#خلقت_از_خاک ✅آیاتی که دلات بر خلقت آدم از خاک دارد 📌ولَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَه مِّن طِینٍ ﴿مومنون 12﴾ و به یقین انسان را از عصاره‏اى از گل آفریدیم 📌إذْ قَالَ رَبُّک لِلْمَلَائِکه إِنِّی خَالِقٌ بَشَرًا مِن طِینٍ ﴿ص 71﴾ آنگاه که پروردگارت به فرشتگان گفت من بشرى را از گل خواهم آفرید 📌ولَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿حجر26﴾ و در حقیقت انسان را از گلى خشک از گلى سیاه و بدبو آفریدیم و... 💠 درباره آفرينش انسان و مواد اوليه آن نظريات گوناگونی وجود دارد كه دو نظريه از ديرباز بوده است. عده‏ هایی معتقد به تبدل انواع جانداران از جمله انسان هستند مانند "چارلز داروين" طبيعی دان انگليسی كه درباره آفرينش انسان معتقد است انسان يكی از انواع موجودات زنده است و با ميمون از يك منشأ بوده و اين دو دارای اجداد مشترك بودند و انسان تكامل يافته و به صورت كنونی درآمده است 🔴 "كرسی موريسن" در انتقاد از نظريه داروين مي‏نويسد: "كشفيات داروين فقط قدم بزرگی در راه پيشرفت افكار فلسفی بوده است اما امروز كسي مانند "هِگل" نمي‏تواند بگويد كه با آب و مواد شيميایی و زمان مي‏توان آدم آفريد !! هگل مي‏گويد: هوا و آب و مواد شيميایي و زمان به من بدهيد و من با آنها انسان خلق كنم با پيشرفت روزافزون علم و دانش، بی پايه بودن اين نظريه روشن‏تر می شود ما مي‏بينيم در عصر حاضر حتي كسانی كه دست به شبيه‏ سازی مي‏زنند، با پيوند سلول زنده از يك گياه يا حيوان به يك موجود ديگر مانند خود موجود سلول گرفته شده، جاندار ديگري به وجود می آورند، همانند پيوند گل و گياه است نه اين كه با يك مشت خاك و هوا و آب بتوان موجود زنده‏ ایی را خلق كرد چرا كه دميدن روح و جان خلاقی قادر و حكيم مي‏خواهد كه او تنها خداوند حكيم است كه هستي‏بخش تمام جهان هستی است و او است كه به خاك تيره و خاموش، روح و جان مي‏بخشد چنانكه مي‏فرمايد: وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي و از روح خود در آن دمیدم 🔝 در ادامه مینویسید حقيقت امر اين است كه مؤلف اين كتاب هم اطلاع صحيحی در اين خصوص ندارد اما معتقد است كه حيات، نشانه‏ای از قدرت بي‏چون و چراي الهی است و به هيچ وجه جنبه مادی ندارد". "هو الخالِقُ الباري‏ءُ المُصَوِّرُ..". او خداوندی است خالق، آفريننده‏ای بي‏سابقه و صورتگري بي‏نظير.... باز در همان كتاب در جواب "هگل" كه انسان را موجودي كاملاً مادي و تصادفی فرض مي‏كند، مي‏نويسد: هگل فراموش كرده است كه براي اين كار نطفه و جرثومه حيات نيز لازم است ايشان پس از آن كه ذرات نامریي را جمع كردند و براي خلقت انسان آنها را با نظم و ترتيب پهلوی هم چيدند، تازه بايد به قالب آن جان بدهند به فرض آن كه به انجام همه اين امور خارق‏العاده توفيق يافت از بين ميليون ها احتمال فقط به يك احتمال ممكن است جانوری به وجود آيد كه چشم روزگار غريب‏تر از آن چيزی نديده باشد 📚کرسی موریسن، راز آفرینش انسان، ترجمه محمد سعیدی، مقدمه، چ 1335، ص ۳ - کرسی موریسن، راز آفرینش، ص 67 🆔 @samsaamakbar