رسانه سپیده دم

.
🟠 پاسخ شکوفه آذرماسوله زندانی سیاسی سابق به فائزه هاشمی‌رفسنجانی راجع به ادعای ایشان در مورد دیکتاتور بودن بانوان زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین:

«خانم #فائزه_هاشمی_رفسنجانی من #شکوفه_آذر_ماسوله زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر و از دادخواهان دهه ۶۰ هستم.
دهه‌ی ۶۰ که پدر شما و دیگر هم‌فکرانش با فرمان خمینی تیر خلاص به زندانیانی می‌زدند که هیچ صدایی نداشتند تنها به خاطر خواندن یک کتاب یا یک اعلامیه، با هر صدای اذان به زنان زندانی سیاسی چپ شلاق «حد» می‌زدند به حکم و فتوای اسلام و خمینی، در سال‌هایی که یک زندانی تنها به خاطر بخشیدن چند حبه قند به یک زندانی دیگر که کودکش را شیر می‌داد، شلاق می‌خورد «برگرفته از خاطرات عمه‌ام هما آذرماسوله»، دهه‌ای که گورستان خاوران در جای جای ایران پر شد از قبرهای بی‌نام و نشان، دهه‌ای که گل گذاشتن بر مزار عزیزان اعدامی‌مان با کتک خوردن از پاسداران همراه می‌شد، دهه‌ای که پاسداران خمینی به دختران باکره تجاوز می‌کردند و بعد اعدام، و شما و هم‌فکرانتان در حال پیچیدن نسخه بودید برای بقای دیکتاتوری که دستانش تا گردن آغشته به خون بود، خون بهترین و زیباترین فرزندان آفتاب ایران زمین...
خیلی سعی کردم در جواب این نامه شما که گویا بسیار برایتان سنگین بوده است که موفق به دادن رای در #سیرک_انتخابات نشدید، سکوت کنم، من شما را یکبار در منزل نرگس محمدی دیدم، زمانی که نرگس محمدی دستگیر شده و در زندان به سر می‌برد و بزرگوارانی چون محمد‌ نوری‌زاد، زنده‌یاد محمد ملکی و برخی فعالین سیاسی و مدنی حضور داشتند، کاملا خاطرم هست در آن زمان ابتدای ریاست جمهوری آخوند فریبکار روحانی بود و آن روز شما پشت تریبون گفتید: دستگیری نرگس در این روزها تنها به دلیل خراب کردن دولت روحانی ایست!!!!
و بانوی دیگری از همفکران شما «همسر تاج‌زاده» در سخنرانی‌اش اعلام کرد زندانی سیاسی در ایران از سال ۸۸ شروع شد! و من که چشم‌هایم از این‌همه دروغ و جعل تاریخ گرد شده بود با وجودی که برنامه‌ای برای سخنرانی نداشتم اما تقاضا کردم چند دقیقه‌ای صحبت کنم و از دهه ۶۰ یاد کردم و زندانیان سیاسی دهه ۶۰ و حتی از خانواده اعدام شده‌ام نام بردم و یک ماه بعد از آن دستگیر شدم و در همان زندانی که شما از آن نام می‌برید حبس کشیدم.

نامه‌ی پر از دروغ و افترای شما  نسبت به بانوان زندانی سیاسی اوین را خواندم از نظر من امثال شما باید اول جوابگوی جنایت‌های پدرتان باشید، شما‌هایی که سال‌ها مردم را به اصلاحات قلابی مشغول کردید و روند براندازی نظام را به تعویق انداختید...
در بخش دیگر نامه‌تان بسیار ناراحت هستید که زندانیان سیاسی بند زنان چرا اجازه رای دادن به شما و دیگران هم‌پالگی‌هاتان را ندادند! ظاهرا نمی‌خواهید بپذیرید که مردم شجاع ایران از سال ۹۶ از اصلاح‌طلبان عبور کرده‌اند و شعار #اصلاحطلب_اصولگرا_دیگه_تمومه_ماجرا سر دادند.
در بخش دیگری از نامه‌تان به خدمات درمانی به موقع و مناسب زندان اشاره کردید! من هم در آن زندان، زندانی بوده‌ام، چطور است که امثال من و بسیاری دیگر با بیماری‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کردیم و برای یک اعزام به بیمارستان خارج از زندان باید دادیاری به هزار زحمت بعد از چند ماه اجازه اعزام می‌داد، اما به گفته شما برای زندانیان زن هر دو هفته یکبار پزشک زنان زندان معاینه و رسیدگی انجام می‌دهد؟؟!!
در آستانه قیام #مهسا_امینی و در شرایطی که در دولتی که شما حسرت رای مجدد دادن به آن بر دلتان مانده، چندین حکم اعدام سیاسی زندانیان زن از جمله شریفه محمدی و پخشان عزیزی و نسیم سیمیاری تایید شده، و چند روز پس از اعدام #رضا_رسایی به زندانیان سیاسی بند زنان می‌گویید دیکتاتور؟؟!!!
بیش از ۴۶سال جنایت و اعدام و شکنجه کافی نیست برای مردمی که در انقلاب #_زن_زندگی_آزادی کودکان و جوانان را تقدیم راه آزادی کردند؟؟؟ دقیقا سه روز مانده به #سالگرد_مهسا موج رسانه‌ای ایجاد کردن و درس اخلاق دادن به زندانیان سیاسی زن اوین دقیقا چه معنایی می‌تواند داشته باشد جز سفید شویی جنایات رژیم #خامنه‌ای_ضحاک؟؟؟

.
#رسانه_سپیده_دم
.

https://t.me/sepidehdamTv/3100

.
🟠 نامه ۵۰ تن از فعالان سیاسی و مدنی ایرانی خطاب به جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا؛

به نام آفریدگار صلح و آزادی و انسان،

عالیجناب پرزیدنت جو بایدن رئیس جمهور محترم ایالات متحده آمریکا
درود بر شما و ملت بزرگ ایالات متحده آمریکا،
همان‌طور که اطلاع دارید، ۴سال پیش در آغاز ریاست‌جمهوری‌تان جمعی از فعالین سیاسی مخالف سیاست‌های جمهوری اسلامی ساکن در ایران نامه‌ای خطاب به جنابعالی نوشته و امضا کرده و تقدیم شما گردید، با شروع تهدیدات دستگاه‌های امنیتی چند نفری مجبور به پس گرفتن امضای خود شدند و مابقی عموماً به پرداخت هزینه‌های سنگینی چون زندان و تحمل چندین ماه بازداشت و انفرادی و شکنجه مجبور گشتند، که اینک برخی از آنان هنوز در زندان‌های مختلف کشور محبوس می‌باشند.
چند نفر از آن جمع که امکان ارتباط در فضای امنیتی داخل و خارج از زندان‌ها را به سختی کسب نمودند بر آن شدند تا در پایان دوره ریاست جمهوری جنابعالی، نتیجه نادیده گرفتن نامه قبلی را خدمتتان بیان کنند، به امید آنکه حداقل رئیس جمهور بعدی آمریکا و سایر مقامات کشورهای قدرتمند اروپایی و سازمان ملل صدای مردم ایران را بشنوند.

