ديده‌بانِ زنان
#ترکیه
Channel
1.86K
subscribers
2.2K
photos
296
videos
1.11K
links
با ما در ارتباط باشيد: [email protected]
📍ترغیب خشونت علیه زنان در ترکیه؟
🔻در نوروز امسال ترکیه اعلام کرد که با فرمان رئیس جمهور، از پیمان جهانی منع #خشونت_علیه_زنان، معروف به پیمان استانبول، خارج شده است. این تصمیم به اعتراضاتی در داخل و خارج #ترکیه انجامید و مسئولان اتحادیه‌ی اروپا هم از آن انتقاد کردند.
✍🏽سیما حسین‌زاده
🔻 در ترکیه، همچون بسیاری از دیگر کشورها، آمار خشونت خانگی بالاست. سال‌ها قبل از صدور پیمان استانبول، یکی از موارد فراوان خشونت خانگی در ترکیه انگیزه‌ای شد تا این پیمان به وجود آید. ناهیده اوپوز پس از ۳۶ شکایت نافرجام علیه شوهرش به علت ارتکاب خشونت، سرانجام در ۱۵ ژوئیه‌ی ۲۰۰۲ شکایت خود را نزد دادگاه حقوق بشر اروپا برد و این دادگاه پس از ۷ سال به نفع او رأی داد.
🔻حکم نهایی این بود که «دولت ترکیه در حمایت از شهروند آسیب‌دیده از خشونت خانگی ناتوان است» و بنابراین دولت ترکیه مجبور به پرداخت غرامت به ناهیده اوپوز شد. همین اتفاق الهام‌بخش گروهی از فعالان مدنی جنبش زنان ترکیه شد تا با کمک شورای اروپا به تهیه‌ی پیش‌نویس قوانینی الزام‌آور برای مبارزه با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی اقدام کنند.
🔻 این پیمان، که اولین متن حقوقی بین‌المللی معتبر در اروپا برای مقابله با خشونت خانگی است، چارچوبی برای پیشگیری از خشونت خانگی تعیین می‌کند و حمایت و محافظت از قربانیان و پیگرد قانونی متخلفان را از وظایف کشورهای امضاکننده برمی‌شمارد و آن‌ها را به مقابله با این معضل اجتماعی ملزم می‌کند.
🔻از وقتی که گروه نظارت بر اجرای پیمان‌نامه شروع به کار کرد ریاست این کمیته را فریده آجار بر عهده گرفت. او که از فعالان دانشگاهی جنبش زنان ترکیه و از تدوین‌کنندگان متن اولیه‌ی پیمان استانبول است، در واکنش به لغو پیمان گفت: «این پیمان نام استانبول را بر خود حمل می‌کند، چگونه ترکیه می‌تواند از آن خارج شود؟ این پیمان می‌تواند سند افتخار ما در جهت حذف خشونت خانگی باشد نه اینکه با دلایل واهی و بی‌اساس از آن خارج شویم»./نشر آسو
@womenwatcher
🔻در نوروز امسال ترکیه اعلام کرد که با فرمان رئیس جمهور، از پیمان جهانی منع #خشونت_علیه_زنان، معروف به پیمان استانبول، خارج شده است. این تصمیم به اعتراضاتی در داخل و خارج #ترکیه انجامید و مسئولان اتحادیه‌ی اروپا هم از آن انتقاد کردند.
✍🏽سیما حسین‌زاده
🔻 در ترکیه، همچون بسیاری از دیگر کشورها، آمار خشونت خانگی بالاست. سال‌ها قبل از صدور پیمان استانبول، یکی از موارد فراوان خشونت خانگی در ترکیه انگیزه‌ای شد تا این پیمان به وجود آید. ناهیده اوپوز پس از ۳۶ شکایت نافرجام علیه شوهرش به علت ارتکاب خشونت، سرانجام در ۱۵ ژوئیه‌ی ۲۰۰۲ شکایت خود را نزد دادگاه حقوق بشر اروپا برد و این دادگاه پس از ۷ سال به نفع او رأی داد.
