#ولایت_حقیقی 🔰 «ولایت» چنان که گفتیم به معنای عام سرپرستی و سلطنت بر همه خلق است بدیهی است اصل و حقیقت ولایت به این معنا حق انحصاری خداوند متعال است و کسی جز او و در عرض او حق دخالت و تصرف در هیچ امری ندارد، زیرا سرپرستی و سلطنت و دخالت در امور دیگران از شؤون مالکیت است و تنها مالک است که می‌تواند در املاک خود دخل و تصرف کند معلوم است که مالک حقیقی همه، خداوند سبحانه است پس او به اقتضای مالکیت خویش عقلا می‌تواند هر نوع تصرفی در ملک خویش بنماید بنابراین او همان گونه که می‌تواند بندگان خویش را امر و نهی کند و از آنان بخواهد که به اختیار خود از او فرمان برند همین طور می‌تواند به قدرت خویش آنان را به اموری که خودش می‌خواهد اجبار کند و آنان بر اساس امر تکوینی او منفعل شوند بدین ترتیب خداوند متعال دو نوع «امر» در مورد خلق خویش دارد: امر تشریعی و امر تکوینی ❇️ امر تشریعی او عبارت است از همه واجبات و محرماتی که از ناحیه او بر بندگانش تشریع شده و توسط پیامبران الهی به آن‌ها ابلاغ گردیده است و آنان می‌توانند این احکام را عمل کنند و یا مخالفت نمایند ❇️ اما امر تکوینی او اوامری است که به اراده او تحقق پیدا کرده و خلق جز انفعال چاره ای در قبال آن ندارد مانند امر تکوینی او به گروهی از بنی اسرائیل که از آن‌ها خواست به بوزینه تبدیل شوند: (فَقُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئِینَ) پس به آن‌ها گفتیم بوزینه ای پست شوید (بقره/ ۶۵) 🔺یا مانند امر او به آتش که از آن خواست بر حضرت ابراهیم (علیه السلام) سرد شود: (قَلْنا یا نارُ کُونِی بَرْداً وَسَلاماً عَلی إِبْراهِیمَ) گفتیم ای آتش بر ابراهیم سرد و سلام باش (انبیاء/ ۶۹) و در مورد امر تشریعی مانند آیه: (قُولُوا لِلنّاسِحُسْناً وَأَقِیمُوا آلصَّلاةَ وَآتُوا آلزَّکاةَ... ) یعنی «به مردم نیکو سخن گویید و نماز را به پا دارید و زکات بدهید»... (بقره/ ۸۳) 🔶 این دو امر بر اساس دو نوع ولایت از ناحیه خداوند سبحانه صادر می‌شود که عبارت است از ولایت تکوینی و ولایت تشریعی زیرا که امر و نهی از شؤون مولا است و کسی غیر از مولا حق امر و نهی ندارد 🆔 @samsaamakbar