شورای بازنشستگان ایران

Канал

4,62 тыс.

подписчиков

شورا را باید زندگی کرد!

چرا از حمایتها و دوربین گوشی ما می‌ترسند؟

در اولین و دومین تجمع‌های سراسری معلمان در بهار و تابستان امسال چه روی داده بود؟

حرکت‌های مطالب‌گرانه بازنشستگان فرهنگی با وجود ایرادهای معمول یک حرکت مطالبه‌گرانه و نوسان‌های مختلف در انسجام و استراتژی‌های منتهی به عمل جمعی، برگی از تاریخچه تلاش‌های صنفی را مستند می‌کند که باید به حافظه جمعی تبدیل شود، چرا که تغییر با شناسایی فرصت‌هایی شروع می‌شود که پیش از این مطالبه‌گران حساسیت و انسجام کافی برای تشخیص آن را نداشتند.

امسال، در تاریخ ۳۰ اردیبهشت‌ماه معلمان شهرهای مختلف روبروی آموزش و پرورش جمع شده بودند و شعار «زنده‌ باد مریوان» سر داده بودند، چرا که روز پیش از آن، سه اتوبوس معلم اهل مریوان و سروآباد در مسیر به تهران دستگیر شده بودند و چندین ساعت را تا پاسی از شب در بازداشتگاه گذرانده بودند.

بار دوم، یک فعال صنفی عضو کانون خراسان شمالی در تجمع امروز تهران پس از قرائت بیانیه دستگیر و پس از ساعاتی آزاد شد.

یک معلم ادبیات با مرور تجمع بزرگ ۲۰ خرداد ماه ۱۴۰۳ معلمان بازنشسته ۱۴۰۲ به داوطلب چنین گفت:
▫️«به معلمان اجازه نمی‌دادند مبایل‌های خود را در بیاورند {که از بازداشت و رفتارشان با معلمان فیلم بگیرند} و این به ما نشان می‌دهد که مستند کردن رویدادها تا چه اندازه اهمیت دارد.»

این معلم اعلام کرد که «رویدادهایی از این دست، ابزارهای اصلی و نقاط قوت ما را نشان می‌دهد و مستندکردن یکی از آن‌هاست. این قضیه فقط شامل تجمع‌ها نمی‌شود؛ به گمانم شاید بیشترین هنر ما این باشد که وقایعی را بتوانیم مستند کنیم که جلوی دوربین اتفاق نمی‌افتند و روایت کوتاه خبری از آن رویدادها ملموس نیست. اگر توانستیم آن رویدادها را به چند شیوه ملموس کنیم، از تاریکی بیرون می‌آییم و بهتر دیده می‌شویم، خواسته‌هایمان شنیده می‌شود.»

▫️این معلم یاداوری کرد: «به شمار بالا و همبستگی زنان شجاعی نگاه کنید که اقتدار آرام را به شما نشان می‌دهند.» وی افزود: «این اقتدار به ما نشان می‌دهد که بین «هست و نیست» و میان «راه حل داشتن و نداشتن» قضایایی هست که کمتر به چشم می‌آید.

از کانال داوطلب

@shbazneshasteganir

146 viewsedited 08:28