🔻حکم نهایی این بود که «دولت ترکیه در حمایت از شهروند آسیب‌دیده از خشونت خانگی ناتوان است» و بنابراین دولت ترکیه مجبور به پرداخت غرامت به ناهیده اوپوز شد. همین اتفاق الهام‌بخش گروهی از فعالان مدنی جنبش زنان ترکیه شد تا با کمک شورای اروپا به تهیه‌ی پیش‌نویس قوانینی الزام‌آور برای مبارزه با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی اقدام کنند.
🔻 این پیمان، که اولین متن حقوقی بین‌المللی معتبر در اروپا برای مقابله با خشونت خانگی است، چارچوبی برای پیشگیری از خشونت خانگی تعیین می‌کند و حمایت و محافظت از قربانیان و پیگرد قانونی متخلفان را از وظایف کشورهای امضاکننده برمی‌شمارد و آن‌ها را به مقابله با این معضل اجتماعی ملزم می‌کند.
🔻از وقتی که گروه نظارت بر اجرای پیمان‌نامه شروع به کار کرد ریاست این کمیته را فریده آجار بر عهده گرفت. او که از فعالان دانشگاهی جنبش زنان ترکیه و از تدوین‌کنندگان متن اولیه‌ی پیمان استانبول است، در واکنش به لغو پیمان گفت: «این پیمان نام استانبول را بر خود حمل می‌کند، چگونه ترکیه می‌تواند از آن خارج شود؟ این پیمان می‌تواند سند افتخار ما در جهت حذف خشونت خانگی باشد نه اینکه با دلایل واهی و بی‌اساس از آن خارج شویم»./نشر آسو
@womenwatcher
📍واکنش‌های بین‌المللی به خروج ترکیه از کنوانسیون منع خشونت علیه زنان
🔻#خروج #ترکیه از #کنوانسیون اروپایی برای #مقابله با #خشونت علیه زنان موجی از انتقادهای ملی و بین‌المللی را برانگیخته است.
🔻اتحادیه اروپا این اقدام را «پیام خطرناکی» از جانب دولت ترکیه علیه زنان خواند.
🔻سازمان ملل متحد در واکنش به خروج ترکیه از کنوانسیون استانبول نگرانی عمیق خود را ابراز کرد و مصرانه از دولت این کشور خواست، به حفظ و ارتقا امنیت و حقوق زنان و دختران ادامه دهد.
🔻جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم گفت، ترکیه با این اقدام «پیام خطرناکی به تمام جهان» فرستاده است. او تاکید کرد که حقوق زنان و دختران یکی از اصول پایه‌ای حقوق بشر، صلح، امنیت و برابری در قرن ۲۱ میلادی است.
🔻ماریا پژینوویچ بوریچ، دبیرکل شورای اروپا گفت، خروج ترکیه از کنوانسیون اروپایی «شکست بزرگی» در زمینه حفاظت از زنان در این کشور، در سراسر اروپا و فراتر از آن به‌شمار می‌رود.
🔻اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا نیز در توییتر خود نوشت، خشونت علیه زنان غیرقابل قبول است.
🔻ناچو سانچز آمور، گزارشگر پارلمان اروپا در امور ترکیه هم در پیامی توییتری نوشت، دولت ترکیه «چهره واقعی خود» را نشان داده است. به اعتقاد او خروج از این پیمان به معنای «بی توجهی کامل به حاکمیت قانون» و یک‌گام به عقب است.
🔻دولت فرانسه نیز این اقدام ترکیه را «یک گام دیگر به عقب در زمینه احترام به حقوق بشر» دانست.
🔻شماری از سیاستمداران بلندپایه آلمانی نیز به خروج ترکیه از کنوانسیون استانبول واکنش نشان دادند. آنالنا بربوک، رهبر سبزها گفت، اقدامات اردوغان نشان می‌دهد که دولت ترکیه تا چه حد از دموکراسی فاصله گرفته است. او از هایکو ماس، وزیر امور خارجه آلمان و اتحادیه اروپا خواست، در این باره سکوت نکنند.