ما در آن نامه از جنابعالی تقاضا داشتیم با در نظر گرفتن راهبردهای خصمانه جمهوری اسلامی و لحاظ این حقیقت که دسترسی مجدد رژیم به منابع مالی بلوکه شده و رفع آن دسته از تحریم‌ها که سبب کسب درآمد می‌شود، کوچک‌ترین منفعت اقتصادی برای مردم ما نخواهد داشت و در مقابل باعث تغذیه شبه‌ نظامیان وابسته به رژیم و تشکیل شاخه‌های نظامی تازه در منطقه خاورمیانه و شعله‌ور شدن جنگ‌های نیابتی می‌گردد. ما امضا کنندگان آن نامه دارای هیچ پست و منصب حکومتی و لشکری نبودیم که از قِبَل تحریم‌ها و قاچاق کالاها که در انحصار مقامات لشکری و کشوری به ویژه سپاه پاسداران می‌باشد صاحب درآمدهای کلانی گردیم، بلکه اکثریت‌مان از قشر متوسط حتی پایین جامعه به شمار می‌آییم، همان قشری که زیر بار تحریم‌ها کمرش خمیده اما با درک این مهم که رفع تحریم‌ها در شرایط فعلی فقط به بقای دیکتاتوری جمهوری اسلامی و آتش‌افروزی‌‌اش کمک می‌کند، حاضر به تحمل آن شرایط بودیم.
جناب آقای بایدن؛ شما با نادیده گرفتن تجربیات عینی ما سعی کردید با رژیم حاکم بر ایران مدارا نموده و با آزاد کردن سرمایه‌های ملی مردم غارت شده ایران، دیدید که رژیم چه بلاهایی بر سر ما و مردم منطقه به ویژه اوضاع کنونی غزه آورده است.
دولت سیزدهم رئیسی با آنکه به کمک غیر مستقیم دولت شما روزانه به گفته خودشان نزدیک به ۲ میلیون بشکه نفت می‌فروختند و با آزاد شدن مطالبات ایران از کره جنوبی، چین، عراق و... نه تنها یک درصد از فقر و تورم عمومی را کم نکردند، بلکه مردم را با چنان فقر و فلاکتی مواجه نمود که کشور را به مرز انفجار رساند که در "جنبش ملی والادخت جاویدنام مهسا امینی" موسوم به "زن، زندگی، آزادی" همگان دیدند.
دوباره جوانان ما کف خیابان‌ها و درون بازداشتگاه‌ها قتل‌عام و شکنجه شدند چون شما حرف‌مان را باور نکردید، دوباره پول‌های بادآورده به سوی کارخانجات تولید موشک و پهپادها سرازیر شدند و دوباره حزب‌الله لبنان، ارتش دیکتاتور بشار اسد، حشدالشعبی عراق، حوثی‌های یمن، فاطمیون افغانستان، زینبیون پاکستان و البته حماس، تا بن دندان با آن موشک‌ها مسلح شدند و تدارکات وسیع مهیا شد تا بعد از فروکش کردن قتل‌عام مردم سوریه این بار با به راه انداختن جنگی دیگر در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، شاهد نابودی کامل غزه و مردم بی‌گناه و کودکان و زنانی باشیم که نمی‌دانستند جمهوری اسلامی تمامی تونل‌های زیرپای‌شان را با هزاران موشک و ده‌ها هزار قبضه سلاح‌های سبک و سنگین پر نموده است.
جناب آقای بایدن، شما بدجوری به ملل منطقه ظلم کردید، این روزها رژیم در برابر شکست‌های امنیتی‌اش چون ترور چند روز قبل اسماعیل هنیه، و برای زهر چشم گرفتن از مردم ایران دست به اعدام‌های وسیع در زندان‌ها زده است.
چند نفر از زندانیان مظلوم و بی‌گناه سنی مذهب ایران که بیش از ۸ سال است در زندان وکیل‌آباد مشهد محبوس بوده با تایید حکم اعدام‌شان توسط دیوان عالی در آستانه اعدامی هستند که با پرونده‌سازی دروغین وزارت اطلاعات قربانی شدند، برای جلوگیری از این همه بی‌عدالتی و شرارت فقط کافی‌ست دولت شما و اروپا یک بار برای همیشه با اعمال تحریم‌های سنگین و همه جانبه، و رفع آنها فقط به شرط رعایت کامل حقوق بشر و اجرای مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشری که این رژیم آن را پذیرفته و تمام اسناد حقوق بشری را تایید نموده، ملزم گردد.
مگر می‌شود کشوری عضویت سازمان ملل را بپذیرد و خود را متعهد به رعایت قوانین آن کند اما در عمل بزرگترین ناقض حقوق بشر باشد؟

.


"وضعیت کشور با "رأی درمانی" بهبود نمی‌یابد"

🟠 بیانیه تحریم و بایکوت انتصابات در دور دوم توسط ۵۵ تن از فعالان مدنی و سیاسی داخل و خارج کشور و درون زندان‌ها و چهره‌های شناخته‌ای شامل:
گوهر عشقی، نرگس محمدی، پوران ناظمی، شعله‌سعدی، نوری‌زاد، زعیم، طبرزدی، حاتمی، جعفری یزدی، خواستار، لعل‌محمدی، واحدیان شاهرودی، احمدی راغب و.....

هموطنان عزیز!
شرایط وخیم کشور با "رای درمانیِ" تجویز شده از سوی رژیم استبدادی هرگز بهبود نخواهد یافت!

هموطنان آزاده!
چنان که می‌دانید، شرایط کشور خصوصا در سال‌های گذشته هر روز اسفناک‌تر شده است.
فساد سازمان یافته، بی‌عدالتی، فقر و فلاکت مهیب شهروندان بی‌گناه، کشور را بدل به منجلابی کرده است که دست بالا، می‌توان آن را بهشت کاسبکاران و دلالان نفت، تسلیحات و آرمان شهر اختلاس گران لقب داد.
دوزخی که ۸۵ میلیون شهروند دردمند و مستاصل در آن گرفتار شده‌اند، دست‌پخت رژیمی است که رهبرانش از روز نخست با فریبکاری و "خدعه" نقاب دموکراسی و جمهوری‌خواهی به چهره زدند تا هولناک‌ترین اشکال استبداد مذهبی را در کشوری به قدمت فرهنگی و تاریخی ایران بر کرسی بنشانند‌.
چنین شد که پس از تجربه‌ای کوبنده و دردناک، اکنون پس از ۴۵ سال ملت ما به جرات یکی از تیره روزترین مردمان منطقه و حتی جهان محسوب می‌شوند.
در شرایطی که هر کدام از شما طعم تلخ فقر و فساد و سرکوب را با گوشت و خون خود چشیده‌اید، برشمردنِ این مصائب، زیره به کرمان بردن است.
ما به ذکر این نکته بسنده می‌کنیم که پس از سه جنبش اعتراضی و گسترده دی ۹۶، آبان ۹۸ و انقلاب "زن زندگی آزادی" که با کشتار و سرکوب وحشیانه حکومت طاعونی جمهوری اسلامی همراه شد، سخن گفتن از هر نوع مشارکت سیاسی یا رای دادن مردم به نامزدهای بی‌اختیار و دست چین شده حکومتی، طنزی تلخ و سیاه است.
به جرات می‌گوییم رژیم حاکم بر ایران ملغمه‌ای از بی‌قانون و استبداد و ارتجاع و شخص‌پرستیِ افراطی است و هیچ نسبتی با دموکراسی حتی به شکل ابتدایی و تقلیل یافته آن ندارد.

