#خرسندی_علما_ازصفویان در تمام دوره صفوى، آموزه هاى فقهى- سياسى شيعه، اين اصل را ميان مردم مطرح مى كرد كه قدرت اصلى از آن امام معصوم و سپس از آن فقيه است. غالب علماى شيعه با دولت همكارى مى كردند، سمت هايى را عهده دار مى شدند و براى دوام اين دولت دعا مى نمودند. در عين حال، اصل اوليه كه مشروعيت تنها از آن فقيه است، همچنان پذيرفتنى ترين اصل براى مردم متدين، و البته نه همه مردم، بود. نكته اى كه در روابط علما با دولت صفوى، تأثير فوق العاده اى داشت، اين بود كه علماى شيعه كه تجربه چندين قرن دشمنى دولت‌ها را با تشيع در تاريخ اسلام داشتند، به اندازه اى از وضعيت پديد آمده خشنود بودند، و آن را ستايش مى كردند ؛ علماى شيعه از اين كه به بركت دولت صفويه، تشيع از حالت تقيّه خارج گشته و به اين حد از رشد رسيده بود، بسيار خرسند بودند. ميرزا عبد الله افندى، از شاگردان علامه مجلسى و از كانديداهاى شيخ الاسلامى به سال ۱۱۱۵، پس از شرحى از تسلط خلفا و اميران سنى بر ايران و فشارى كه بر شيعيان اعمال مى كردند، با اشاره به روى كار آمدن صفويه، مى نويسد: وليكن الحال به بركت دولت سلاطين شريعت آيين صفويه و سعى علماى دين مبين احوال اكثر مردم ايران خصوصا اهل اصفهان، چه جاى قزوين و كاشان، در باب وفور ايمان و تعصّب شيعگى ايشان به جايى رسيده كه اگر در كلّ اين سه شهر خصوص در اهل بلده اصفهان و بلوكات و توابع و نواحى اصفهان گرديده تتبع زيادى نمايند كه يك شخصى سنّى در آن‌ها يافت شود، بحمد الله در آن حالا به هم نمى رسد.☺️📚جعفريان، رسول، مقالات تاريخى، دفتر هفتم، ص ۴۰ آن‌ها در تمام اين مدت، شاهد بودند كه به جز اسماعيل دوم كه اندكى به تسنن تمايل نشان داد، ديگر شاهان صفوى، با تمام وجود- به هر دليل بود- از تشيع دفاع كرده و حتى براى نشر آن در هند و ماوراء النهر و خوارزم نيز تا آن جا كه در توان داشتند، كوتاهى نكردند. در تمام اين مدت، شعار اصلى دولت، نشر تشيع بوده و براى آبادى قبور ائمه در ايران و عراق و نيز امامزادگان تلاش چشمگيرى كرده اند. به علاوه در توسعه نماز جمعه، بناى مساجد عالى و باشكوه و حمايت از علما فعاليت كرده، از هر فرصتى براى حفظ روابط با علما بهره برده و به رغم آن كه مى توانستند آن‌ها را از سر راه بردارند، در حفظ حريم آنان كوشش كردند. در شرايطى كه دو دولت ازبك و عثمانى با تمام تلاش، و با همكارى يكديگر، در راه براندازى اين دولت شيعى تلاش مى كردند، چه دليلى وجود داشت كه علماى شيعه، بناى مبارزه با آن را بگذارند. روشن بود كه، همان گونه كه افندى اشاره كرده، آنان از وجود چنين دولتى پس از نهصد سال، خرسند بوده و از آن حمايت كنند و حتى دعاى باقى ماندن آن را تا ظهور امام زمان بكنند. 🆔 @samsaamakbar