🔻هدف این پیمان اروپایی که در سال ۲۰۱۱ توسط ۱۳ کشور عضو شورای اروپا در استانبول به امضا رسید، مقابله با خشونت علیه زنان، خشونت خانگی، تجاوز در زندگی زناشویی و هر گونه آزار و اذیت و اعمال تبعیض علیه زنان است.
🔻در حال حاضر ۴۵ کشور عضو این پیمان هستند./دویچه‌وله
@womenwatcher
🔻#خروج #ترکیه از #کنوانسیون اروپایی برای #مقابله با #خشونت علیه زنان موجی از انتقادهای ملی و بین‌المللی را برانگیخته است.
🔻اتحادیه اروپا این اقدام را «پیام خطرناکی» از جانب دولت ترکیه علیه زنان خواند.
🔻سازمان ملل متحد در واکنش به خروج ترکیه از کنوانسیون استانبول نگرانی عمیق خود را ابراز کرد و مصرانه از دولت این کشور خواست، به حفظ و ارتقا امنیت و حقوق زنان و دختران ادامه دهد.
🔻جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم گفت، ترکیه با این اقدام «پیام خطرناکی به تمام جهان» فرستاده است. او تاکید کرد که حقوق زنان و دختران یکی از اصول پایه‌ای حقوق بشر، صلح، امنیت و برابری در قرن ۲۱ میلادی است.
🔻ماریا پژینوویچ بوریچ، دبیرکل شورای اروپا گفت، خروج ترکیه از کنوانسیون اروپایی «شکست بزرگی» در زمینه حفاظت از زنان در این کشور، در سراسر اروپا و فراتر از آن به‌شمار می‌رود.
🔻اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا نیز در توییتر خود نوشت، خشونت علیه زنان غیرقابل قبول است.
🔻ناچو سانچز آمور، گزارشگر پارلمان اروپا در امور ترکیه هم در پیامی توییتری نوشت، دولت ترکیه «چهره واقعی خود» را نشان داده است. به اعتقاد او خروج از این پیمان به معنای «بی توجهی کامل به حاکمیت قانون» و یک‌گام به عقب است.
🔻دولت فرانسه نیز این اقدام ترکیه را «یک گام دیگر به عقب در زمینه احترام به حقوق بشر» دانست.
🔻شماری از سیاستمداران بلندپایه آلمانی نیز به خروج ترکیه از کنوانسیون استانبول واکنش نشان دادند. آنالنا بربوک، رهبر سبزها گفت، اقدامات اردوغان نشان می‌دهد که دولت ترکیه تا چه حد از دموکراسی فاصله گرفته است. او از هایکو ماس، وزیر امور خارجه آلمان و اتحادیه اروپا خواست، در این باره سکوت نکنند.
🔻هدف این پیمان اروپایی که در سال ۲۰۱۱ توسط ۱۳ کشور عضو شورای اروپا در استانبول به امضا رسید، مقابله با خشونت علیه زنان، خشونت خانگی، تجاوز در زندگی زناشویی و هر گونه آزار و اذیت و اعمال تبعیض علیه زنان است.
🔻در حال حاضر ۴۵ کشور عضو این پیمان هستند./دویچه‌وله
@womenwatcher
📍#زلزله مرمره #ترکیه ، زمینه‌ساز شکل‌گیری مهم‌ترین #سازمان‌های_زنان _فرنگیس بیات
🔻زلزله مرمره از مرگبارترین زلزله‌های قرن اخیر ترکیه بوده است. اما این فاجعه ملی برای ترکیه دو تاثیر شگرف در تاریخ اجتماعی‌اش بر جای گذاشت.
