📍#خشونت_خانگی و گسترش فرهنگ خشونت
🔻خشونت خانگی مساله ای جهانی است و به جامعه خاصّی اختصاص ندارد. آثار این گونه از خشونت، تحت هر عنوان و به هرشکلی بر افراد، کاملا مخرب است و بیشک خسارات غیرقابل جبرانی به فرد و در نهایت به ساختارجامعه وارد میکند. اما این نوع خشونت معمولا شایع تر است، چراکه اشخاص در هر سنی به مراتب بیشتر احتمال داردکه در خانه و محل سکونت خود مثلا در معرض حمله فیزیکی واقع شوند تا درخیابان به هنگام شب.
🔻گرچه همچنان برای اکثریت افراد، خانه پناهگاهی است برای در امان ماندن از خشونت های ناشناخته و شناخته شده اجتماعی، اما هنوز هم کم نیستند، زنان و کودکانی که نه تنها خانه خود را امن نمی بینند، بلکه بی رحمانه ترین وتحقیر آمیزترین رفتارها را در آنجا تجربه می کنند.
🔻قربانیان خشونت خانگی معمولا دارای ویژگی های مشترکی همچون وابستگی، وحشت از طرد شدن و میل به تأیید دیگران هستند. آنها تصور می کنند که درصورت فاصله گرفتن از منبع وابستگی شان نابود خواهند شد و گاهی از هراس این جدایی، خشونت را تاب می آورند. درواقع این افراد دچار اضطرابی اگزیستانسیالیستی (وجودی) می شوند که آنها را وادار به ماندن درکنار فرد مهاجم میکند و به همین علت برای فرد فاعل خشونت، انگیزه کنترل و تغییر رفتار فراهم نمی شود.
🔻ماکس وبر معتقد است که وقتی در جامعه ای گروهی خود را مالک تمام منابع و امکانات قدرت بدانند، طبعأ تلاش می کنند که به هر ترتیبی سلطه خود را حفظ نمایند و حاصل این تفکر، وقوع خشونت های بيشتري خواهد بود.
🔻به باور اندیشمندانی چون لوی استراوس هم، بايد به لزوم
#برابري میان همه اعضا و گروه های جامعه توجه کرد، چون اگر اعضاي جامعه اعم از زن و مرد و ...اقشار مختلف جنسی/جنسیتی، از تساوی برخوردار باشند، به تدریج می آموزند که مشکلات موجود را با گفتگو حل نمایند، نه با زور و یا مبادرت به رفتار خشونت بار.
🔻مطابق تحقيقات استراوس، درجوامعی كه مردان برمنابع قدرت تسلط مطلق ندارند و توزیع
#قدرت درمیان زنان و مردان یکسان صورت می گیرد، خشونت آخرين ابزار حل تضادها خواهد بود و قطعا از سطح جامعه به خانه و خانواده هم نفوذ نخواهد کرد
#ادمین@womenwatcher