#کودکی_من_مُرد
◼️کودکی من مُرد،میان پس و پیش،نشد های ممتد،شدن های مردد و درد های ترکیده در گلو و شکم های سرشار سیر شده از سهم من.
◾️کودکی من مُرد،میان گم شدن های تلخ،پیدا نشدن های همیشگی و داغ ننگ نمی شود های شلیک شده از سوی قرمساق ها،شب به شب کودکی من شمع بود و سوخت لای دود سنگین سرگیجه آور سیاست های سمی،میان آمدن های پر سر و صدا و رفتن های بی صدا،میان گرد و خاک،سینه تنگ و رنگ باختم و مات و مبهوت،خزان خزیدن گرفت در جانم و آخرین سلاح گرمم اشک بود.
◾️کودکی من بمب بود و هر دم انفجار در من،تکه تکه خودم را جمع می کردم آز کف اسفالت بدون قلب،بدون نبض.
◾️کودکی من مُرد،برای زندگی برای بره های بی پدر برای او،برای من.
◾️کودکی من مُرد،لا به لای لایه لایه آه و بغض های شبانه،میان جبر انتخاب گُل توی دست های قاتل خالی چپ و راستت،و خلا بلعید و می جوید آرزوهای بچگانم رو بدون رحم.
◾️کودکی من مُرد،زیر رقص و خنده های بی ته تفاله های بی خایه،که قدرت تیغ می زد،می کِشید،می کُشت،اما بچه های فقر،قربانی گوسفند آسمانی ات بودند که جای فرزندت رگ و تن دادند
◾️کودکی من مُرد،زیر چکمه های سرخ و مشت های گره کرده ی مردمم،دولتم نان داشت،آب داشت،اما پدر عریق ریخته شب عرق می ریخت به جای نان،به جای آب سر بالا چروکیده می شد و قورت می داد.
◾️من میم را مین میخواندم وقتی به جای درس،کوله روی دوشم،دوش به دوش مردانم به سوی مین می رفتم و ساق هایشان آنقدر می لرزیدند،قلم می شدند به رنگ سُرخ.
◾️کودکی من مُرد،میان سیاه و سفید،رویا می بافتم،شهر ما چرخ برای دوچرخه ای برایم کم دارد اما چرخ گوشت زیاد داشت،گوشت می شدیم.
◾️کودکی من مُرد،میان گوش های کرخت خواب زده،چشم های چرکین کور شده،زبان های زهر آگین نیش دار و افیونی های سرخم کرده و گردن شکسته.
◾️به من و ما بدهکارید،کودکی من نمی مُرد،لبخند به چهره داشت بازی می کرد،تاب می خورد،لطیف بود تاب نداشت،چرا تابش را متلاشی کردید؟
◾️کودکی ما نمی مُرد،کشتینش،کشتینش...
✍فریق محمدی
#شعر#تخریب_گر#کودکی_من_مُرد
#منتشر_کنید#اختصاصی_فلسفه_بدون_مرز@philosophybimarz
