“برای
خدانور!”
من آن تشنه رهگذر فلات بیداد
شب میخرامد و در صبح بی تردید
بنگر چگونه قد میکشم از خاک
رقصان،
دوباره میگذرم با نوای باد
با غرش دوبارهی “تفتان” و نعرههای “زاب”
میفشانم بذر نابودی به پیکر بیداد!
من شقاوت طوفان سیستانم آری
به جان سفله این دشمن شیاد!
شعر از: ع. شفق
مهر ۱۴۰۱
#خدانور_لجه_ای@Shbazneshasteganir