می‌توانستم احساس حاد زنانه #طرد شدگی‌ام را با پناه بردن به سنت فردگرایی افراطی، نه به عنوان یک زن که به عنوان یک فرد، مانع شوم.
🔻همان‌گونه که قبلا تن نداده بودم که به من برچسب «کودک» بزنند، حالا نیز خود را تنها یک #زن نمی‌دانستم. «من»، من بودم. وقتی بالاخره شروع به تحقیق کردم تا ببینم #زنانگی به واقع چه تاثیر متفاوتی در سرنوشت من داشته‌است، به یک‌باره همه چیز برایم روشن شد. این دنیای روشنفکری من، دنیایی مردانه بود!حتی کودکی من با اسطوره‌هایی گذشته بود که مردان ساخته بودند!
🔻این انقلاب شخصی من در یک جمله خلاصه میشود: «من که می‌خواستم درباره خودم حرف بزنم، به این نتیجه رسیدم که برای این کار نخست باید وضع زنان را به طور کلی توصیف کنم».
از این‌رو کتاب #جنس_دوم خلق شد، زمانیکه من چهل ساله بودم.
#جنس_دوم
#سیمون_دوبووار
@womenwatcher
🔻تا چهل‌سال تمام وانمود می‌کردم که زن بودن تفاوتی ایجاد نمی‌کند. روشنفکر بودم و روشنفکر یعنی روشنفکر. من با روشنفکر شدن، هویت بزرگسالی خود را بر الگوی تعارض و مخالفتی عمدی قرار داده بودم. من به عنوان روشنفکر می‌توانستم احساس حاد زنانه #طرد شدگی‌ام را با پناه بردن به سنت فردگرایی افراطی، نه به عنوان یک زن که به عنوان یک فرد، مانع شوم.
🔻همان‌گونه که قبلا تن نداده بودم که به من برچسب «کودک» بزنند، حالا نیز خود را تنها یک #زن نمی‌دانستم. «من»، من بودم. وقتی بالاخره شروع به تحقیق کردم تا ببینم #زنانگی به واقع چه تاثیر متفاوتی در سرنوشت من داشته‌است، به یک‌باره همه چیز برایم روشن شد. این دنیای روشنفکری من، دنیایی مردانه بود!حتی کودکی من با اسطوره‌هایی گذشته بود که مردان ساخته بودند!
🔻این انقلاب شخصی من در یک جمله خلاصه میشود: «من که می‌خواستم درباره خودم حرف بزنم، به این نتیجه رسیدم که برای این کار نخست باید وضع زنان را به طور کلی توصیف کنم».
از این‌رو کتاب #جنس_دوم خلق شد، زمانیکه من چهل ساله بودم.
#جنس_دوم
#سیمون_دوبووار
@womenwatcher
Forwarded from عکس نگار
#معرفی_کتاب
درستایش عشق
اثر: #آلن_بدیو
ترجمه: مریم عبدالرحیم کاشی
انتشارات: #ققنوس
@womenwatcher
جنگ «بدون تلفات» و #عشق #بدون_مخاطره و اقتباس از اندیشه #سیمون_دوبووار
این اولین تهدیدی است که نویسنده این کتاب، آن را تهدید «امنیت» برای #عشق نام می‌نهد و نقطة مقابل آن را انکار اهمیت عشق میداند.
چرا که تصور میشود عشق صرفاً نوعی لذت‌گرایی بی حد و حصر و گستره وسیعی از لذت‌های ممکن است. اگر شما به خوبی برای عشق تربیت شده باشید و از ملاک‌های امنیت مدرن پیروی کنید، پایان دادن به رابطه با افرادی که مناسب شما نیستند، برایتان دشوار نخواهد بود.
در کتاب #ستایش_عشق ، آلن بدیو، فیلسوف نامدار فرانسوی، دفاع پرشور و آتشینی از عشق میکند و با توسل جستن به اندیشمندانی برجسته از #کی‌یرکگور و #سیمون_دوبووار تا مارسل پروست و لاکان ما را ترغیب میکند که از عشق نترسیم، بلکه آن را چون ماجراجویی ببینیم که دست آخر ما را از وسواس فکری نسبت به خود می‌رهاند.
https://t.center/Womenwatcher
درستایش عشق
اثر: #آلن_بدیو
ترجمه: مریم عبدالرحیم کاشی
انتشارات: #ققنوس
@womenwatcher
جنگ «بدون تلفات» و #عشق #بدون_مخاطره و اقتباس از اندیشه #سیمون_دوبووار
این اولین تهدیدی است که نویسنده این کتاب، آن را تهدید «امنیت» برای #عشق نام می‌نهد و نقطة مقابل آن را انکار اهمیت عشق میداند.
