🔻 خیابان و دخالت خارجی، یک سلاح کشتار جمعی!
✍ صادق فرامرزی:
1⃣ احتمالا در خاورمیانه هیچ چیزی از "خیابان" و "دخالت خارجی" ترسناکتر نباشد(برای هرکدام میشود صدها دلیل سیاسی و تاریخی آورد)... یعنی اگر کشوری بتواند امورات سیاسی خود را نه در کف خیابان که در دل نهادهای قانونی و بدون دخالت خارجی جلو ببرد نیمی از مسیر سعادت را پیموده است.
2⃣ هر سیستم سیاسی مجموعه وظایفی دارد که ماحصلش به دوام و زوال سیستم و کیفیت حکمرانیاش منتهی میشود. بدیهی است که شناخت تهدیدها و تبدیلشان به فرصت، از میان بردنشان یا تضعیفشان از ابتداییترین این وظایف است. حال اگر سیستمی خود اقدام به مشروعیت بخشی به تهدیدات کند یعنی بدترین عملکرد ممکن را داشته است!
3⃣ اگر فرض را بر این بگذاریم که اعتراضات ۲ماهه اخیر در همین لحظه متوقف شود، حداقلیترین نتیجهاش تعطیلی و بیاثر شدن قانون حجاب است. قانونی که از سوی کسر بزرگی از جامعه با نگاههای متفاوت مورد اعتراض بوده و حداقل در ۲دهه اخیر همواره یک موضوع سیاسی به حساب میآمده.
4⃣ چندسال پیش نوشته بودم سرانجام روزی درهای استادیومی که بیدلیل روی زنان بسته مانده، باز میشود. اما اگر این در با فشار خارجی نهادی مثل فیفا باز شود پیامی خطرناک برای مردم دارد: «مردم ایران شما برای تحقق مطالبات داخلیتان باید به نهادهای خارجی امکان دخالت دهید!»
5⃣ مطالبات زنان نه به پوشش و استادیوم محدود میشود و نه در این نقطه متوقف، اما حداقل صدای این ۲چالش، چه خوب و چه بد، همیشه بلندتر از دیگر مسائل بوده است... ۲مسالهای که قفل ظاهریشان یکی در "خیابان" و دیگری با "دخالت خارجی" گشوده شد. جامعه این پیام را دریافت کرد که نباید وقتش را صرف شیوههای مشروع و ثباتآفرینِ تغییر مانند انتخابات، فعالیت مطبوعاتی و اجتماعی و... کند.
6⃣ اینکه نهادهای امنیتی سردستهها، وابستگان به جریانات خارجی و... را پیدا میکنند و با بیانیههای هر روزهشان خبر جدیدی میدهند و تحلیل کلانشان را به این موارد تقلیل میدهند، خود یک بحران امنیتی است! امنیت با اصالت یافتن "خیابان" و مقبولیت یافتن "دخالت خارجی" به مسلخ میرود... باقی گرچه همه افسانه نیستند اما میدانداریشان وابسته به این شرایط است.
7⃣ آینده؟ آشفته و بیسامان به نظر میآید، ایمیج خشونت در ذهن همه طرفها به عریانترین شکل ثبت شده و همه به دنبال انتقام میگردند... جامعه از مراجعش عبور کرده و قدرت از اقتضائاتش عقب مانده... باید به جمله گرامشی با ترس بیشتر فکر کنیم: «کهنه رو به مرگ است و نو ناتوان از زاده شدن، در این برزخ نشانههای بیمارگونه در انواع مختلفی پدیدار میشوند!»
⚖ @mostazafin_ut