اصلا اگر غیر از این بود باید تعجب کرد. وقتی مادری را #غریبانه به شهادت میرسانند، #غریبانه غسل و کفن میکنند، #غریبانه دفنش میکنند. نباید جای تعجبی باشد که پسرش با انبوهی تیر به تابوت یا بدون کفن شهید شود. حتی نباید تعجب کرد که چرا پسرش حرم ندارد. این ادب در محضر مادر که بدون حرم باشد، بسیار زیباست و شایسته. (ما رایت الا جمیلا) این سیره ادامه دارد، تا جایی که اینبار، دو شهید گمنام، که #غریبانه شهید شدند، و قرار است #غریبانه تشیع و تدفین شوند.
به به ... چه پسران گُلی ... چقدر باادب اند و مادر دوست ... پس درست گفتند که ... پسرا مادریاند ...