📚 سخن پروران🖋

وقتی در حوالی قرن سیزده میلادی، در ایران حضرت #سعدی سرودند:

بنی آدم اعضای یک دیگرند
که درآفرینش زیک گوهرند

چوعضوی به درد آوردروزگار
دگر عضوها را نماند قرار

توکز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

هم‌زمان در اروپا، #وایکینگ‌ها و #ژرمن‌ها از جمجمهٔ افراد قبایل شکست‌خورده، پیاله می‌ساختند و خون آن‌ها را می‌نوشیدند!

t.center/sokhansarayann 🎻

#سعدی ۸ قرن پیش این چنین به زمامداران هشدار می دهد و به آنان توصیه می کند که از در افتادن با قدر قدرت های ددمنش اجتناب کنند:

چون نداری ناخن درنده تیز
با ددان آن به که کم گیری ستیز

هر که با پولاد بازو پنجه کرد
ساعدسیمین خود رارنجه کرد

باش تا دستش ببندد روزگار
پس به کام دوستان مغزش برآر.


📕گلستان/ باب اول درسیرت پادشاهان.

t.center/sokhansarayann 🎻