اگر هزار مرتبه هم مادرت را بیشتر دوست میداری به پدرت بیشتر محبت کن! نگذار غرور مردانه اش خدشه دار شود. جو گندمی های شقیقه اش را ببوس؛ نامرتبی های ابروانش را سامان بده؛ تصدق گرگ و میش چشمانش را بگو... چروکِ زیرِ چشمانش را ببوس؛ سرش را روی پاهایت بگذار... برایش لالایی بخوان و کم پشتی موهایش را نوازش کن... به آغوشش برو اما نه با قد رعنا! او گاهی دلتنگ دردانهی شیرین زبانِ دو ساله اش میشود! در خورشید وجودش ذوب شو و خستگی هایش را به جان بخر! سرت را محکم به سینه اش بچسبان... آهنگ قلبش را حفظ باش عطرش را با تمام وجود به مشام بکش. پرستار بد احوالی هایش باش... هرچقدر پدر باشد و کوه و تکیه گاه، گاهی دلش میخواهد بچشد طعم فرزندِ تو بودن را !! مواظب دل پدرها باشید... دل پدرکه بشکنه متوجه نمیشی! مثل مادر نیست که بارونی شدن چشمهای مهربونش بهت بفهمونه که دلشو شکستی... دل پدر که بشکنه هیچی نمیفهمی! اما کمی دقت کنی شکسته شدن قامتش و اضافه شدن چین و چروک صورتش آتیشت میزنه...
اگر هزار مرتبه هم مادرت را بیشتر دوست میداری به پدرت بیشتر محبت کن! نگذار غرور مردانه اش خدشه دار شود. جو گندمی های شقیقه اش را ببوس؛ نامرتبی های ابروانش را سامان بده؛ تصدق گرگ و میش چشمانش را بگو... چروکِ زیرِ چشمانش را ببوس؛ سرش را روی پاهایت بگذار... برایش لالایی بخوان و کم پشتی موهایش را نوازش کن... به آغوشش برو اما نه با قد رعنا! او گاهی دلتنگ دردانهی شیرین زبانِ دو ساله اش میشود! در خورشید وجودش ذوب شو و خستگی هایش را به جان بخر! سرت را محکم به سینه اش بچسبان... آهنگ قلبش را حفظ باش عطرش را با تمام وجود به مشام بکش. پرستار بد احوالی هایش باش... هرچقدر پدر باشد و کوه و تکیه گاه، گاهی دلش میخواهد بچشد طعم فرزندِ تو بودن را !! مواظب دل پدرها باشید... دل پدرکه بشکنه متوجه نمیشی! مثل مادر نیست که بارونی شدن چشمهای مهربونش بهت بفهمونه که دلشو شکستی... دل پدر که بشکنه هیچی نمیفهمی! اما کمی دقت کنی شکسته شدن قامتش و اضافه شدن چین و چروک صورتش آتیشت میزنه...
💢منظور از بازی با کودک، فعالیتی پر از لذت و کم هدف است.
شرایط بازی: ۱- بدون غر و لند. ۲- بدون آموزش. ۳- بدون دستور. ۴- فقط برای لذت بردن. ۵- ۳۰ تا ۶۰ دقیقه در روز. ۶- بدون وضع قانون (تنها دو قانون در بازی وجود دارد ۱- به همدیگر آسیب نرسانیم ۲- وسایل را خراب نکنیم).
خارج از وقت بازی این قوانین وجود ندارد و باید آموزشهای لازم را بدهیم. اگر کودک در بازی تقلب کند بهتر است در ساعاتی به غیر از ساعات بازی آموزشهای لازم را به کودک بدهیم.
زماني كه فرزند شما ناراحت است و براي درد دل نزد شما ميآيد، ممكن است به عنوان مثال بگويد : 🔻از معلمم متنفرم! 🔻از خاله بدم مياد! 🔻بابا رو دوست ندارم! 🔻ديگه خونه مادر بزرگ نميام! 🔻از خواهرم يا برادرم بدم مياد و ..... 🔴در چنين شرايطي : نصیحت نكنيد، حالت دفاعي به خود نگيريد، سعي نكنيد فرزندتان را متقاعد كنيد كه اشتباه ميكند، سعي نكنيد نظر او را عوض كنيد و سعي نكنيد در حمايت از ديگران صحبت كنيد. در چنين مواردي فقط شنونده خوبي باشيد، احساسش را تایید كنيد و سعی کنید علتش را متوجه شوید تا بهتر بتوانید به او کمک کنید. با اين روش هم هوش هيجاني فرزندتان را بالا ميبريد هم فرزندتان به شما اعتماد ميكند و شما را دوست خود میداند.
