ديده‌بانِ زنان

‍ 📍درباره یکی از نمادهای اعتراض عرصه هنری، #جوان_بائز

🔻دهه های ۶۰و ۷۰ میلادی در دنیای هنر، متفاوت هستند. در این دو دهه #اعتراض درقالب هنر و #موسیقی_اعتراضی به اوج خود رسید. جنبش موسیقی اعتراضی بیش از هر چیز واکنشی بود به سیطره ترانه های بازاری و مبتذل و اعتراضی بود به بی تفاوتی ترانه در قبال آنچه که گریبان انسان معاصر را گرفته است. مصائبی چون جنگ ، تبعیض های نژادی و قومی، #تبعیض_جنسیتی

🔻همزمان با مبارزات مدنی در آمریکا، حتی سبک های موسیقی نیز تحول یافتند که از جمله می توان به پیدایش موسیقی #رپ توسط سیاه پوستان نیویورکی اشاره کرد. #جوآن_بائز ، از پیشگامان موسیقی اعتراضی است که در پی جنگ ویتنام ، این رخداد شوم را دستمایه ترانه هایش قرار داد.

🔻نابرابری های اجتماعی ، فقر ، سرکوب، مبارزه با استبداد در سراسر جهان از جمله مضامین ترانه های #بائز است. ترانه #دونا_دونا از مشهور ترین اجراهای او در سبک موسیقی اعتراضی است. شعر این ترانه سروده "آرون زیتلین" است و در اعتراض به کشتار یهودیان در خلال جنگ دوم جهانی سروده شده است. "دونا دونا" فراخوانی ست برای شکستن سکوت در قبال ظلمی که انسان ها همواره به عنوان سرنوشت محتوم خود پذیرفته اند.

از متن ترانه #دونادونا :
«گاوها به راحتی سلاخی می‌شوند
بدون اینکه هرگز بفهمند چرا..
اما آنکه آزادی را پاس بدارد
مانند پرستو پرواز را خواهد آموخت..»

فایل #صوتی ترانه در ادامه👇
@womenwatcher