🔻اول اینکه باعث شد بحث مدیریت بحران به شکلی اصولی و کارآمد میان دولت و جامعه مدنی جا باز کند و مفهوم «مدیریت بحران» به دور از دعواهای بی‌خاصیت سیاسیون و حواله کردن وظایف این سازمان به دیگری، شکلی حرفه‌ای به خود بگیرد و موجب بالارفتن امنیت انسانی شهروندان در کشوری بشود که زلزله در هر دهه بطور متوسط بخش مهمی از زندگی شهروندان را می‌بلعد.
اما تاثیر دوم زلزله مرمره پا گرفتن سازمان‌های مردم‌نهاد و بخصوص سازمان‌هایی شد که تا پیش از این فعالیت‌های مشاوره‌ای و تخصصی محدودی داشتند. این سازمان‌ها در جریان زلزله، با تامین کمک‌های امدادی و تفکیک این کمک‌ها برای ایجاد دسترسی‌های بهتر [در بعضی موارد برای تسهیل امکانات ویژه برای زنان] تدریجا کمک‌رسانی تخصصی را درباره گروه‌های مختلف و بویژه زنان زلزله‌زده انجام دادند.
🔻زنان در بزنگاه فجایع طبیعی معمولا نیازهای خود را در لابلای آوار فاجعه پنهان می‌کنند و «رویی» برای طرح نیاز ضروری‌شان ندارند. با توجه به چنین مشکلاتی بود که گروه‌ها و سازمان‌های مردمی سعی کردند بر رفع نیازهای زنان تمرکز کنند. یکی از این سازمان‌ها «بنیاد همبستگی زنان» یا «کاداو» بود که توانست برپایه تجارب پراکنده خود در دهه 1990 که برگزاری کارگاه‌ها و نشست‌های ضد‌خشونت علیه زنان بود، سازوکار حمایتگری حرفه‌ای را در مناطق زلزله‌زده ساماندهی کند. امدادگرها و داوطلبان وابسته به «کاداو» بر خرابه‌های ساختمان های فروریخته چادرهای ویژه زنان را برپا و سعی کردند بطور ویژه فعالیت‌هایی را بر کمک‌رسانی به زنان و کودکان ساماندهی کنند.
🔻تجربه این سازمان در دهه 1990 عمدتا و همچنان بر مبارزه با خشونت استوار است، اما این سازمان توانست به فراخور نیاز ضروری زنان زلزله‌زده، جهت‌دهی مناسبی به فعالیت‌هایش داشته باشد و در فاز کمک‌های امدادی نیز قوی حاضر شود. «کاداو» همانند هر سازمان مستقل مردمی دیگری بعد از اتمام مرحله کمک‌های امدادی، مورد بی‌مهری دولت قرار گرفت و مجبور به ترک منطقه زلزله‌زده شد اما «کاداو» توانست از پوسته همبستگی‌های ساده سنتی بیرون بیاید و فاز کمک‌های امدادی را به فعالیت بلندمدت سازمانی پیوند دهد. داوطلبان این سازمان در عین فراهم کردن نیازهای آنی و ویژه در پوسته سنتی فعالیت‌های خیریه‌ای کوتاه‌مدت، خدمات روانشناسی و حمایتگری بلندمدت را نیز شکل دادند. این سازمان با تکیه بر اهداف اولیه، تجربه سازماندهی چادرهای ویژه زنان در مناطق زلزله‌زده گافی فراتر از فراهم کردن نیازهای اولیه و امدادی-اورژانسی برداشت و در مسیر مبارزه با خشونت علیه زنان به سازماندهی جدید سازمانی رسید.
http://bridgesforwomen.org/post/259
@womenwatcher
🔻زلزله مرمره از مرگبارترین زلزله‌های قرن اخیر ترکیه بوده است. اما این فاجعه ملی برای ترکیه دو تاثیر شگرف در تاریخ اجتماعی‌اش بر جای گذاشت.