🔸 کودکان از زمانی که مهارت گرفتن و نگه داشتن وسایل را با دستانشان پیدا میکنند، بازی با خوراکی و دستورزی با آن شروع میشود.
🔸 کودکان ٣ تا ۵ سال که امکان بازی با غذای خود برایشان فراهم باشد، تحقیقات نشان داده که معمولا سبزیها و میوهها را بیشتر از سایر خوراکیها انتخاب میکنند.
🔸 برای شروع بهتر است. میان وعدههای سالم توسط مادر با همراهی کودک تهیه شود.
🔸 در فرایند بازی با غذا، کودک فرصت شناخت مواد خوراکی (بافت، نوع، رنگ، طعم، بو و شکل) را خواهد داشت. اینکار باعث تقویت حواس و خلاقیت در کودک میشود و همچنین به اعتماد به نفس او نیز کمک میکند.
🔸 اصرار و پافشاری برای غذا خوردن و غذا دادن به کودک و یا نشاندن کودک جلوی تلویزیون، دادن موبایل، اسباب بازی و یا پرت کردن حواس کودک برای اینکه غذا بخورد، باعث تقویت ذائقه و خوش غذایی او نمیشود، به تجربه شاهد بودیم که نتیجه عکس هم داشته است.
🔸 زمان تغذیه کودک را به فرصتی برای ایجاد هیجانی مشترک و با نشاط تبدیل کنیم.
"ما نبايدکودکانمان را برای مدرسه رفتن آماده کنیم بلكه باید آنها را برای زندگی کردن مهيا کنیم "
کودک باید مهارتهای زندگی را بياموزد. او در ابتدا باید آويزان كردن و تا کردن لباس، گردگیری، تا کردن دستمال، استفاده از پیچ گوشتی، باز و بسته کردن درب قوطی، ریختن مایع پارچ به داخل لیوان، ریختن مایع با استفاده از قیف، چلاندن لباس، واکس زدن کفش، تمیز کردن تخته گچی، چلاندن اسفنج، باز و بسته کردن در، خشک کردن ظروف، شستن ظروف و... را ياد بگيرد.
بعد از اینکه کودک این مهارتها را کسب کرد نوبت مهارتهای دیگر می رسد ولی متاسفانه بسیاری از والدین امروزه به جای والد بودن بیشتر یا در نقش معلم هستند یا قاضی و کمتر از نقش خود به عنوان والد آگاهی دارند.
خانوادهات به چیزی بیش از این نیاز دارند! در لحظهٔ غفلت... بعضی معتقدند روشهای تربیتی خوب و برنامههای خلاقانهٔ خانوادگی برای ساختن یک خانوادهٔ با ایمان کافیست... نه دوست من!...
بله!... آگاهی از روشهای تربیتی موفق و مفید خوب است و آن را توصیه میکنم اما این به تنهایی نمیتواند مقابل سونامی شبهات و شهواتی که فوق طاقت بشر هستند جوابگو باشد...
اما ناامید نشو... این سونامی مقابل پروردگار بشر چیزی نیست؛ در دل شب دو رکعت نماز بخوان و از الله بخواه تا نفست و خانوادهات را اصلاح کند و تو را بر تربیت فرزندانت یاری دهد...
این روش پیامبر الله يعقوب علیه السلام است روزی که به فرزندانش گفت:
💠کودک دیرآموز، کودکی است که توانایی یادگیری مهارتهای تحصیلی ضروری را دارد، اما میزان و عمق یادگیریاش نسبت به متوسط همسالانش کمتر است.