بنابراین در شرایط حاضر ما به عنوان مخالفانِ سیاست‌های حکومتِ اسلامی، باور داریم گره‌های کور حیات ایران و ایرانی تنها با رفتن این رژیم و زیر و رو شدن همه بنیان‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بر ساخته کارگزارانش باز خواهد شد.
کنش عدم مشارکت و پشت کردن به سناریوهای سرهم بندی شده حاکمیت، مردم را در جایگاه نیرویی قابل محاسبه و پتانسیل اعتراضی قدرتمند قرار خواهد داد.
حکومتیان نیز از امواج آگاهی، بیداری و اتحاد مردم ایران در هراسند.
سناریوی شتاب‌زده حذف کردن رئیسی و اعوان او، هیچ ارتباطی به تغییر ریل سیاست‌های کلی این حاکمیت ندارد و تنها نشانگر اختلاف سران مافیای سیاسی در دوران پسا خامنه‌ای است.
دورانی که بزودی فرا خواهد رسید.
ما باور داریم در گام نخست با اتحاد علیه استبداد حاکم، می‌توان موضع قدرتمند و تغییر ناپذیر خود را به جهان نشان دهیم و در گام‌های بعدی، برای گذار از این شرایط جهنمی به سوی یک دموکراسی چند صدایی و کثرت گرا، نیاز به گفتگو و همدلی نیروهای مترقی و روشنفکر و مبارز کشور داریم.
از این جنبه‌، ما فعالان مدنی سیاسی و ملی‌گرایان ایران تنها به حمایت شما مردم دردمند و آگاه ایران مستظهریم و از همه شما تقاضا داریم با تحریم هر نوع نمایش حکومتی و خط‌کشی قاطع در برابر راهزنان حاکم، زمینه تزلزل و سقوط این رژیم را فراهم کنید.
همه ما نیک می دانیم حکومت جمهوری اسلامی برای اثبات مشروعیت نداشته‌اش در سطح منطقه و جهان، نیاز به مشروعیت سازی داخلی و پروپاگاندای گسترده بین‌المللی دارد.
فرصتی که باید از او دریغ شود.
پس همانطور که در دور نخست این نمایش با عدم شرکت و اعلام آن در رسانه‌های مجازی عزم خویش را آشکار کردید، در دور دوم این سناریوی سست و لرزان نیز با اعلام نمودن تحریم این انتخابات نمایشی، پشت حاکمیت تبهکار را به خاک بمالید.

یقین داریم روز آزادی چندان دور نیست و با دوری از کیش پرستی، اختلافات ساختگی و تفرقه‌افکنیِ اُپوزیسیون نمایان در داخل و خارج کشور، می‌توانیم به مسیری روشن پا بگذاریم...
پاینده باد ایران آزاد

امضاها:
زرتشت احمدی راغب
سیروس اخوان
عباس اکرمی
شهلا انتصاری
حسن باقری‌نیا
نیما بهرامی
رحیم بندویی
وحید بهشتی
دیانا بیگلری فرد
شعله پاکروان
یاشار تبریزی
محسن‌ تقی‌زاده
کمال جعفری یزدی
عیسی‌خان حاتمی
سپیده حجامی
نسرین حسنی
ابراهیم حسن‌زاده
محمدولی حیدربیگی
هاشم خواستار
محمدرضا خسروی
عباس خرسندی
مصطفی دهباشی‌زاده
بهرام رحمانی وحید
احمد رحیمی
عین‌الله رضا‌زاده جویباری

.
گوهر عشقی و کمال جعفری یزدی: نمایش انتخاباتی را فاقد مبنا و مشروعیت می‌دانیم

متن کامل این پیام مشترک چنین است:

ما #گوهر_عشقی مادر جاویدنام ستار و #کمال_جعفری_یزدی از امضاکنندگان نامه معروف به چهارده امضاء، رای و نظر خویش در مورد شرایط اسف‌بار کشور را با شما مردم ایران که ولی‌نعمتان حقیقی هر حاکمیتی هستید، در میان می‌گذاریم.

"ملت ستمدیده ایران"

رژیم فاسد کنونی می‌کوشد با سرکوب گسترده و سیاست‌های ارعابی، به ما تلقین کند راهی برای برون‌رفت از شرایط موجود وجود ندارد و آنان که مانده‌اند، بَرده این سیستم غیرانسانی و جهنمی هستند، غافل از اینکه تاریخ نشان می‌دهد مردم ایران هیچ حکومت ستم‌کاری را تا ابد تحمل نمی‌کنند. به گمان ما، نیز تا تعیین تکلیف نهایی مردم با عمال سرکوبگر زمان زیادی باقی نمانده است.

اما شرایط اسفناک کنونی به‌طور مستقیم بر کیفیت زندگی، امکانات اجتماعی و دسترسی به فرصت‌های آموزشی و بهداشتی برابر خصوصا برای زنان و دخترانِ متهور ما تأثیر وحشتناکی گذاشته و شکاف‌های اجتماعی و فاصله طبقاتی را عمیق‌تر کرده است! به گمان ما این تبعیض جنسیتی و ستمِ سیستماتیک، موجبات اصلی انقلاب زن زندگی آزادی شده است.

اعدام فرزندان ملت ایران برای ایجاد رعب و وحشت و جلوگیری از فروریختن پایه‌های سست رژیم، امنیت و آرامش روانیِ بخش بزرگی از جامعه را سلب نموده و باعث شکل گرفتن فضای یاس، سرخوردگی و ماتم عمومی شده است. این افسردگی اجتماعی چون گسلی ژرف، جامعه ایران را در بَر گرفته و موجب خودکشی جوانان و نوجوانان، مهاجرت‌های گسترده و حتا فرار نخبگان از مملکت و افت شدید کیفیت زندگی جوانان کشورمان شده است.

البته همه می‌دانیم منظور اصلی حاکمیت قشری و مطلق‌گرا از این رفتارهای جنون‌آمیز چیست. رژیم اسلامی با وقوف به وجود گره‌های کوری که به دست خودش ایجاد شده است، مکارانه دست به اسراف منابع کشور گشوده، و با عَلَم کردن انتخاباتی دروغین که در بهترین شکل، انتصاباتی فرمایشی است، سعی دارد نمایشی از مشروعیت و شبه‌دموکراسی را در چشم جهانیان فرو کند.
ما این نمایش را فاقد هرگونه مبنا و مشروعیتی می‌دانیم و از مردم آگاه ایران می‌خواهیم آن را تحریم کنند.

در مورد ستمی که از سوی حاکمیتِ جمهوری اسلامی به اقوام ایرانی اعم از کرد، بلوچ، ترک، گیلک، عرب و... روا می‌شود آگاهیم و با همه شما همراه و هم‌صدا هستیم. در اینجا از ملت ایران تقاضا داریم در برابر تفرقه‌افکنی و ستم‌های حاکمیت سکوت نکنید و نگذارید به بهانه‌های واهی، ایرانیان را به جان یکدیگر بیندازند و با ایجاد فضای دو قطبی، توجه و تمرکز شما را از مشکلات اصلی کشور دور کنند. ما نیز حامی برابری حقوقی همه اقوام ایرانی و استیفای کامل حقوق آنان هستیم.

