تاریخ کانون وکلاء

آسیب شناسی تشکل های صنفی





هماره در هنگام آغاز فصل انتخابات در کانون های وکلاء عده ای از وکلاء با تشکل صنفی خود و عده ای دیگر از وکلاء با تشکیل یک گروه یا تشکل صنفی جدید در پی حضور مقتدرانه در انتخابات بر امده اند.


با نگاهی به پیشینه تاریخی تکوین و استمرار و تثبیت گروه های صنفی به خوبی هویدا می گردد که تشکل ها دارای دوران صعود و افول بوده اند.

به هنگام ایجاد با سرمایه گذاری بر اذهان وکلاء و کارآموزان خود را فرشته نجات حرفه وکالت تلقی می کنند و تمام مشکلات جامعه وکالت را قابل حل می دانند!

ولی به عینه و در واقع اوضاع بطور دیگری پیش می رود.
نظام انتخاباتی حاکم بر کانون های وکلاء نظام اکثریتی ساده می باشد و هر گروه یا فردی با آرای حداقلی هم به هیات مدیره راه پیدا می کند و حتی ممکن است در دوره ای تشکلی بتواند بیش از نصف کرسی های هیات مدیره را بدست بیاورد.


اما نقد تشکل های صنفی یعنی چه؟!

تشکل های صنفی به مرور زمان دچار تحول و تطور در اهداف خود می گردند و از آنجا که هر تشکل دارای نظم سازمانی مشخصی می باشد،با رویت اوضاع زمانه و اوضاع وکلاء سعی در بروز رسانی خود می نمایند.


اما آیا تشکل های قدیمی کانون های وکلاء با تاکید بر کانون وکلای دادگستری مرکز هم با سرعت تحولات زمانه و خواسته های روزافزون وکلای دادگستری گام بر می دارند؟!

آیا آنها تنها دلخوش به برند تشکیلاتی خود از جهت قدمت تشکلی می باشند و در اندیشه اعضای تشکل افکار عمومی وکلای دادگستری اهمیتی ندارد؟!

آیا آنها کماکان در دهه ۵۰ و دهه ۶۰ و دهه ۷۰ و دهه ۸۰ توقف کرده اند؟!


تشکل های قدیمی در کانون وکلای دادگستری مرکز باید رویه قدیمی خود را اصلاح نمایند.

این تشکل های قدیمی باید پاسخ گوی نسل جدید وکلای دادگستری باشند(نسلی که ۷۰درصد آرای آنها در نتایج نهایی انتخابات موثر می باشد).

این تشکل های قدیمی بجای طرح انواع سوال های روزمره تکراری بی حاصل تشکلی باید بدنبال جواب سوال چه باید کرد نسل جدید وکلاء باشند.

اگر روزی روزگاری کارل واساک حقوق بشر را تقسیم بر سه نسل نمود(از جنبه موضوعی)نگارنده می تواند به ضرس قاطع وکلای دادگستری در ایران را تقسیم بندی (از منظر طبقه اقتصادی حرفه ای)نماید:

وکلای نسل اول/شامل وکلای دادگستری دارای پروانه وکالت از سال ۱۳۷۰شمسی به قبل.

وکلای نسل دوم/شامل وکلای دادگستری دارای پروانه وکالت از سال ۱۳۷۰ الی ۱۳۹۰.


وکلای نسل سوم/شامل وکلای دادگستری دارای پروانه وکالت از سال ۱۳۹۰ تاکنون.




خواسته های هر کدام از سه نسل وکلاء در بیشماری از موارد دارای نقاط مشترکی می باشد ولی تفاوت های چشمگیری هم در این بین بروز می نماید.

حقوق رفاهی که درچهارچوب حقوق اجتماعی هماره در حقوق عمومی مورد بحث قرار می گیرد از جمله موارد اختلافی عمیقی است که در این سه نسل به خوبی هویدا گردیده است.

وقتی که یک وکیل نسل اولی در خصوص مسایل معتنابه صنفی صحبت می کند بسیارمتفاوت از یک وکیل نسل سومی میاندیشد و گاهی حتی نسل سومی و حتی دومی را فراموش می کند و معمولا راه حل برون رفت از بن بست های حرفه وکالت را هم با طمطراق بیان می کند...


نقد بنیادین صنفی تشکل ها بسیار جدی است و باید فکری اساسی از برای آن نمود.
باید توجه داشت که کانون وکلاء یک نهاد خودتنظیم است که باید هماره در پی منفعت جویی از برای اعضای آن باشد و مباحث حیدری/نعمتی برای قاطبه وکلای دادگستری پشیزی ارزش ندارد.
وکلای دادگستری همانند تمامی اعضای نهادهای نظام حرفه ای و صنفی حقوق اداری عمومی بدنبال راه حل برای تسهیل حقوق رفاهی خود می باشند.اینکه فضای غالب بر کانون وکلاء را بطرف مسایل فقط آکادمیک و علمی رهنمون ساخت دور از اهداف اولیه تکوین کانون وکلاء در ایران بوده است.
#کانون_وکلاء_دانشگاه_نیست.
#وکلای_نسل_اول.
#وکلای_نسل_دوم.
#وکلای_نسل_سوم.
#حق_بر_رفاه_وکلاء.



نتیجه گیری:
تشکل های صنفی حرفه ای کانون وکلای دادگستری مرکز با درک مقتضیات زمان و خواسته های برحق خصوصا وکلای نسل سوم،باید اهداف خرد و کلان خود را اصلاح نمایند.