💠این کودکان دارای بهره هوشی بین ۷۰ تا ۸۵ هستند و به علت رشد ذهنی کم در فراگیری مطالب و حل مسائل همانند افراد عادی و همسن و سالهای خود عمل نمیکنند،نمرات آزمون هوش کودکان دیرآموز بالاتر از آن است که این کودکان را در ردیف کودکان عقبمانده ذهنی قرار دهیم و همچنین نمرات آنها پایینتر از آن است که آنها را با گروه کودکان دارای توانایی یادگیری نرمال مقایسه کنیم.
💠اگر خانوادهها در تشخیص و شناسایی کودکان دیرآموز با مشکلاتی مواجه هستند، به این دلیل است که آنها معمولا در ظاهر مشکلی ندارند.این کودکان در بسیاری از موقعیتها رضایتبخش عمل میکنند و تشخیص این امر بیشتر مواقع تا رفتن به مدرسه به طول میانجامد،هر چند با ورود این کودکان به مدرسه، تشخیص این مسأله ممکن است و میتوان این کودکان را در کلاس درس با ویژگیهایی مثل ناتوانی در درک مفاهیم انتزاعی، محدود بودن دامنه معلومات عمومی، محدود بودن خزانه لغت نسبت به سایر همسن و سالها، کند بودن روند یادگیری نسبت به سایر کودکان، مشکلات اساسی در خواندن و فهم کتابهای درسی، نداشتن اعتمادبهنفس و نداشتن توجه و تمرکز کافی تشخیص داد.
💠 برخورد خانواده، مدرسه و جامعه از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر پیشرفت و یادگیری کودکان دیرآموز است.والدین نقش مهمی در یادگیری، افزایش مهارتها و موفقیت این کودکان در آینده و بزرگسالی دارند، خانواده کودکان دیرآموز در درجه نخست باید اطلاعات کافی در زمینه نحوه رفتار با این کودکان را داشته باشند تا به پشتوانه آن شناخت بیشتری در مورد شرایط فرزندشان کسب کنند و بتوانند به صحیحترین شیوه ممکن با کودکان خود رفتار کنند.
💠کار و تمرین با کودکان دیرآموز باید مستمر باشد و محدود به ساعت کلاس درس در مدرسه نباشد،والدین باید به شکل جبرانی در منزل با کودک خود کار کنند و به این مسأله توجه داشته باشند که این کودکان با وجود شکست در امور تحصیلی نباید در خانواده تحقیر شوند، زیرا این امر کودک را نسبت به یادگیری بیانگیزه میکند و اعتماد به نفس را از او میگیرد.
خداوند منان درقران برای اهل ایمان چنین ترسیم میکند که برای داشتن خانواده ای ایمانی درکنار تلاش وکوشش سرپرست خانواده برای تعلیم وتربیت درست ازخداوند بخواهیم وهمواره دعانماییم که خداوندا ماتلاش خودرانمودیم وبقیه امور رابه توسپردیم چون هدایت وخیر همه به دست توواراده ی تواست .
کودک چه شش ماهه باشد چه شانزده ساله، نیاز دارد به احساساتی که بروز میدهد توجه شود. بعد از آنکه فرزند شما احساساتش را بروز دهد و توجه لازم حاصل شود، میتواند رهایشان کند تا از زندگیاش بیرون بروند. آنگاه تعجب خواهید کرد این کار تا چه اندازه خونگرمی و صمیمیت را در او افزایش میدهد.
اجازه بدهید حسّ کنجکاوی کودکان با خراب کردن اسباببازی ها یشان، پاسخ داده شود تا آرام آرام، جذّابیت این کار برای آنها از بین برود.
برخی معتقدند باید مراقبت از وسایل شخصی را از همان ابتدا به فرزند یاد داد؛ امّا این دسته از دو نکته غافلاند که اوّلاً کودک، بویژه در سنین دو یا سه سالگی و پایینتر از آن، مراقبت از اشیای شخصی را در سالم نگهداشتن آنها نمیداند. او دوست دارد از وسایلش استفاده کند و خراب کردن اسباببازی را هم نوعی استفاده از آن میداند ثانیاً کودکان هر اندازه به هفت سالگی نزدیکتر میشوند، حسّ مراقبت از وسایل در درونشان قویتر میشود.