ما حکومت فاسد و بی‌کفایت جمهوری اسلامی را مقصر اصلی فقر و فلاکت گسترده هموطنان‌مان می‌دانیم. رژیم کنونی به جز اتلاف منابع حیاتی کشور و صرف پول‌های هنگفت برای آتش‌افروزی‌های منطقه‌ای و البته دزدی و اختلاس و غارت خزانه ملی ایران، خدمتی به اقتصاد و کرامت انسانیِ شهروندان ایرانی نکرده است.

کارگرانِ بی‌حقوق و نومید، تحصیل کردگان بیکار و بی‌آینده، انبوه جوانان مستاصل، زندگی تحتِ حاکمیت جمهوری اسلامی را به دوزخی بزرگ برای بیشتر اقشار و گروه‌های اجتماعی تبدیل کرده است. حذف گوشت، مرغ و تخم‌مرغ و مواد پروتئنی، میوه و نان و بسیاری از اقلام پایه‌ای از سفره مردم، فاجعه‌ای آشکار است که در ادوارِ تاریخی کم‌نظیر بوده است.

امروز اکثریت مردم ما تنها به دنبال زنده ماندن هستند نه زندگی کردن. چنین است که زباله‌گردی نیز بدل به شغل می‌شود و گودهای حاشیه شهرها، هر روز بزرگ‌تر می‌گردد. مقصر اصلی این سقوط آزاد هولناک، غارتگرانِ حاکم‌اند.

به گمان ما تا حاکمیت فعلی با فساد و خشونت لجام‌گسیخته به کارش ادامه دهد، امیدی برای نجات این کشور وجود نخواهد داشت، برای همین نه تنها از ملت ایران، بلکه از جامعه جهانی می‌خواهیم مردم ستمدیده ایران را حمایت کنند تا خودِ آنان این بنای پوسیده را ویران کنند و به آزادی واقعی برسند.

ما تاکید می‌کنیم ملت ایران با هیچ ملتی در جهان دشمنی ندارد و این رژیم حاکم است که بدون نظر مردم، بر آتش کینه نژادی، تفرقه و تروریسم می‌دمد تا منطقه و جهان را ناامن کند و از آب گل‌آلود ماهی بگیرد. در همین پیوند، از ایرانیان خارج کشور، نیز تقاضا می‌کنیم با حرکت در مسیر درست انقلاب زن زندگی آزادی و بازتاب دادن صدای هموطنان‌شان در داخل کشور، اجازه ندهند فرصت‌طلبان سیاسی از احساسات آنان سوءاستفاده کنند.
امیدواریم به‌ زودی شاهد تغییراتی عمیق به دست مردم ایران در افق سیاسی میهن باشیم، تا آن زمان با شما همراه خواهیم بود.

دوم اسفند ۱۴۰۲ شمسی
پاینده باد ملت ایران
زنده باد

https://t.me/sepidehdamTv/2465

.
🟠 گفتگوی سپیده حجامی در برنامه سمت نو پیرامون نخستین جشنواره بین‌المللی زن، زندگی، آزادی
.

.
#رسانه_سپیده_دم
#زن_زندگی_آزادی
#سمت_نو
#سمتنو
#حمایت_کنیم
#نخستین_جشنواره_زن_زندگی_آزادی
‌
.



https://t.center/sepidehdamTv

.
🟠 ترانه "زن، زندگی، آزادی"
با صدای حسن شماعی‌زاده
.
#رسانه_سپیده_دم


https://t.center/sepidehdamTv

.
🟠 تیزر مراسم پایانی اولین فستیوال هنری "زن، زندگی، آزادی" با حضور پرویز صیاد


اختتامیه جشنواره فیلم و هنرهای تجسمی "زن، زندگی، آزادی" در سالن کی مک، ونکوور کانادا با حضور افتخاری جناب پرویز صیاد و پخش فیلم چک پوینت برگزار می‌شود.

زمان: ۱۹ ژانویه از ساعت ۱۷ تا ۲۱
مکان: سالن
Kay Meek Art Centre

لینک رزور بلیط 👇
https://kaymeek.com/events/woman-life-freedom-0119?fbclid=PAAaYKUSkT7t9Divvza1_N1o5dR8vR8E_X6P0ml2xF0SFVf-Fpu6usYPBZTgg
.


https://t.center/sepidehdamTv

.
🟠 مراسم پایانی اولین فستیوال هنری "زن، زندگی، آزادی" با حضور پرویز صیاد

لینک رزور بلیط 👇
https://kaymeek.com/events/woman-life-freedom-0119?fbclid=PAAaYKUSkT7t9Divvza1_N1o5dR8vR8E_X6P0ml2xF0SFVf-Fpu6usYPBZTgg
.


https://t.center/sepidehdamTv

.
🟠 حکومتی / مردمی
تقسیم‌بندی سلبریتی‌ها توسط جامعه آگاه ایران
✍️ #سپیده_حجامی
حمایت ایرانیان از هنرمندانی چون #مهدی_یراحی #توماج_صالحی و #سامان_یاسین که در همراهی با مردم، از هنرشان برای روشن نگه داشتن چراغ انقلاب زن زندگی آزادی استفاده کردند، بار دیگر ثابت کرد جامعه امروز ایران تفاوت سلبریتی مردمی و حکومتی را درک کرده‌اند.
با توجه به افزایش تنش‌های مردم و حکومت، و عملکرد سلبریتی‌ها، جامعه ایران آن‌ها را به دو دسته تقسیم کرده‌اند: حکومتی و مردمی
جامعه ایران آگاه‌تر از گذشته، راهش را از حکومت جدا کرده و با چشم باز عملکرد سلبریتی‌ها را رصد می‌کند. امروزه برای بخش عمده‌ای از این جامعه، سلبریتی‌ها بت و قابل ستایش نیستند، ایرانیان بابت اعتباری که به سلبریتی محبوب خود داده‌اند، از او همراهی و همدلی طلب می‌کنند، این مردم بی‌پرده احساسات خود را در مورد کارنامه و اعمال سلبریتی‌ها بیان می‌کنند، حال دیگر از سر احساسات زودگذر، بی‌دلیل برای کسی کف نمی‌زنند و اجازه نمی‌دهند کسی از آن‌ها بعنوان نردبان ترقی سواستفاده کند، جامعه ایران حق‌خواهی را مشق می‌کند، اظهارنظر شجاعانه در مورد سلبریتی‌های وابسته به حکومت یک گام رو به جلو برای جامعه ایران محسوب می‌شود و این موضوع باعث شده سلبریتی‌ها به فکر واداشته شوند که طرف درست را انتخاب کنند زیرا خوب می‌دانند در ایرانِ آزادِ فردا، جایی در دل مردمی که در بزنگاهِ نیاز، پشت‌شان را خالی کرده‌اند، ندارند.
مرز بین سلبریتی حکومتی و مردمی روز به روز مشخص‌تر می‌شود و جامعه ایران آگاهانه این متر و معیار را تعیین و راه خود را از حکومت و سلبریتی‌های حکومتی به خوبی جدا کرده، شکاف کوچکی که روزی بین مردم و حکومت وجود داشت، حال به دره‌ای عمیق مبدل گشته و این دره پرتگاه آن دسته از افرادی‌ست که از تریبون و امکاناتی که در اختیار دارند برای ایران بهره نبرده‌اند...
تاریخ گواه این حکایت است و ثابت شده که هیچ مدال و جایزه‌ای در جهان، به اندازه محبوبیت مردمی ارزش ندارد، و امروز سلبریتی‌های آگاه ایرانی در هر زمینه‌ای، به خوبی این مهم را درک کرده و همراه و همدل با جامعه شریف و فهیم ایران پیش می‌روند، آن دسته هم که رهرو حاکمان جمهوری اسلامی هستند، کافیست در آینه خود را بنگرند تا متوجه شوند که تکلیف و آینده‌شان چیست...
به خاطر بیاورید هنگام صعود تیم فوتبال ایران به جام جهانی و در پی آن واکنش‌های مردمی...
ایرانیان برخلاف معمول بابت برد و صعود به جام جهانی پایکوبی نکردند و دچار احساسات زودگذر نشدند، بلکه آگاهانه به تحلیل تیم صعود کننده پرداخته، و شجاعانه اعلام کردند این تیم، تیم ملی ایران نیست، تیم ملی جمهوری اسلامی‌ست، و برد آن برای ایرانیان اهمیتی ندارد...
در زمان برگزاری فستیوال کن هنگامی که فیلمساز ایرانی اصغر فرهادی در آن برنده جایزه بزرگ کن شد، برخلاف سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ که موج عظیمی از شادی مردمی برای کسب جوایز اسکار فرهادی به راه افتاد، این‌بار عده زیادی اعلام کردند که برنده شدن این فیلمساز آن‌ها را خوشحال نکرده، زیرا که او را هنرمندی حکومتی می‌دانند و جایزه او متعلق به حکومت جمهوری اسلامی‌ست، نه ایران...
هنگام کسب مدال طلای جواد فروغی، در رشته تیراندازی در المپیک هم، بخش عمده‌ای از جامعه ایران نه تنها شادی نکردند، که آن را مایه شرمساری دانستند، زیرا که او را ورزشکاری حکومتی می‌دانند...
از سویی کاربران ایرانی در شب صعود به جام جهانی ترجیح دادند از احساس‌شان درباره وریا غفوری بنویسند، چرا که او را از خود و همراه و همدل با مردم می‌دانند...
دیوار مرزی بین حکومت و مردم روز به روز مستحکم‌تر و بلندتر می‌شود و آنانکه امروز در آن سوی دیوار و کنار حکومت می‌مانند، فردا بازنده‌ای بیش نخواهند بود.
متن: #سپیده_حجامی
#مهدی_یراحی
#هنر_متعهد

