2⃣ #خواست‌_الهی : خداوند می‌فرماید: ۞قرآن: إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ. «ما این ذکر (قرآن) را نازل کردیم و ما آن را حفظ می‌کنیم». تمام مفسّران بر این مطلب اتّفاق نظر دارند که منظور از «ذکر» در این آیه، «قرآن کریم» است. مفسّران گفته اند: «منظور از وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ این است که: قرآن از تحریف مصون می‌ماند و این از بارزترین دلایل حفظ قرآن است. و اگر خداوند متعال متکفّل حفظ قرآن کریم نمی شد، این کتاب آسمانی، در معرض تحریف و تبدیل قرار می‌گرفت؛ چنان که کتابهای آسمانی ادیان دیگر، در معرض تحریف و تبدیل قرار می‌گرفتند. امّا این کتاب آسمانی، مورد عنایت خاص و ویژۀ الهی قرار گرفت و بدین ترتیب، از هر شک و شایبه ای به دور ماند و تا روز قیامت از هر گونه تحریف و باطلی، به دور می‌ماند». 📚اهل سنت :التفسیر الکبیر: ج۱۶۱/۱۹ص 📚شیعه : المیزان: ج۱۰۶/۱۲ص ۞قرآن : وَ إِنَّهُ لَکِتابٌ عَزِیزٌ لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیم حَمِید. «و این کتاب عزیز است که هیچ باطلی در پیش و پس آن وجود ندارد و از جانب خدای حکیم و حمید نازل شده است. » تحریف، از بارزترین مصادیق باطل، در این آیه می‌باشد; زیرا ورود هر گونه باطلی را تا روز قیامت در آن مردود می‌شمارد؛ چون از جانب خداوند حکیم و حمید نازل شده است. از سوی دیگر، «قرآن» را به «عزیز» توصیف می‌کند. عزّت یک شیء، اقتضا می‌کند تا از تغییر، ضایع شدن و بازیچه قرا گرفتن، محافظت شود و از هرگونه تصرّفی که کرامت و عزّت آن را خدشه دار کند، مصون بماند. ۞قران : لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ إِنَّ عَلَیْنا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنا بَیانَهُ. «با شتاب، زبان به خواندن قرآن حرکت مده؛ چون جمع آوری و خواندن آن بر عهدۀ ماست و هنگامی که خواندیمش از آن پیروی کن، آنگاه بیانش بر عهدۀ ماست». از ابن عبّاس و غیره روایت شده است که معنای: إنّ علینا جمَعَه و قرآنه این است که ما آن را در قلب تو جمع می‌کنیم تا آن را از حفظ باشی و آن را همان گونه که بر تو نازل شده، تألیف می‌کنیم. 🆔 @samsaamakbar