چرا که تصور میشود عشق صرفاً نوعی لذت‌گرایی بی حد و حصر و گستره وسیعی از لذت‌های ممکن است. اگر شما به خوبی برای عشق تربیت شده باشید و از ملاک‌های امنیت مدرن پیروی کنید، پایان دادن به رابطه با افرادی که مناسب شما نیستند، برایتان دشوار نخواهد بود.
در کتاب #ستایش_عشق ، آلن بدیو، فیلسوف نامدار فرانسوی، دفاع پرشور و آتشینی از عشق میکند و با توسل جستن به اندیشمندانی برجسته از #کی‌یرکگور و #سیمون_دوبووار تا مارسل پروست و لاکان ما را ترغیب میکند که از عشق نترسیم، بلکه آن را چون ماجراجویی ببینیم که دست آخر ما را از وسواس فکری نسبت به خود می‌رهاند.
https://t.center/Womenwatcher
Forwarded from ...
#دیده_بان_زنان
#روانشناسی_جنسیت (۴) :
آغاز نقدها به نقش #مادری از کجاست؟
در اصل مسئله یعنی اختصاص داشتن توان باروری و زایمان بصورت فیزیولوژیک به زنان توافقی نسبتا جامع دیده میشود، گرچه فمینیست های رادیکالی مانند #شولامیت_فایرستون با یاری از نظریات افلاطونی آرمانشهری جنسیتی درنظر می‌گیرند که زنان از مشقت این فرآیند رها شوند و کودکان در دستگاه هایی خارج بدن زن با نگهداری نطفه، تشکیل و بدنیا بیایند و این نگاه را طرح کردند که باروری و زایمان توسط زنان، باید از فرهنگ بشر حذف شود! ( این نگاه محل بحث ما در روانشناسی جنسیت نیست)، اما غالب روانشناسان و جامعه شناسان فمینیست بدنبال راهی هستند که زنان را از حصار و‌محدودیت نقش مراقبت مادرانه غریزی بعد از زایمان رها کنند و‌بجامعه برگردانند، بدون اینکه زنان با زایمان ازنظر شغلی و مشارکت‌های اجتماعی عقب بمانند.
نقدها از آنجا آغاز می‌شوند که زنانگی با تعریف ذاتگرایانه روانشناختی، فرض را براین می‌گذارد که زن تربیت کننده ای مناسب و فداکار بدلیل اخلاق مراقبتی ذاتی جنسیتی اش است!
این تفکرات مورد نقدکسانی قرار گرفتند که علم، خصوصا علوم روانشناسی، پزشکی و فیزیولوژی را مردساخته و بصورت ابزاری برای سرکوب و استمرار حیات مردسالاری و سلطه بر بدن می‌دانستند
افرادی همچون #میشل_فوکو و #سیمون_دوبووار و #آدرین_ریچ و..
#دوبووار معتقد بود در پارادایم فلسفی هستی شناسانه به زنان از کودکی آموخته میشود که برای تربیت کودک خلق شده اند.
فرهنگ مسلط مردسالارانه تلاش میکند مشقت هایی مانند قاعدگی، مشکلات ناشی از زایمان و مراقبت از نوزاد و کارهای کسالت بار و شاق خانه داری را بعنوان ارزش و اخلاق ذاتی جنسیتی خاص زنان جلوه دهد وبه آن ارزش خاصی بدهد!
با این نوع اشاعه فرهنگی و جامعه پذیر کردن دختربچه ها، زنان درحقیقت بسوی گزینه مادری باتعریف موظف بودن به مراقبت از کودکان سوق داده می‌شوند که هم خود زن این وظیفه را ناگزیر میداند و هم جامعه از آنان این انتظار را دارد.
اما نگاه #ریچ قدری متفاوت است، او مادری را بعنوان تجربه خاص محصور دربدن زن و قابل اهمیت میداند، اما معتقد است که مادری بعنوان یک نهاد درفرهنگ پدرسالارانه انچنان تحت کنترل درآمده که همه امتیازات شغلی و اجتماعی را به مرد میدهد و زن را سرکوب میکند.
