#عصمت 🔹مسئله عصمت، مسئله اى است كه در بخش نبوت عامه، از آن گفت و گو میشود عصمت از ويژگى هاى عمومى انبياى الهى است كه موجب امتياز و برترى آنان بر ديگران مى شود فرقه هاى اسلامى، عصمت را در پيامبر شرط مى دانند، اما درباره جزئيات و حدود آن اختلاف نظر دارند درباره كسى كه پس از پيامبر (ص)، رهبرى و امامت جامعه اسلامى را بر عهده مى گيرد اين پرسش مطرح است كه آيا در او نيز عصمت شرط است؟ پاسخ فرقه هاى اسلامى به اين پرسش متفاوت است شيعه اماميه عصمت را از ويژگى هاى لازم در امام مى دانند به نظر شيعه اماميه، امام همه شئون پيامبر (ص) را به جز دريافت وحى داراست ازاين رو، همان دلايلى كه عصمت پيامبر را ايجاب مى كنند بر عصمت امام نيز دلالت دارند بر اين اساس عصمت مطلق هم در پيامبر و هم در امام شرط است 《معنای لغوی》 واژه «عصمت» از ريشه «ع ص م» گرفته شده است عصمت در لغت به معناى محافظت، نگهدارى، جلوگيرى و بازداشتن است به دليل ويژگى «حفظ» كه در واژه عصمت لحاظ شده است، به ريسمانى كه به اثاثيه بسته مي‌شود و آن را از رها شدن حفظ مي‌كند «عصام» گفته میشود 📚لسان العرب، ج١٢، ص۴٠٣ مجمع البحرين، ج۶، ص١١۶؛ مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶٩؛ الصحاح، ج۵ ص١٩٨۶📚 💠 بايد توجه داشت كه محافظت و ممانعت ديگران از ارتكاب یک رفتار يا گفتار مى تواند به دو صورت باشد: 1⃣محافظت و ممانعت همراه با اجبار و سلب اختيار 2⃣ محافظت و ممانعت همراه با اختيار با اينكه در هر دو حالت، شخص از ارتكاب عمل اجتناب مى كند اما در صورت اول انجام ندادن آن به علت سلب اختيار از اوست يعنى چنين نيست كه امكان انجام دادن عمل براى او وجود داشته باشد ولى انجام ندادن عمل را برگزيند به خلاف صورت دوم كه امكان انجام دادن و انجام ندادن عمل وجود دارد اما شخص انجام ندادن آن را برميگزيند شايد بتوان ملاكى را براى بيان تفاوت دو صورت ياد شده ارائه كرد و چنين گفت: در مواردى كه حفظ و منع، توسط يك عامل خارجى باشد انجام ندادن عمل از روى اجبار است و نه اختيار مانند اينكه شخص عصبانى توسط یک يا چند نفر محبوس شود و امكان ضرب و شتم براى او وجود نداشته باشد در مواردى كه حفظ و منع توسط يك عامل درونى (معرفتى و شناختى) باشد، انجام ندادن عمل از روى اختيار است و نه اجبار مانند اينكه عواقب دنيوى و اخروى ضرب و شتم ديگران به شخص عصبانى گفته شود و او نيز با توجه به اين مطلب از ارتكاب آن خوددارى كند عصمت مورد نظر در امام به همين معناى دوم است 《معنای اصطلاحی》 ويژگى «حفظ و منع» كه در معناى لغوى عصمت مورد نظر قرار گرفته است و در یک معناى عام، حفاظت از هرگونه گزندى را شامل مى شود در معناى اصطلاحى آن نيز لحاظ شده است البته با اين تفاوت كه در مباحث كلامى و اعتقادى، بر حفظ و نگهدارى در برابر «گناه» و «اشتباه» به كار مى رود. بر اساس اين ويژگى، عصمت مصونيت ويژه اى است كه بايد برخى از انسان‌ها (پيامبران و امامان) آن را دارا باشند 🆔 @samsaamakbar