شاه فرتوت ابریقستان

‏ما انسانهای ناسپاسی هستيم.
چون هر روز صبح که از خواب بيدار می‌شويم خدا را به خاطر آن که ديگر به مدرسه نمی‌رويم، شکر نمی‌کنيم!

#وودی_آلن
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍ به بهانۂ ۸ سپتامبر، سالروز تولد #پیتر_سلرز

🎞🎞🎞🎞🎞🎞🎞

ریچارد هنری سلرز مشهور به "پیتر سلرز" هشتم سپتامبر ۱۹۲۵ در همپشایر انگلستان متولد شد.
پدر و مادرش هر دو بازیگر تئاتر بودند و در گروهی تئاتری و سیار به رهبری مادربزرگش نقش آفرینی می‌کردند. کودکی سلرز در سفر و پشت صحنه تئاتر های والدینش گذشت.

تنها دوهفته از تولدش گذشته بود که همراه گروه سیار تئاتری والدینش به روی صحنه رفت. بعدها کار خود را با نواختن (درامز) درگروه های مختلف جاز و با تقلید صداهایی که از رادیو می‌شنید کامل کرد.

سلرز در مدرسه‌ای کاتولیک به تحصیل پرداخت اما سودای بازیگری و موسیقی اجازه نداد آنچنان درگیر تحصیل شود و به سرعت جذب دنیای بازیگری شد.
در طول جنگ جهانی دوم به جبهه‌ها اعزام شد و جنگید پس از پایان جنگ همراه سه تن از همرزمانش یک گروه موسیقی در لندن تشکیل داد که در آن هم آواز می‌خوانند و هم برای مردم لطیفه می‌گفتند.
پس از آن به تلویزیون رفت و حد فاصل سالهای ۱۹۵۱ و ۱۹۶۰ در یک شو تلویزیونی طنز بازی کرد. همزمان به سینما هم راه پیدا کرد و با فیلم «رد پایی تا بهشت» وارد دنیای سینما شد. اما نخستین نقش اصلیش را در سال ۱۹۵۹ و در فیلم " من حالم خوبه جک " بازی کرد. سال ۱۹۶۵ به آمریکا رفت و در اولین فیلم #وودی_آلن یعنی "تازه چه خبر پوسی کت؟" بازی کرد.

سرآغاز موفقیتهای سلرز اما زمانی بود که با جوان مستعد و دگراندیش سینمای هالیوود یعنی #استنلی_کوبریک آشنا شد.
سلرز در ۱۹۶۲  و زمانی که هنوز جایگاهی به عنوان یک بازیگر شناخته شده نداشت با کوبریک آشنا شد و مورد اعتماد وی قرار گرفت  و در دو فیلم «لولیتا»- «دکتر استرنج لاو» با وی همکاری کرد. دو فیلمی که هم آثار درخشان کارنامه کارگردانشان بودند و هم نقطه عطفهای بازیگری پیتر سلرز.
کوبریک نبوغ سلرز و استعداد شگفت‌آورش در بداهه‌پردازی را کشف کرد و از وی خواست که به هیچوجه تمرین نکند وتمامی ایده‌های خود را سر فیلمبرداری رو کند.

#بلیک_ادواردز کارگردان مشهور آمریکایی شخصیت مشهور #بازرس_کلوزو را در سری فیلمهای #پلنگ_صورتی برای پیتر نوشت  فیلمهایی که در دهه ۱۹۷۰ باعث محبویت سلرز شدند و تا اکنون نیز بسیاری از مردم سراسر دنیا او را با همین نقش می‌شناسند.

سلرز استاد تقلید لهجه‌های مختلف بود و گریمهای بسیار متفاوت و سنگین را روی صورتش تحمل می‌کرد تا جایی این گریم‌ها و لهجه‌های گوناگون بخشی از هویت بازیگریش تبدیل شدند .

پیتر سلرز ۲ بار ازدواج کرد و دو بار نامزد جایزه اسکار برای فیلم های «دکتراسترنج لاو، ۱۹۶۴» و «آنجا بودن، ۱۹۷۹» شد.

سلرز به دلیل بازی‌ها و گریم‌های متفاوت در فیلمهای گوناگون به مرد پنجاه چهره سینما مشهور بود.

وی در ۲۴ جولای سال ۱۹۸۰ در سن ۵۵ سالگی در لندن درگذشت.

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan