یه لحظه تنم لرزید وقتی عنوان حضرتعالی، را دیدم.
چرا معمولا برای درد دل ما شخصی را که از جنس خودمون است پیدا می کنیم؟
یه لحظه دلم لرزید!
من اول اجازه می گیرم،یه اذن دخول که یه جسارتی در محضر امام زمان (عج) بکنم.
معذرت می خوام که ابراز وجود کردم ببخشید:
دلم گرفته است،دلم به اندازه ی غروب،به اندازه ی تک درختی در کویر گرفته است ...
دلم به اندازه ی بغض پرنده ای که می پرد و در ملکوت دور افق گم می شود ...
به اندازه ی جامی سرشار از سرخی و سیاهی مرگ ...
نمی دانم بوی شوقی که از نفس های غمناک این شب به جان می رسد از کرانه های وصال توست یا از نرگس های مستی که بر کنار جاده انتظار روییده اند؟
دلم به اندازه ی بغض پرنده ای که می پرد و در ملکوت دور افق گم می شود ..
#ارسالی_کاربران
