.
بعد از انقلاب پنجاه و هفت یک طبقه به وجود اومد به اسم "به من چه"
تو این طبقه باید آسه بری آسه بیای که گربه شاخت نزنه. آب باریکه از حق حیات و حقوق شهروندی در جامعه ایرانی از صدقه سری حکومت مونده که اگر قشنگ گردنت رو کج کنی بهت میدن. یک آسودگی کوچک برای اینکه فکر کنی اتفاق بدها برای شما نمیوفته.
.
حالا چی میشه یکم روسریتو بکشی جلوتر؟ حالا چی میشه برای گرفتن حق هیئت علمی شیش ماه چادر سرت کنی؟ حالا چی میشه وقتی کثافت و دزدی دیدی توی طرح چشمت رو ببندی؟
حالا چی میشه دو واحد روخوانی قرآن و وصایای امام تو دانشگاه بگذرونی؟
.
طبقه به من چه در حدی گسترده و قدرتمند بود که وقتی خمینی مرد، مردی که رهبر فعلی حتی در خشونت و بیرحمی انگشت کوچیکه اون هم نمیشه، سر و پا کوبان براش بزرگترین تشییع جنازه تاریخ رو گرفتن. مردی که توی کارنامه اش جنگ، سقوط اقتصادی، بی نهایت مشکلات بین المللی و کشتار بی حساب موافقین (سربازان ایرانی به خاطر بی کفایتی) و مخالفین رو داشت.
.
نسل به نسل، با گسترده تر شدن شبکه های اجتماعی، با ایجاد همدردی بین اقشار جامعه، با پیدا کردن درک از حقوق بشر، با شنیدن رنج همدیگه، طبقه "به من چه" کوچیکتر شدن.
.
این گردونه انقدر چرخید که امروز شاهد این هستیم که قتل بی رحمانه جاوید نام مهسا امینی سلسله ای از وقایع رو به وجود آورده که سه ماهه خواب رو از چشم ضحاک گرفته. در گذشته اگر کسی به علت سیاسی کشته میشد، اطرافیان ازش دوری میکردن. ولی الان شاهد این هستیم که از سراسر شهر، مردم غریبه حتی، خودشون رو میرسونن و عزاداری میکنن.
.
شاید هنوزم افرادی از این طبقه اطراف شما باشن، نصحیت کنن سرتو بنداز پایین، تو نگو، سیاسی نباش، حرف نزن، کار و زندگیتو ازت میگیرن... اما خوب که نگاه کنی اون اتفاقی که همه منتظرش بودیم افتاده. جامعه آرمانی جامعه ای هست که آسیب یک عضوش باعث بشه همه اعضا واکنش نشون بدن و به خاطرش سیستم رو بشکنن و تغییر بدن. تغییری سخت و پرالتهاب در انتظار ماست، اما هم دیکتاتور هم ما، میدونیم اجتناب ناپذیره و خواهد اومد.
#mahsaamini #محسن_شکاری#مهسا_امینیhttps://zil.ink/Mrhallooشب نشینی هالو
👇@sh_n_halloo