ديده‌بانِ زنان
#آبنوس_شلمانی
Канал
1,86 тыс.
подписчиков
2,2 тыс.
фото
296
видео
1,11 тыс.
ссылок
با ما در ارتباط باشيد: [email protected]
📍مرز #اغواگری تا #آزارجنسی
#آبنوس_شلمانی : «خشونت جنسی دیدم اما قربانی باقی نماندم»
🔻در پی انتشار نامه صد زن فرانسوی که امضا کردند مردان باید حق «لاس زدن» یا «اغوا» را داشته باشند، کاترین دونوو از ستارگان سینمای هالیوود از قربانیان آزارجنسی معذرت‌خواهی کرد. اگرچه نامه سرگشاده صد زن فرانسوی با اعتراض بسیاری از فمینیست‌ها مواجه شد اما دونوو همچنان اصرار دارد که در آن نامه، هیچ نگرش مثبتی نسبت به آزارجنسی وجود ندارد. برای همین «آبنوس شلمانی» یکی از نویسندگان این نامه از معذرت‌خواهی کاترین دونوو هم حمایت می‌کند.
🔻آبنوس شلمانی، نویسنده ایرانی-فرانسوی است که در سال ۱۳۵۵ در تهران به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۴ ایران را به همراه خانواده‌اش ترک کرد. او به روزنامه‌نگاری روی آورد و بعدها به تولید و کارگردانی فیلم‌های کوتاه پرداخت و اولین کتابش به نام «خمینی، ساد و من» را در سال ۱۳۹۳ منتشر کرد. در این کتاب و در روایت‌های او زنان «سیاه‌پوش» که حجاب را تبلیغ می‌کردند نقش پررنگی داشتند. او در سال ۲۰۱۷ مقاله‌ای نوشت و فمینیسم اسلامی را رد کرد. یکی از مهم‌ترین محورهای این مقاله هم حجاب و حق زنان بر کنترل بدن‌شان بود.
🔻نامه صد زن فرانسوی در محافل فمینیست‌های ایرانی هم سر و صدا به همراه داشت. برخی از آن دفاع و گروهی دیگر این بیانیه را محکوم کردند. اگرچه شلمانی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» گفت که خودش از آزارجنسی آسیب دیده است و باور دارد که به عقیده نویسندگان این نامه تجاوز جنسی «جنایت» است و آزارجنسی «جرم» اما «مردی که پیشنهاد جنسی می‌دهد، ناشیانه به زنی نزدیک می‌شود یا اغواگرایانه برخورد می‌کند، مجرم نیست.»
🔻به باور او مرز میان آزارجنسی و رفتار اغواگرایانه در مثال‌هایی است که هر روز زنان بسیاری در سراسر دنیا تجربه می‌کنند. مثل سوت زدن برای زنی در خیابان، ناسزا گفتن به او، نشان دادن آلت جنسی در مکان‌های عمومی یا مقابل زنی که چنین درخواستی نداشته است. این‌ها نمونه‌هایی از آزارجنسی هستند که قانون برای آن مجازات تعیین کرده است اما «ارایه پیشنهاد جنسی به زنی بالغ، آزارجنسی نیست. بلکه به آن آزادی تحریک کردن (لاس زدن) می‌گوییم.»
🔻او همچنین به بخشی از بیانیه صد زن اشاره کرد که گفته شده «قضاوت عجولانه» قربانیان خود را پیش از محاکمه مجرم شناخته است. در این بخش از بیانیه آمده که این قضاوت‌ها باعث شده که بسیاری از مردها شغل خود را از دست بدهند یا مجبور به استعفا شوند. در حالی‌که صرفا به زانوی شخصی دست زده‌اند، سعی کرده‌اند کسی را دزدکی ببوسند، حرف‌هایی خصوصی سر میز شام گفته‌اند یا برای کسی که به آن‌ها علاقه متقابل نداشته است، پیام جنسی فرستاده‌اند. برای همین به گفته شلمانی نویسندگان این نامه خواسته‌اند تا «مردانی که جرمی مرتکب شده‌اند از طریق قانون مجازات شوند و نه در شبکه‌های اجتماعی.»
