پسرش شهید #علی_محمدرضایی سال ۶۳ طی عملیات شناسایی در #مریوان یک پایش را جا گذاشت اما باز به #جبهه ها بازگشت اما با #پای_مصنوعی!! لابد سفره جبهه ها هم مثل#سفره_انقلاب پربرکت بوده!!
این بازگشت منجر شد به#شهادتش در #کربلای_۴... #بیسیمچی ما #شهید شد و پیکرش ماند، ماند تا #مادر_۳۱_ سال_چشم_انتظار جگر گوشه اش استوار بماند آرام در خلوتش گریه کند و پسر بعدی را #زینبی وار این بار به معرکه #سوریه بفرستد تا شود #مدافع_حرم زینبی.... چه سرنوشتی دارد این مادر قصه ما این یکی هم باز نامش ثبت شد #شهید#جاوید_الاثر#حمید_محمدرضایی ...
علی که دید مادر تنها شده یکسال پس از #شهادت_برادرش در#سوریه، میل بازگشت به خانه کرد بعد از ۳۱ سال... شاید هم تاب غصه و تنهایی مادر را نداشت!
مادر حمید حمید مکن، تاب ندارد علی تو.. مویه مکن بر سر پاره های خاکی تنم...