من ترجیح میدهم از صدای خندهء کودکانه بمیرم تا از صدای مارش عزای شوپن. و این را هم به شما بگویم: همه ی شرهای عالم در آن مارش عزا است که تجلیل مرگ است. اگر مارش های عزای کمتری وجود داشت، شاید مرگ های کمتری هم وجود می داشت. دریاب که میخواهم چه بگویم: احترام به مصیبت از بی فکری پرگویی کودکانه بسیار خطرناک تر است. آیا می دانی پیش شرط همیشگی مصیبت چیست؟ وجود آرمانهایی که آنها را گرامی تر از زندگی بشر می دانند. و پیش شرط
جنگ چیست؟ همان مطلب. آنان تو را به سوی مرگ می رانند، چرا که احتمالا چیزی بزرگتر از زندگی تو وجود دارد.
جنگ فقط در جهان مصیبت می تواند وجود داشته باشد؛ انسان از آغاز تاریخ فقط جهان مصیبت را شناخته و نتوانسته پا را از آن فراتر نهد. عصر مصیبت فقط با انقلاب سبکباری پایان می یابد./اگزستانسیالیسم
#میلان_کوندرا#جاودانگی (نقاشی ها از: فرانسیس گویا)
#علیه_جنگ_طلبان #صلح_امنیت_حق_کودکان#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی@zan_j