🔻مرز میان اغواگری و آزارجنسی به عقیده شلمانی زمانی‌ست که زنی «نه» می‌گوید اما مخالفت او شنیده نمی‌شود و این مساله می‌تواند تا خشونت جنسی پیش برود که «جرم» است: «در بیانیه ما هیچ جمله‌ای نیست که خلاف این را بگوید. چگونه می‌توان صریح‌تر از این بیان کرد؟ محاکمه‌ای که برای ما در جریان است درست نیست. ما نه از تجاوز و نه از آزارجنسی دفاع نکرده‌ایم.»/ ایران وایر
@womenwatcher
#آبنوس_شلمانی : «خشونت جنسی دیدم اما قربانی باقی نماندم»
🔻در پی انتشار نامه صد زن فرانسوی که امضا کردند مردان باید حق «لاس زدن» یا «اغوا» را داشته باشند، کاترین دونوو از ستارگان سینمای هالیوود از قربانیان آزارجنسی معذرت‌خواهی کرد. اگرچه نامه سرگشاده صد زن فرانسوی با اعتراض بسیاری از فمینیست‌ها مواجه شد اما دونوو همچنان اصرار دارد که در آن نامه، هیچ نگرش مثبتی نسبت به آزارجنسی وجود ندارد. برای همین «آبنوس شلمانی» یکی از نویسندگان این نامه از معذرت‌خواهی کاترین دونوو هم حمایت می‌کند.
🔻آبنوس شلمانی، نویسنده ایرانی-فرانسوی است که در سال ۱۳۵۵ در تهران به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۴ ایران را به همراه خانواده‌اش ترک کرد. او به روزنامه‌نگاری روی آورد و بعدها به تولید و کارگردانی فیلم‌های کوتاه پرداخت و اولین کتابش به نام «خمینی، ساد و من» را در سال ۱۳۹۳ منتشر کرد. در این کتاب و در روایت‌های او زنان «سیاه‌پوش» که حجاب را تبلیغ می‌کردند نقش پررنگی داشتند. او در سال ۲۰۱۷ مقاله‌ای نوشت و فمینیسم اسلامی را رد کرد. یکی از مهم‌ترین محورهای این مقاله هم حجاب و حق زنان بر کنترل بدن‌شان بود.
🔻نامه صد زن فرانسوی در محافل فمینیست‌های ایرانی هم سر و صدا به همراه داشت. برخی از آن دفاع و گروهی دیگر این بیانیه را محکوم کردند. اگرچه شلمانی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» گفت که خودش از آزارجنسی آسیب دیده است و باور دارد که به عقیده نویسندگان این نامه تجاوز جنسی «جنایت» است و آزارجنسی «جرم» اما «مردی که پیشنهاد جنسی می‌دهد، ناشیانه به زنی نزدیک می‌شود یا اغواگرایانه برخورد می‌کند، مجرم نیست.»
🔻به باور او مرز میان آزارجنسی و رفتار اغواگرایانه در مثال‌هایی است که هر روز زنان بسیاری در سراسر دنیا تجربه می‌کنند. مثل سوت زدن برای زنی در خیابان، ناسزا گفتن به او، نشان دادن آلت جنسی در مکان‌های عمومی یا مقابل زنی که چنین درخواستی نداشته است. این‌ها نمونه‌هایی از آزارجنسی هستند که قانون برای آن مجازات تعیین کرده است اما «ارایه پیشنهاد جنسی به زنی بالغ، آزارجنسی نیست. بلکه به آن آزادی تحریک کردن (لاس زدن) می‌گوییم.»
🔻او همچنین به بخشی از بیانیه صد زن اشاره کرد که گفته شده «قضاوت عجولانه» قربانیان خود را پیش از محاکمه مجرم شناخته است. در این بخش از بیانیه آمده که این قضاوت‌ها باعث شده که بسیاری از مردها شغل خود را از دست بدهند یا مجبور به استعفا شوند. در حالی‌که صرفا به زانوی شخصی دست زده‌اند، سعی کرده‌اند کسی را دزدکی ببوسند، حرف‌هایی خصوصی سر میز شام گفته‌اند یا برای کسی که به آن‌ها علاقه متقابل نداشته است، پیام جنسی فرستاده‌اند. برای همین به گفته شلمانی نویسندگان این نامه خواسته‌اند تا «مردانی که جرمی مرتکب شده‌اند از طریق قانون مجازات شوند و نه در شبکه‌های اجتماعی.»
🔻مرز میان اغواگری و آزارجنسی به عقیده شلمانی زمانی‌ست که زنی «نه» می‌گوید اما مخالفت او شنیده نمی‌شود و این مساله می‌تواند تا خشونت جنسی پیش برود که «جرم» است: «در بیانیه ما هیچ جمله‌ای نیست که خلاف این را بگوید. چگونه می‌توان صریح‌تر از این بیان کرد؟ محاکمه‌ای که برای ما در جریان است درست نیست. ما نه از تجاوز و نه از آزارجنسی دفاع نکرده‌ایم.»/ ایران وایر
@womenwatcher