https://t.me/sepidehdamTv/1806

جشنواره «زن،زندگی،آزادی» در سال اول بر دو بخش اصلی «فیلم کوتاه» و «هنرهای تجسمی» تمرکز دارد.
مسلما از روز اول تفکر بر گرایش‌های هنری بیشتری بود که به علت عدم امکانات موجود، ما از بین هنرهای هفتگانه سال اول را در اندازه کوچکتری برنامه‌ریزی کردیم. در روند کلی این رخداد فرهنگی برای سال‌های آینده، رشته‌های ادبیات و همچنین موسیقی و تئاتر و رقص به بخش‌های موجود جشنواره افزوده خواهند شد.

🌿 نحوه شرکت در جشنواره به چه شکل است؟
_تعدادی زیادی از علاقه‌مندان در داخل و خارج از ایران علاقمند به شرکت در جشنواره می‌باشند. برای برخی از دوستان که نگرانند با شرکت در جشنواره دچار مشکل شوند، پیشنهاد می‌کنم با نام هنری خود و آدرس ایمیلی متفاوت در جشنواره شرکت کنند. دبیران جشنواره با درک مشکلات موجود، هیچ تاکیدی بر نام و هویت واقعی صاحب اثر ندارند و شرکت‌کنندگان می‌توانند با نام مستعار در جشنواره شرکت کنند و در صورت قبولی اثر، لوح تقدیر و جایزه به آن نامی که در جشنواره اعلام شده است اهدا خواهد شد.

🌿 حرف آخری اگر دارید، بفرمایید.
_تفکر برپایی جشنواره «زن زندگی آزادی» ریشه در اندیشه پاکِ هنرمندانی که دل در گروی وطن دارند و در این راه از آسایش روانی و مالی خود مایه گذاشته اند، دارد.
هنر همواره در تاریخ رخدادهای اجتماعی بشر از جایگاهی پیشرو و موثر برخوردار بوده است. هدف این جشنواره هم کمک به این روند هنری و برداشتن گامی‌ست در جهت ساختن بستری مورد اعتماد و قابل دسترس برای هنرمندان در این خیزش و تحول اجتماعی.
دست اندرکاران جشنواره و شرکت‌کنندگان و همه کسانی که در برپایی جشنواره کمک می‌کنند در این راه  با ما همراه خواهند بود و اثری که از جشنواره باقی می‌ماند در تاریخ هنر ایران ثبت خواهد شد.

سایت جشنواره :
http://wlffestival.art
اینستاگرام جشنواره:
https://www.instagram.com/wlffestival/


https://t.me/sepidehdamTv/2181

🟠 اولین دوره جشنواره هنری «زن، زندگی، آزادی»

گفتگوی رسانه سپیده‌دم با ایمان صفائیان دبیر اجرایی جشنواره «زن، زندگی، آزادی»
🌿 ایده اولیه برگزاری این جشنواره چگونه شکل گرفت؟
_ ایده برگزاری این جشنواره درست پس از خیزش مردم ایران پس از قتل حکومتی حزن‌آلود مهسا امینی در تهران بوجود آمد. در همان روزهای ابتدایی خیزش مردم ایران ،در آبان سال ۱۴۰۱ هنگام صحبت‌هایی که با دوستان هنرمندم در ایران داشتم ایده جشنواره در پاسخ به این سوال که: «تکلیف آثار هنری در زمینه‌های فیلمسازی، عکاسی، نقاشی، گرافیک، موسیقی، شعر، داستان و... که در این ایام از ذهن و روح هنرمندان تراوش می‌کند و پدید می‌آید، چه خواهد شد؟»
شوربختانه نگاه ایدئولوژی‌وار و گزینشی در ایران بر آثار هنرمندان، همواره سبب سانسور و همچنین حذف هنر بوده است. به همین دلیل لزوم تاسیس یک پلتفرم مشخص برای ثبت و ذخیره آثار هنری مرتبط با این رویدادها در ذهن ما شکل گرفت. دلیل آن هم مشخصا نبودن ساز و کاری مناسب در ایران جهت حمایت از هنرمندان است.
همانطور که می‌دانید، در این ایام رخدادها سریع و غیر قابل پیش بینی است. رویدادهایی که به شدت ذهن و روح هنرمند را به خود مشغول می‌کند، رویدادهایی گاه به شدت حزن‌آور و گاه پر امید و شورانگیز که همه در ذات خیزش مردمی وجود دارد و می‌تواند منبع الهام قوی برای تولید آثار هنری باشد.
نگاه حذفی به هنرمندان در ایران، ما را بر آن داشت که با تولید بستر مناسب در قالب یک جشنواره علاوه بر جمع‌آوری آثار هنرمندان و حفظ آن در مکانی مناسب و قابل دسترس برای عموم «سایت جشنواره»، همچنین بتوانیم با توجه به قابلیت آنلاین بودن جشنواره، هنرمندان ایرانی را از شهرهای بزرگ تا روستاهای کشور و همچنین هنرمندان ایرانی و غیرایرانی خارج از ایران را به هم‌میهنان و جهانیان معرفی کنیم.