این نقطه ی انشقاق برابری خواهان جنسیتی با روانشناسان، خصوصا ذاتگرایان است که درپی این مناقشات، آزمایش هاونظریات متعددی ارائه شده اند.
ادامه دارد...
https://telegram.me/zananwatcher
#روانشناسی_جنسیت (۴) :
آغاز نقدها به نقش #مادری از کجاست؟
در اصل مسئله یعنی اختصاص داشتن توان باروری و زایمان بصورت فیزیولوژیک به زنان توافقی نسبتا جامع دیده میشود، گرچه فمینیست های رادیکالی مانند #شولامیت_فایرستون با یاری از نظریات افلاطونی آرمانشهری جنسیتی درنظر می‌گیرند که زنان از مشقت این فرآیند رها شوند و کودکان در دستگاه هایی خارج بدن زن با نگهداری نطفه، تشکیل و بدنیا بیایند و این نگاه را طرح کردند که باروری و زایمان توسط زنان، باید از فرهنگ بشر حذف شود! ( این نگاه محل بحث ما در روانشناسی جنسیت نیست)، اما غالب روانشناسان و جامعه شناسان فمینیست بدنبال راهی هستند که زنان را از حصار و‌محدودیت نقش مراقبت مادرانه غریزی بعد از زایمان رها کنند و‌بجامعه برگردانند، بدون اینکه زنان با زایمان ازنظر شغلی و مشارکت‌های اجتماعی عقب بمانند.
نقدها از آنجا آغاز می‌شوند که زنانگی با تعریف ذاتگرایانه روانشناختی، فرض را براین می‌گذارد که زن تربیت کننده ای مناسب و فداکار بدلیل اخلاق مراقبتی ذاتی جنسیتی اش است!
این تفکرات مورد نقدکسانی قرار گرفتند که علم، خصوصا علوم روانشناسی، پزشکی و فیزیولوژی را مردساخته و بصورت ابزاری برای سرکوب و استمرار حیات مردسالاری و سلطه بر بدن می‌دانستند
افرادی همچون #میشل_فوکو و #سیمون_دوبووار و #آدرین_ریچ و..
#دوبووار معتقد بود در پارادایم فلسفی هستی شناسانه به زنان از کودکی آموخته میشود که برای تربیت کودک خلق شده اند.
فرهنگ مسلط مردسالارانه تلاش میکند مشقت هایی مانند قاعدگی، مشکلات ناشی از زایمان و مراقبت از نوزاد و کارهای کسالت بار و شاق خانه داری را بعنوان ارزش و اخلاق ذاتی جنسیتی خاص زنان جلوه دهد وبه آن ارزش خاصی بدهد!
با این نوع اشاعه فرهنگی و جامعه پذیر کردن دختربچه ها، زنان درحقیقت بسوی گزینه مادری باتعریف موظف بودن به مراقبت از کودکان سوق داده می‌شوند که هم خود زن این وظیفه را ناگزیر میداند و هم جامعه از آنان این انتظار را دارد.
اما نگاه #ریچ قدری متفاوت است، او مادری را بعنوان تجربه خاص محصور دربدن زن و قابل اهمیت میداند، اما معتقد است که مادری بعنوان یک نهاد درفرهنگ پدرسالارانه انچنان تحت کنترل درآمده که همه امتیازات شغلی و اجتماعی را به مرد میدهد و زن را سرکوب میکند.
این نقطه ی انشقاق برابری خواهان جنسیتی با روانشناسان، خصوصا ذاتگرایان است که درپی این مناقشات، آزمایش هاونظریات متعددی ارائه شده اند.
ادامه دارد...
https://telegram.me/zananwatcher
Forwarded from ...
#دیده_بان_زنان
#روانشناسی_جنسیت (۳) :
مناقشه ذاتی بودن یا فرهنگی بودن نقش #مراقبت_مادرانه
با مطرح شدن تئوری مراقبت گیلیگان بعنوان بخشی از اخلاق جنسیتی زنانه ، باتوجه به آنچه قبل تر فروید درباره تفاوت های زن و مرد از کودکی با توجه به فقدان آلت تناسلی مردانه در دختربچه ها و حسرت این فقدان بعنوان عقده الکترا مطرح کرد و در ادامه بازخوانی و نظریات افرادی مثل چودورو و کارن هورنای که کودکان ذاتی گرایش درگیری عاطفی با مادر دارند و بعدها پسربچه ها از سه سالگی با پدر همانند سازی میکنند، این فرضیه که مادر وظیفه و تمایل ذاتی دارد برای مراقبت از فرزندان بهرحال تقویت شد، برخی روانشناسان با مفهوم دلبستگی ، این اتصال ذاتی فرزند و نیاز بیشتر کودک برای انجام اعمال مراقبتی توسط مادر را تاکید و تبیین کردند.
