#فاند_بگیران
خلاصه ای از آنچه در گفتگو با جمشید چالنگی مطرح شد:
کنفرانس هالیفکس در سال ۲۰۰۹ توسط پیتر ون پراگ و پیتر مککی همسر نازنین افشین جم تأسیس شد.
هدف اصلی آن تقویت روابط ناتو و ترویج سیاستهای امنیتی غربی بود.
بخش عمدهای از درآمد خود را از بودجه دفاعی دولت کانادا و شرکتهای صنایع دفاعی دریافت میکند.
این کنفرانس بی طرف نیست و با حمایت مالی و پشتیبانی پیمانکاران دفاعی برای منافع آنها تبلیغ می کند.
محور اصلی کنفرانس در دو سال اخیر، حمایت مالی و نظامی از اوکراین در برابر روسیه بود.
امسال برنامه کنفرانس تماما بر لزوم ادامه حمایت مالی از اوکراین و ناتو در دولت ترامپ تاکید داشت.
علینژاد ۳ سال اخیر در این کنفرانس حضور داشته.
حضور او چه هدفی را تقویت میکند:
کنفرانس امنیت بینالمللی هالیفاکس هیچ تمرکزی بر سرنگونی جمهوری اسلامی ندارد.
این کنفرانس نمونه ای از جریان منتفع از وجود رژیم به عنوان استخوان لای زخم است.
هدف اصلی، نمایش رژیم بهعنوان یک تهدید جدی برای غرب به منظور جذب بودجه امنیتی و دفاعی بیشتر است.
این روایت می گوید که امنیت کشورهای غربی در خطر است و برای حفظ امنیت، نیاز به سرمایهگذاری بیشتر در صنایع دفاعی و امنیتی وجود دارد.
اخیراً این جریان تمرکز خود را از تهدیدهای هسته ای و موشکی رژیم به مفهوم سرکوب فراملی تغییر داده و ادعا میکند که جمهوری اسلامی شهروندان در کشورهای غربی را هدف قرار میدهد. این روایت بهطور مشخص برای تقویت این ایده است که حتی شهروندان در جوامع دموکراتیک نیز از دسترس این رژیم در امان نیستند.
نقش مسیح علینژاد در این میان کاملاً روشن است: او در این کنفرانس تنها به بازگویی داستانهایی درباره چهار سناریوی ادعایی ربایش و ترور خود پرداخت. سخنرانی او کاملاً محدود به این موضوعات بود و هیچ بحث گستردهتری درباره آزادی یا مبارزات مردم ایران مطرح نکرد. آنچه او درخواست کرد، تضمین امنیت شهروندان غربی بود، نه آزادی ایرانیان.
کنفرانس هالیفکس و محافلی از این دست از علینژاد و داستانهایش برای پیشبرد اهداف مالی استفاده میکند و توجه را از اقدامات واقعی برای تغییر در ایران منحرف کردهاند.
آنچه در عمل دیدهایم این است که تا به امروز هیچ اقدام موثری برای سرنگونی رژیم از جانب غرب انجام نشده، بلکه اقدامات در سایه به کمک برای بقای آن شتافته است.
#غزال_مدیریان
#شهریاران_عاشقان_ایران
#شهریاران_جنبش_دادخواهی_ایران