🔻اول اینکه باعث شد بحث مدیریت بحران به شکلی اصولی و کارآمد میان دولت و جامعه مدنی جا باز کند و مفهوم «مدیریت بحران» به دور از دعواهای بی‌خاصیت سیاسیون و حواله کردن وظایف این سازمان به دیگری، شکلی حرفه‌ای به خود بگیرد و موجب بالارفتن امنیت انسانی شهروندان در کشوری بشود که زلزله در هر دهه بطور متوسط بخش مهمی از زندگی شهروندان را می‌بلعد.
اما تاثیر دوم زلزله مرمره پا گرفتن سازمان‌های مردم‌نهاد و بخصوص سازمان‌هایی شد که تا پیش از این فعالیت‌های مشاوره‌ای و تخصصی محدودی داشتند. این سازمان‌ها در جریان زلزله، با تامین کمک‌های امدادی و تفکیک این کمک‌ها برای ایجاد دسترسی‌های بهتر [در بعضی موارد برای تسهیل امکانات ویژه برای زنان] تدریجا کمک‌رسانی تخصصی را درباره گروه‌های مختلف و بویژه زنان زلزله‌زده انجام دادند.
🔻زنان در بزنگاه فجایع طبیعی معمولا نیازهای خود را در لابلای آوار فاجعه پنهان می‌کنند و «رویی» برای طرح نیاز ضروری‌شان ندارند. با توجه به چنین مشکلاتی بود که گروه‌ها و سازمان‌های مردمی سعی کردند بر رفع نیازهای زنان تمرکز کنند. یکی از این سازمان‌ها «بنیاد همبستگی زنان» یا «کاداو» بود که توانست برپایه تجارب پراکنده خود در دهه 1990 که برگزاری کارگاه‌ها و نشست‌های ضد‌خشونت علیه زنان بود، سازوکار حمایتگری حرفه‌ای را در مناطق زلزله‌زده ساماندهی کند. امدادگرها و داوطلبان وابسته به «کاداو» بر خرابه‌های ساختمان های فروریخته چادرهای ویژه زنان را برپا و سعی کردند بطور ویژه فعالیت‌هایی را بر کمک‌رسانی به زنان و کودکان ساماندهی کنند.
🔻تجربه این سازمان در دهه 1990 عمدتا و همچنان بر مبارزه با خشونت استوار است، اما این سازمان توانست به فراخور نیاز ضروری زنان زلزله‌زده، جهت‌دهی مناسبی به فعالیت‌هایش داشته باشد و در فاز کمک‌های امدادی نیز قوی حاضر شود. «کاداو» همانند هر سازمان مستقل مردمی دیگری بعد از اتمام مرحله کمک‌های امدادی، مورد بی‌مهری دولت قرار گرفت و مجبور به ترک منطقه زلزله‌زده شد اما «کاداو» توانست از پوسته همبستگی‌های ساده سنتی بیرون بیاید و فاز کمک‌های امدادی را به فعالیت بلندمدت سازمانی پیوند دهد. داوطلبان این سازمان در عین فراهم کردن نیازهای آنی و ویژه در پوسته سنتی فعالیت‌های خیریه‌ای کوتاه‌مدت، خدمات روانشناسی و حمایتگری بلندمدت را نیز شکل دادند. این سازمان با تکیه بر اهداف اولیه، تجربه سازماندهی چادرهای ویژه زنان در مناطق زلزله‌زده گافی فراتر از فراهم کردن نیازهای اولیه و امدادی-اورژانسی برداشت و در مسیر مبارزه با خشونت علیه زنان به سازماندهی جدید سازمانی رسید.
http://bridgesforwomen.org/post/259
@womenwatcher
پلهایی برای زنان
زلزله مرمره ترکیه، زمینه‌ساز شکل‌گیری سازمان‌های زنان
در پی بروز رویدادهایی مثل جنگ، زلزله و یا پیروزی‌های ملی شکلی از هیجان عمومی بروز می‌کند، وضعیتی که آن را به همبستگی اجتماعی تعبیر می‌کنند. در عین حال هر فاجعه‌ای می‌تواند در بطن خود وضعیتی سیاسی/اجتماعی باشد چرا که […]