بسیاری آزمایش ها روی انواع حیوانات نزدیک به انسان مثل شامپانزه ها صورت گرفتند تاثابت کنند جسم و مغز مونث بهرحال تمایل ذاتی برای نقش مراقبت مادری دارد ، با طرح شدن این موضوع نقدها و آزمایش های مختلف خلاف این رویکرد نیز ارائه شدند.
دلیل نقدها این بود که دقیقا با تبیین ذاتی بودن وظیفه مادر برای مراقبت از فرزندان و نه پدر ، زنان بعد از دوران سخت بارداری و زایمان محکوم به فرزند پروری بعنوان نقش طبیعی شان می‌شدند که این موضوع ،حضورشان در جامعه را بهرحال محدود میکرد، قدرت آنها را کم و دستیابی آنها را به مراتب عالی مدیریتی، سیاسی و ..تحدید میکرد.
در این زمان روانشناسان برابری گرا ، جامعه شناسان معتقد به #خانواده_برابر و نظریه پرداران جنبش های فمینیستی از جمله در پارادایم فلسفی اگزیستانسیال #سیمون_دوبووار اقدام به ارائه مثال های نقضی برای این رویکرد که معتقد بودند موجب عقب ماندگی زنان از مشارکت همه جانبه درجامعه و پیشرفت شغلی آنها و ممانعت از شکل گیری #خانواده_دموکراتیک میشود کردند.
ادامه دارد...
https://telegram.me/zananwatcher
#روانشناسی_جنسیت (۳) :
مناقشه ذاتی بودن یا فرهنگی بودن نقش #مراقبت_مادرانه
با مطرح شدن تئوری مراقبت گیلیگان بعنوان بخشی از اخلاق جنسیتی زنانه ، باتوجه به آنچه قبل تر فروید درباره تفاوت های زن و مرد از کودکی با توجه به فقدان آلت تناسلی مردانه در دختربچه ها و حسرت این فقدان بعنوان عقده الکترا مطرح کرد و در ادامه بازخوانی و نظریات افرادی مثل چودورو و کارن هورنای که کودکان ذاتی گرایش درگیری عاطفی با مادر دارند و بعدها پسربچه ها از سه سالگی با پدر همانند سازی میکنند، این فرضیه که مادر وظیفه و تمایل ذاتی دارد برای مراقبت از فرزندان بهرحال تقویت شد، برخی روانشناسان با مفهوم دلبستگی ، این اتصال ذاتی فرزند و نیاز بیشتر کودک برای انجام اعمال مراقبتی توسط مادر را تاکید و تبیین کردند.
بسیاری آزمایش ها روی انواع حیوانات نزدیک به انسان مثل شامپانزه ها صورت گرفتند تاثابت کنند جسم و مغز مونث بهرحال تمایل ذاتی برای نقش مراقبت مادری دارد ، با طرح شدن این موضوع نقدها و آزمایش های مختلف خلاف این رویکرد نیز ارائه شدند.
دلیل نقدها این بود که دقیقا با تبیین ذاتی بودن وظیفه مادر برای مراقبت از فرزندان و نه پدر ، زنان بعد از دوران سخت بارداری و زایمان محکوم به فرزند پروری بعنوان نقش طبیعی شان می‌شدند که این موضوع ،حضورشان در جامعه را بهرحال محدود میکرد، قدرت آنها را کم و دستیابی آنها را به مراتب عالی مدیریتی، سیاسی و ..تحدید میکرد.
در این زمان روانشناسان برابری گرا ، جامعه شناسان معتقد به #خانواده_برابر و نظریه پرداران جنبش های فمینیستی از جمله در پارادایم فلسفی اگزیستانسیال #سیمون_دوبووار اقدام به ارائه مثال های نقضی برای این رویکرد که معتقد بودند موجب عقب ماندگی زنان از مشارکت همه جانبه درجامعه و پیشرفت شغلی آنها و ممانعت از شکل گیری #خانواده_دموکراتیک میشود کردند.
ادامه دارد...
https://telegram.me/zananwatcher