🌿 تقویم اجرایی جشنواره به چه صورت است؟
_کار بر روی جشنواره «زن،زندگی،آزادی» حدودا از آبان سال ۱۴۰۱ در ایران آغاز و از ۶ ماه پیش زیرساخت‌های اجرایی مقدمه‌چینی و بعد از فراز و فرودهای فراوان آغاز به کار کرد.
افتتاحیه جشنواره در تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، انجام پذیرفت و یک از علت‌های مهم در اطلاع‌رسانی دیرهنگام جشنواره، امنیت جانی و روانی عوامل فنی جشنواره‌ست که در الویت اصلی دست اندرکاران جشنواره بوده است. از ۳۱ اکتبر پذیرش آثار آغاز شده و در ژانویه ۲۰۲۴ اختتامیه جشنواره برگزار خواهد شد.
🌿 این جشنواره از سوی چه ارگان و سازمانی حمایت می‌شود؟
_جشنواره توسط انجمن دماوند
"Damavand Culture & Art Society"
در ونکوور کانادا که انجمنی غیر دولتی است حمایت و پشتیبانی می‌شود. تمامی سعی و تلاش انجمن دماوند در دور اول جشنواره، ایجاد فضای اعتماد در هنرمندان صاحب اثر در فرستادن کار هنری به جشنواره وسپس معرفی و نمایش فاخر و مناسب کارهای هنری منتخب در جشنواره می‌باشد.
از مواردی که از آغاز کار بر روی جشنواره مورد توافق و نظر دوستان همکارم در انجمن دماوند و دبیران جشنواره بوده است، عدم وابستگی سیاسی و حزبی جشنواره به گروه و یا تفکر خاص بوده است به گونه‌ایی که استقلال هنری جشنواره همواره در اولویت دست اندکاران بوده است. در همین راستا هزینه‌های جشنواره تاکنون از کمک‌های شخصی و دوست‌داران فرهنگ و هنر ایران تامین شده و ما از هیچ گروه و یا سازمان دولتی و  سیاسی به جهت حفظ استقلال روح جشنواره کمک نگرفته‌ایم.
قطعا حمایت‌های مردمی می‌تواند در مانایی و کیفیت جشنواره تاثیر مستقیمی داشته باشد.

🌿 کمی درباره دست‌اندرکاران جشنواره توضیح دهید.
_از نقاط قوت نخستین دوره جشنواره «زن،زندگی،آزادی» همکاری با هنرمندان اهل فن با سابقه در قالب دبیران و گروه داوران جشنواره می باشد.
سابقه هنری و فعالیت‌های دبیران هنری و داوران در وب سایت جشنواره موجود است. دبیر کل و دبیران بخش سینما و هنرهای تجسمی، از فارغ التحصیلان رشته‌های مرتبط با سابقه کاری روشن و طولانی در زمینه هنری مربوطه در ایران و همچنین سابقه همکاری و شرکت در جشنواره‌های جهانی می‌باشند، حضور این عزیزان هنرمند، وزن هنری جشنواره را پر بار و قابل اعتماد می‌کند.
دیگر همکاران و عوامل هم تا روز آزادی ایران نامشان محفوظ خواهد ماند و به قطع تاریخ هنر ایران مدیون محبت و دلیری این مهربانان خواهد بود.

🌿 جشنواره «زن، زندگی، آزادی» چه هدفی را دنبال می‌کند؟
_با توجه به عنوان جشنواره به روشنی می‌توان دریافت که با توجه به رویدادهای پیاپی در ایران، جنبش اخیر و مطالبات خاصی که در اندیشه‌های مردم ایران بوجود آمده، طبیعتا فضای جشنواره هم به نمایش رویدادها و خواست‌های مردم ایران در موارد: تبعیض‌های جنسیتی و نگاه ایدئولوژیک به زنان و مقوله آزادی بیان و خشونت‌های ناشی از سرکوب افکار و مفاهیم مربوط به انسان و انسانیت اختصاص دارد.

.
گفتگوی رسانه سپیده‌دم با دبیر اجرایی جشنواره زن زندگی آزادی


https://t.center/sepidehdamTv

https://t.me/sepidehdamTv/2074


.
🟠 روایت و درخواست کمک #الهام_مدرسی، یکی از بازداشت‌شدگان جنبش #زن_زندگی_آزادی که در حال حاضر با بیماری در کشور ترکیه دست و پنجه نرم می‌کند:
🌿 ‏«من، الهام مدرسی که در جنبش "زن، زندگی، آزادی" حضوری فعال داشتم، به همراه هم‌رزمانم دستگیر شدم. در تاریخ ۱۱ آبان۱۴۰۱ دوازده نفر از ماموران سرکوب به منزل‌مان یورش آوردند، مادرم را با خشونت هل دادند، روی سر مادر و برادرم اسلحه(کلت) گذاشتند، به من چشم‌بند زدند و بردند.
‏تلفن و لپ‌تاپ اعضای خانواده را نیز ضبط کردند. همان روز به علت نداشتن جا در بازداشتگاه اطلاعات، به زندان کچویی منتقل شدم. خانواده‌م ۱هفتهٰ کامل در بی‌خبری مطلق بودند و هر بار به اطلاعات و ارگان‌های مختلف مراجعه کردند، پاسخ گرفتند: اینجا نیست!
در نهایت ‏یکی از زندانیان توسط خانواده‌اش به مادر و برادرم از محل بازداشت من اطلاع داد. تمام مدت تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی از جمله ضرب و شتم شدید که در نهایت منجر به خونریزی داخلی من شد، «ماموران اطلاعات برگهٰ سونوگرافی‌م را از بیمارستان گرفتند و پاره کردند.» و‌ همچنین شکنجه‌های روحی بودم، ‏به دروغ می‌گفتند که برادرم در اتاق مجاور تحت شکنجه ماموران است یا مدام من را تهدید به تجاوز می‌کردند، تلاش آن‌ها برای گرفتن اعتراف اجباری بود که بگویم "اسحله داشته‌ام و عضو حزب کومله‌ی کردستان هستم." درحالیکه من فقط به اوضاع ایران اعتراض داشتم و در مقابل ظلمی که به مردم می‌شد ‏ایستاده بودم! من را ۱۴۰ ساعت بازجویی کردند. هر روز از ساعت ۷ صبح تا ۱۱ شب.
همهٰ این فشار‌ها برای پذیرش اعتراف اجباری کذایی بود و چون زیر بار نمی‌رفتم هر بار متحمل شکنجه‌های بیشتر و شدیدتری می‌شدم. بارها خانواده‌ام را تهدید کردند، شکنجهٰ روحی من و خانواده‌م برایشان لذتبخش بود ‏سناریویی که برای ما طرح‌ریزی کرده بودند این بود که تحت شکنجه به عضویت در حزب کومله اعتراف کنم و در نهایت این اعترافات اجباری منجر به صدور حکم اعدام برای من بشود، در کیفرخواست هم برایم اتهام "محاربه" صادر کرده بودند. در تمام مدتی که بازداشت بودم به داروهایم و مراقبت پزشکی دسترسی ‏نداشتم حال عمومی من روز به روز بدتر می‌شد تا اینکه توسط بهداری به بیمارستان اعزام شدم با وجود دستور پزشکان بیمارستان رجایی مبنی بر بستری شدن بعلت افزایش آنزیم‌های‌ کبدی، از انتقال به بیمارستان ممانعت کردند و من را به زندان برگرداندند. در بهداری زندان بدلیل درد شدیدی که از ناحیه کبد داشتم ‏به من آمپول‌هایی تزریق می‌شد که حالم را بدتر می‌کرد چنانکه حتی به سختی قادر به نفس کشیدن بودم.
این روند ادامه داشت تا مطمئن شدند که دچار سیروز‌‌ کبدی شدم. پس از گذشت هفته‌ها از نبود دارو، تزریق آمپول‌های ناشناس در بهداری و همزمان با اعتصاب غذا در اعتراض به شرایط زندان، دچار افت ‏شدید اکسیژن خون شدم که در نهایت مقامات زندان ترسیدند و به بیمارستان انتقالم دادند. دادستانی البرز در تاریخ ۱۴۰۱/۱۰/۲۸ از ترس اینکه مبادا در زندان بمیرم، در رسانه‌های داخلی اعلام کرد که من ۲ بهمن ۱۴۰۱ با قید وثیقه پنج میلیاردی از زندان آزاد شدم هرچند که باز هم ‏خودم و خانواده‌ام توسط شماره‌های ناشناس تهدید به مرگ، و مدام به وزارت اطلاعات احضار و بازجویی می‌شدیم‌. تهدید به مرگ! احضار! بازجویی! محکوم به سکوت و از حقوق شهروندی نیز محروم شده بودم.
باید برای تهیه دارو‌‌هایم از بیمه تاییدیه دریافت می‌کردم و هربار با سختی و اذیت‌های ‏فراوان تایید می‌کردند، گاها در داروخونه‌ها به محض شنیدن اسمم دارو تمام می‌شد. اگر هم حرفی می‌زدم می‌گفتند «سر و صدا کنی می‌گیم بیان ببرنت» در نهایت به خاطر تهدید و فشارهای امنیتی روی خودم و خانواده‌ام مجبور به ترک خاکی شدیم که برایش تا مرز جان جنگیدیم. اکنون در ترکیه در بلاتکلیفی ‏مطلق به‌سر می‌برم. بخاطر حال عمومی وخیم و از دست دادن بخش عمده‌ای از کبدم دو الی سه روز هفته در بیمارستان بستری هستم نمی‌دانم با وجود نداشتن بیمه و هزینه‌های بالای درمان تا کی میتوانم زنده بمانم. از آزادیخواهان و سران مبارزه تقاضای همفکری و کمک دارم جانم فدای ایران، پاینده‌ باد ایران»

