زیر لب می خواندم:
" بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم "
به گمانم که کمی مست شدم،
اندکی گوشه ی دیوار نشستم
عطر نارنج به دامان هوا بافته است
لشکر خاطره بر جان و دلم تاخته است
خاطرات تو و آن عشق قدیمی
گرم و شیرین و صمیمی
کاش این کوچه همان کوچه ی پرخاطره ی ما می مانْد
«یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم»
من به تو می گفتم: کوچه ی ما دنیاست
و تو لبخند زنان می گفتی :
و محل گذر است،
رفتنی می آید، ماندنی می گذرد
من چه باشم چه نباشم،
تو چه باشی چه نباشی،
کوچه باقی است به جا، بی ما هم
با خودم می گویم:
ارزش کوچه برایم حتما،
قدر یک دنیا بود
چون دلیل تپش قلب پر از احساسم
خانه اش آنجا بود
کوچه خالی شده از رهگذران،
عطر این خاطره ها ماندنی است
کاش اینجا بودی! چهره ام دیدنی است
ردّ اسم من و تو،
وسط قلب کجی،
که کشیدم آن روز،
بر تن کوچه به جا مانده هنوز!
آخرِ کوچه از اینجا پیداست،
و دگر دنیا نیست،
چون دگر خانه ی تو اینجا نیست
زیر لب می خوانم:
«بی تو اما.......
به چه حالی من از آن کوچه گذشتم!»
#حمیدرضا_قبادی_راد❀═༅
✨عشق سنگے من
✨༅═❀
🍂❀═༅࿇✤ ⃟
🦋 ⃟ ✤࿇༅═❀
🍂