لینک جهت کمک مالی به #الهام_مدرسی در اینستاگرام رسانه سپیده‌دم استوری شده است
👇
@sepidehdam.media
.

https://t.center/sepidehdamTv

نسخه فارسی کتاب زن زندگی آزادی از مرجان ساتراپی

.
مرجان ساتراپی، هنرمند ایرانی، ‏کتاب مصوری به زبان فرانسوی با عنوان «Femme Vie Liberté» به معنای زن زندگی آزادی گردآوری کرده، که با جزئیات به چگونگی روند انقلاب #زن_زندگی_آزادی از ابتدا تا به امروز پرداخته است.
این کتاب شامل بخش‌هایی چون:
_ ‏جزئیات کامل مرگ ‎#مهسا_امینی و اتفاقات روزهای اول، مانند عکسی که ‎#نیلوفر_حامدی در بیمارستان ثبت کرد
_ ترانه «برای» شروین حاجی‌پور «متن آهنگ خط به خط با رسم شکل توضیح داده شده است»
_ ‏اتفاقات مهم انقلاب، مانند پیوستن دانش‌آموزها به انقلاب و یا دانشجویانی که سلف را مختلط کردند...
_ مسمومیت شیمیایی دانش‌آموزان
_ اعدام #مجیدرضا_رهنورد _محسن_شکاری #محمدمهدی_کرمی و #سید_محمد_حسینی
_ «آقازاده‌ها» و نقش آنان در پروپاگاندای جمهوری اسلامی
_ ‏وقایع ورزشی مانند ‎#دختر_آبی ، شطرنج و مقاومت ورزشکارها
_ جانباختگان راهِ آزادی و زندانیان انقلاب زن زندگی آزادی

🟠 ‏طبق گفته مرجان ساتراپی ورژن فارسی این کتاب به طور رایگان در اختیار ایرانی‌ها گرفته است.
🟠 دانلود نسخه فارسی کتاب در کانال تلگرام رسانه سپیده‌دم

https://t.center/sepidehdamTv

.
🟠 صحبت‌های فرامرز کلانتری، دبیر تحریریه رسانه سپیده‌دم در «همایش بزرگ ایرانیان» به مناسبت سالگرد انقلاب #زن_زندگی_آزادی
.
فرامرز کلانتری با اشاره به
_ جنایت‌های جمهوری اسلامی در ۴ دهه گذشته
_ آغاز انقلاب زن زندگی آزادی
_ سؤاستفاده جمهوری اسلامی از اختلاف میان اپوزیسیون
_ صندوق رای در ایرانِ آزادِ فردا
و نقش مهم مبارزان داخل ایران همچون دکتر کمال جعفری یزدی، عباس واحدیان شاهرودی و محمد مهدوی‌فر، گفت:
«ما ایرانیان در هر کجای دنیا، باید با هم متحد شویم تا با یک انقلاب چند ریشتری، علی خامنه‌ای و حکومت جنایتکارش را به زیر بکشیم»
.
#رسانه_سپیده_دم
#فرامرز_کلانتری
#خامنه_ای_ضحاک_میکشیمت_زیر_خاک
#سالگرد_مهسا
#ایران_آگاه_آزاد_آباد
#دکتر_کمال_جعفری_یزدی
#ما_ملت_کبیریم_ایران_را_پس_میگیریم
#عباس_واحدیان_شاهرودی
#محمد_مهدوی_فر
#بیانیه۱۴
#شانزدهم_سپتامبر
#مهدی_یراحی
#به_عقب_برنمیگردیم
#نه_به_جمهورى_اسلامى
.

https://t.center/sepidehdamTv

بعد اون هربار رفتم برای معاینه پزشکی پیش همون دکتر ‏هیچوقت پول ویزیت ازم نگرفت.
تقریبا ۲ ماه از اون عمل گذشت و در تمام مدت، تو چشم راستم چندتا لکه سیاه بود و درست نمی‌دیدم. بعدا که معاینه کردیم فهمیدیم که یه تیر، با فاصله میلیمتری در شبکیه چشم راستم قرار داره و شاید اگه یکی دوروز دیرتر می‌فهمیدیم، بیناییم کامل از دست می‌رفت.
‏چشم راستم رو عمل کردیم و گلوله رو در آوردیم «۲تا تیر دیگه هنوز توی چشم راستم هست و خطر کامل رفع نشده»
بعد اون ۲بار چشم چپم رو جراحی کردم، یکبار تخلیه و سپس پروتز.
‏تو این یکسال بخاطر جراحی‌های پشت هم و اوضاع سلامتیم نتونستم به تحصیلم برسم و جز امتحانات اصلی، کل سال رو نتونستم برم مدرسه.
چون اوایل جنبش تیر خوردم و تا چند ماه بعد تظاهرات خیابانی ادامه داشت و انقلاب تو پوست شهرها می‌جنبید، برام مهم نبود چه اتفاقی برام افتاده، ‏یا بهتره بگم هنوز "گرم" بودم.
هر چقدر زمان می‌گذشت، تروما و آسیب درون من بیشتر می‌شد، صدای بلند، جمعیت و موتور، جزو فوبیاهام شده بود و اوضاع طوری بود که می‌ترسیدم حتی از خونه برم بیرون.
وضعیت جسمیم هم تعریفی نداشت، عمل، درد، عمل.
‏نمی‌تونستن تیرهای توی سر و صورتم رو دربیارن، تصورم اینه قیافه‌ام خیلی بد شده و روزی نبود/نیست که سمت چپ صورتم رو با موهام نپوشونم.
اوضاع چشم راستم؟ این اواخر بخاطر آب مروارید و ۲ تا ساچمه‌ای که هنوز توی چشمم هست، بیناییم کمتر شده.
‏تا جایی که تونستم تلاش کردم برای موندن، اما برای کامل از دست ندادن بیناییم در نهایت از کشور خارج شدم.
حسم چیه؟ ناراحتم و تا عمق وجودم احساس درد و سوزش می‌کنم، اما مجبور بودم.
کاش زندگی‌مون طور دیگه‌ای بود و مجبور نبودیم برای به دست آوردن کمترین حقوق‌مون، اینهمه درد رو تحمل کنیم.
‏کاش مجبور نبودیم تو سنی که وقت بچگی کردن هست، مبارزه کنیم و سنگینترین بها رو بدیم.
اگر برمی‌گشتم به گذشته، بازم می‌رفتم «شاید عینک ایمنی می‌زدم مثلا، شما یادتون نره بزنید»
پشیمون نیستم، به زن زندگی آزادی، مردم و این انقلاب ایمان دارم.
به امید آزادی و پیروزی هرچه زودتر نور، بر تاریکی✌🏻»
#عسل_جزیده


https://t.me/sepidehdamTv/1836?single

.
🟠 حکومتی / مردمی
تقسیم‌بندی سلبریتی‌ها توسط جامعه آگاه ایران
✍️ #سپیده_حجامی
حمایت ایرانیان از هنرمندانی چون #مهدی_یراحی #توماج_صالحی و #سامان_یاسین که در همراهی با مردم، از هنرشان برای روشن نگه داشتن چراغ انقلاب زن زندگی آزادی استفاده کردند، بار دیگر ثابت کرد جامعه امروز ایران تفاوت سلبریتی مردمی و حکومتی را درک کرده‌اند.
با توجه به افزایش تنش‌های مردم و حکومت، و عملکرد سلبریتی‌ها، جامعه ایران آن‌ها را به دو دسته تقسیم کرده‌اند: حکومتی و مردمی
جامعه ایران آگاه‌تر از گذشته، راهش را از حکومت جدا کرده و با چشم باز عملکرد سلبریتی‌ها را رصد می‌کند. امروزه برای بخش عمده‌ای از این جامعه، سلبریتی‌ها بت و قابل ستایش نیستند، ایرانیان بابت اعتباری که به سلبریتی محبوب خود داده‌اند، از او همراهی و همدلی طلب می‌کنند، این مردم بی‌پرده احساسات خود را در مورد کارنامه و اعمال سلبریتی‌ها بیان می‌کنند، حال دیگر از سر احساسات زودگذر، بی‌دلیل برای کسی کف نمی‌زنند و اجازه نمی‌دهند کسی از آن‌ها بعنوان نردبان ترقی سواستفاده کند، جامعه ایران حق‌خواهی را مشق می‌کند، اظهارنظر شجاعانه در مورد سلبریتی‌های وابسته به حکومت یک گام رو به جلو برای جامعه ایران محسوب می‌شود و این موضوع باعث شده سلبریتی‌ها به فکر واداشته شوند که طرف درست را انتخاب کنند زیرا خوب می‌دانند در ایرانِ آزادِ فردا، جایی در دل مردمی که در بزنگاهِ نیاز، پشت‌شان را خالی کرده‌اند، ندارند.
مرز بین سلبریتی حکومتی و مردمی روز به روز مشخص‌تر می‌شود و جامعه ایران آگاهانه این متر و معیار را تعیین و راه خود را از حکومت و سلبریتی‌های حکومتی به خوبی جدا کرده، شکاف کوچکی که روزی بین مردم و حکومت وجود داشت، حال به دره‌ای عمیق مبدل گشته و این دره پرتگاه آن دسته از افرادی‌ست که از تریبون و امکاناتی که در اختیار دارند برای ایران بهره نبرده‌اند...
تاریخ گواه این حکایت است و ثابت شده که هیچ مدال و جایزه‌ای در جهان، به اندازه محبوبیت مردمی ارزش ندارد، و امروز سلبریتی‌های آگاه ایرانی در هر زمینه‌ای، به خوبی این مهم را درک کرده و همراه و همدل با جامعه شریف و فهیم ایران پیش می‌روند، آن دسته هم که رهرو حاکمان جمهوری اسلامی هستند، کافیست در آینه خود را بنگرند تا متوجه شوند که تکلیف و آینده‌شان چیست...
به خاطر بیاورید هنگام صعود تیم فوتبال ایران به جام جهانی و در پی آن واکنش‌های مردمی...
ایرانیان برخلاف معمول بابت برد و صعود به جام جهانی پایکوبی نکردند و دچار احساسات زودگذر نشدند، بلکه آگاهانه به تحلیل تیم صعود کننده پرداخته، و شجاعانه اعلام کردند این تیم، تیم ملی ایران نیست، تیم ملی جمهوری اسلامی‌ست، و برد آن برای ایرانیان اهمیتی ندارد...
در زمان برگزاری فستیوال کن هنگامی که فیلمساز ایرانی اصغر فرهادی در آن برنده جایزه بزرگ کن شد، برخلاف سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ که موج عظیمی از شادی مردمی برای کسب جوایز اسکار فرهادی به راه افتاد، این‌بار عده زیادی اعلام کردند که برنده شدن این فیلمساز آن‌ها را خوشحال نکرده، زیرا که او را هنرمندی حکومتی می‌دانند و جایزه او متعلق به حکومت جمهوری اسلامی‌ست، نه ایران...
هنگام کسب مدال طلای جواد فروغی، در رشته تیراندازی در المپیک هم، بخش عمده‌ای از جامعه ایران نه تنها شادی نکردند، که آن را مایه شرمساری دانستند، زیرا که او را ورزشکاری حکومتی می‌دانند...
از سویی کاربران ایرانی در شب صعود به جام جهانی ترجیح دادند از احساس‌شان درباره وریا غفوری بنویسند، چرا که او را از خود و همراه و همدل با مردم می‌دانند...
دیوار مرزی بین حکومت و مردم روز به روز مستحکم‌تر و بلندتر می‌شود و آنانکه امروز در آن سوی دیوار و کنار حکومت می‌مانند، فردا بازنده‌ای بیش نخواهند بود.
متن: #سپیده_حجامی
#مهدی_یراحی
#هنر_متعهد

https://t.me/sepidehdamTv/1806